《♥♡faryad man♡♥》رمان عاشقانه

[MoJoOnBi]

چشم های مغرورش هیچوقت ازیادم نمیره·
رنگ چشم هاش آبی بود ....
وقتی موهای طلایی اش را شونه میکرد
دستم رازیر موهایم میگرفتم
که مبادا یک تارمواز سرش بیافتد
دوستش داشتم
لباش همیشه سرخ بود
آنقدرسرخ... مثل غنچه
وقتی میخندید دندون های سفیدش معلوم میشد وآنقدرمعصوم مشد که اشک در چشمانم جمع میشد.
دوست داشتم همیشه بهش نگاه کنم.
دیوونم کرده.
عاشقم کرده بود.
اون هم دیوونه بود.
مثل بچه ها هرکاری میکرد هرکاری......
دوست داشت من به لباش روژ لب بمالم.
میدونست وقتی نگاهش میکنم دستانم میلرزد.
اونوقت دورلباش هم قرمز مشد.
میخندید...میخندید...میخندید..
بعدهم اشک درچشم های من جمع میشد.
صدای خنده اش آهنگ خواستی داشت
قدش کمی ازمن کوتاه تر بود.
وقتی می خواست بوسش کنم.
چشماشو میبست¡
دستاشو بهپشت سرش میبرد
لباشو غنچه میکرد
وبعدمنتظر میماند
من هم نگاش میکردم
اون قدر نگاش میکردم تاخودش چشاشو باز کنه
وقتی باز کرد تا خواست حرف بزنه
دستمورولبش گذاشتم
داغ بود داغ .... داغ داغ
میسوختم
تمام تنم میسوخت
دوست داشت لباشو گاز بگیرم
من دلم نمیومد
اون لبموگاز میگرفت
وقتی در گوشش زمزمه می کردم :دوستت دارم
گوشمولیس میزد میخندید
شب سرشو میزاشت رو سینم صداقلبموگوش میداد
چه روزای خوبی
مثل بچه ها باهم قایم موشک بازی میکردم
وقتی پیداش میکردم جیغ میزد.... میخندید..می پرید بغلم
بعد گازم میگرفت
بعد آروم
میشد
یه روز نشست روپام گفت:
میدونی قلبم چی میگه ؟
میگفتم نه !
میگفت میگه:لاو لاو!!لاو لاو
بعد من بوسش میکردم
مثل عسل شیرین بود
هیچی برام مهم نبود
فقط اون برام مهم بود
...فقط....
من میدونستم اون (سرطان)داره
وقتی فهمیدم اون اولا چشمم یکیش اشک یکیش خون بود
خودش نمیدونست
نمیتونستم شادیشو ازش بگیرم
نمیتونستم بهش بگم سرطان داره
تااینکه بعداز 1سال سرطان علایم خودشو نشون شد
تااینکه یه روز داشت میومدتوبغلم
تا اینکه افتادزمین
خون از دماغش سرازیرشد
بعد...بعد
دستموگرفت گذاشت روسینش
سرد شده بود سرد
خدایه من بهار مرده بود
هنوز صدای خنده هاش توگوشمه
هنوز عاشقشم
هنوز دیوونممممم
هنوزززز
تمام شد خیلی دلم سوخت حالا اگه غلط املاءی داشتم ببخشید
چون باگوشی این داستانونوشتم
سپاس