26-06-2012، 1:29
تحقیقات نشان داده است که پیوستن همسران به یکدیگر در پایان روز و صحبت درباره آنچه که در طول روز گذشته است، موثرترین راه برای داشتن اندوخته عاطفی در کنار یکدیگر است. آنچه که گفت وگوی «امروز چطور گذشت عزیزم؟»
انجام میدهد این است که به هر دوی شما کمک میکند تا بر استرس زندگی خود که معلول زندگی زناشویی شما نیست، چیره شوید.
بر اساس پژوهش «نیل جاکوبسن»، استاد دانشگاه واشنگتن، آموختن این کار برای سلامت دیرپای زندگی مشترک سرنوشت ساز است.
برای شروع، درباره زمان گپ زدن فکر کنید. برخی افراد مایلند از همان ابتدا عقده دل خود را بگشایند. اما برخی دیگر، قبل از آمادگی برای تعامل، به استراحت و کاهش فشار نیاز دارند. پس تا زمانی که هر دو به گفتوگو مایل باشید، صبر کنید.
در روز، بیست تا سی دقیقه را به گفتوگو اختصاص دهید. قانون اصلی این است که درباره هر چیزی که میخواهید صحبت کنید، اما خارج از موضوعات زندگی مشترکتان.
در این زمان نباید درباره هیچ تعارضی بین خود بحث کنید. این مدت فرصتی است تا در خصوص مواضع دیگری از زندگی روزمره خود از یکدیگر حمایت کنید.
در این موقعیت از اینکه از همسرتان حمایت و او را درک میکنید، فوق العاده احساس آرامش خاطر میکنید و متقابلاً او نیز چنین احساسی خواهد داشت.
نوبت بگذارید. هر طرف، 15 دقیقه صحبت کند.
بدون درک مشکل، پند ندهید. قانون اصلی در کمک به درک همسرتان این است که بگذارید همسرتان مطمئن شود که پیش از از ارایه راه حل، مشکل را کاملاً درک کردید و از اهمیت آن آگاهید. معمولاً همسران و به خصوص زنان درخواست راه حل ندارند و تنها به دنبال شنونده خوب یا تکیه گاهی برای برای گریههای خود هستند.
علاقه خالصانه نشان دهید. نگذارید حواستان پرت شود. توجه خود را به او معطوف سازید.
مشکل را آنچنان که فهمیدید بیان کنید. هم احساسی کنید.
از همسرتان جانبداری کنید. این به معنای حمایت از اوست، حتی اگر دیدگاه او به نظرتان غیر منطقی آید. الان وقت حمایت عاطفی است، نه داوری اخلاقی.
نگرش «من و تو در یک جبههایم را ابراز کنید». اگر همسرتان خودش را در رویارویی با برخی مشکلات تنها میبیند، اتحاد با او را بیان کنید.
ابراز محبت کنید. دستانش را بگیرید و به او بگویید دوستش دارید.
به عواطف ارزش بگذارید. بگذارید همسرتان بداند که احساسات او برای شما مهم است.
انجام میدهد این است که به هر دوی شما کمک میکند تا بر استرس زندگی خود که معلول زندگی زناشویی شما نیست، چیره شوید.
بر اساس پژوهش «نیل جاکوبسن»، استاد دانشگاه واشنگتن، آموختن این کار برای سلامت دیرپای زندگی مشترک سرنوشت ساز است.
برای شروع، درباره زمان گپ زدن فکر کنید. برخی افراد مایلند از همان ابتدا عقده دل خود را بگشایند. اما برخی دیگر، قبل از آمادگی برای تعامل، به استراحت و کاهش فشار نیاز دارند. پس تا زمانی که هر دو به گفتوگو مایل باشید، صبر کنید.
در روز، بیست تا سی دقیقه را به گفتوگو اختصاص دهید. قانون اصلی این است که درباره هر چیزی که میخواهید صحبت کنید، اما خارج از موضوعات زندگی مشترکتان.
در این زمان نباید درباره هیچ تعارضی بین خود بحث کنید. این مدت فرصتی است تا در خصوص مواضع دیگری از زندگی روزمره خود از یکدیگر حمایت کنید.
در این موقعیت از اینکه از همسرتان حمایت و او را درک میکنید، فوق العاده احساس آرامش خاطر میکنید و متقابلاً او نیز چنین احساسی خواهد داشت.
نوبت بگذارید. هر طرف، 15 دقیقه صحبت کند.
بدون درک مشکل، پند ندهید. قانون اصلی در کمک به درک همسرتان این است که بگذارید همسرتان مطمئن شود که پیش از از ارایه راه حل، مشکل را کاملاً درک کردید و از اهمیت آن آگاهید. معمولاً همسران و به خصوص زنان درخواست راه حل ندارند و تنها به دنبال شنونده خوب یا تکیه گاهی برای برای گریههای خود هستند.
علاقه خالصانه نشان دهید. نگذارید حواستان پرت شود. توجه خود را به او معطوف سازید.
مشکل را آنچنان که فهمیدید بیان کنید. هم احساسی کنید.
از همسرتان جانبداری کنید. این به معنای حمایت از اوست، حتی اگر دیدگاه او به نظرتان غیر منطقی آید. الان وقت حمایت عاطفی است، نه داوری اخلاقی.
نگرش «من و تو در یک جبههایم را ابراز کنید». اگر همسرتان خودش را در رویارویی با برخی مشکلات تنها میبیند، اتحاد با او را بیان کنید.
ابراز محبت کنید. دستانش را بگیرید و به او بگویید دوستش دارید.
به عواطف ارزش بگذارید. بگذارید همسرتان بداند که احساسات او برای شما مهم است.