20-04-2014، 20:27
(آخرین ویرایش در این ارسال: 20-04-2014، 20:28، توسط ×ThundeRBolT×.)
بر اثر تنوع آب و هوا نوع خاك، برخي از مناطق خوزستان را جنگلهاي تنگ و بوتهزار، درختچه و درختان پوشانيده است. خوزستان در ادوار گذشته پوشش جنگلي انبوهتري داشته است. برخي سياحان نوشتهاند كه كرانههاي كارون ما بين خرمشهر و اهواز با درختان تبريزي، گز و انواع ديگر كاملاً مشجر بوده است. در دامنه كوه سولك و كوه دزگه جنگل بزرگي از درختان بلوط، بادام جنگلي، بن و غيره وجود دارد. در كرانه رودخانهي كرخه جنگل وجود دارد و در دو طرف رودخانه دز درختان بزرگ و درهمي به چشم ميخورد. مسير اكثر رودخانهها سراسر از درختان جنگلي گز پوشيده شده است. درخت سدر يا كنار از گياهان خاص اين منطقه است كه از ميوه، برگ و چوب آن استفاده فراوان ميشود. درختان كهور، بده، خرزهره ، استبرق و انواع اكاليپتوس نيز در خوزستان يافت ميشود. جنس درختان جنگلي بيشتر بلوط است. مراتع خوزستان از نوع مراتع قشلاقي نامرغوب است كه در مناطق كوهستاني پوشش گياهي غني تري دارد. در فصل بارندگي كه از نيمه آبان شروع مي شود و تا اواخر فروردين ماه ادامه مييابد، كم كم بر روي تپهها و زمينهايي كه از خاك مناسب برخوردارند ، گياهان خودرو ميرويند. در نواحي مرطوب جنس گياهان از نوع گلسنگ، قارچ و خزه است. در نواحي غير مرطوب انواع گياهان بومي ميرويد. پوشش گياهي در ارتفاعات شمال شرقي موجب گرديده كه عشاير اين منطقه به پرورش دام بپردازند. اين منطقه به عنوان مراتع گرمسيري ايل بختياري مورد استفاده قرار ميگيرد. پوشش گياهي شمال و شمال شرقي به صورت استپ كوهي و كوهپايهاي است و درختاني از قبيل بلوط، بن، انجير، بادام كوهي، كنار، سدر و بوتههايي از گون دارد.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.