30-04-2012، 19:05
70 سال پیش در روز 30 ژوییه سال 1940 میلادی مارشال هرمان گورینگ ، فرمانده لوفت وافه ، نیروی هوایی آلمان نازی آغاز «نبرد بزرگ هوایی» علیه بریتانیا را دقیقا با استفاده از همین عبارات اعلام کرد.
هنوز زمان زیادی از به زانو درآمدن فرانسه در مقابل ارتش آلمان نازی سپری نشده بود که هیتلر تصمیم گرفت ارتش خود را برای اشغال بریتانیا ، آخرین قدرت اروپایی که هنوز در برابر او مقاومت می کرد ، بسیج کند. برای شکست بریتانیا ، هیتلر ابتدا ناگزیر بود بر آسمان مانش تسلط یابد.
لوفت وافه 700 فروند هواپیمای جنگنده را وارد نبرد کرد ، اما با مقاومت سرسختانه خلبانان بریتانیایی «فایترکماند» که همین تعداد هواپیما را در اختیار داشتند ، مواجه شد از ماه ژوییه تا اکتبر سال 1940 میلادی ، 415 خلبان بریتانیایی در این نبرد تعیین کننده کشته شدند.
وینستون چرچیل نخست وزیر بریتانیا در روز 20 اوت 1940 میلادی تقدیر مردم بریتانیا را از خلبانان بریتانیایی با این عبارت بیان کرد: «هرگز در تاریخ جنگ ها چنین تعداد عظیمی از مردم مدیون چنین تعداد اندکی از مردان نبوده اند».
هیتلر که موفق نشده بود نیروی هوایی بریتانیا را مغلوب کند ، شکست خود را پذیرفت و از روز 12 اکتبر 1940 میلادی طرح اشغال بریتانیا را کنار گذاشت اما قبل از آن در روز 7 سپتامبر سال 1940 میلادی تاکتیک جدیدی را اتخاذ کرد و آن بمباران بی وقفه و گسترده شهرهای بریتانیا به امید در هم شکستن روحیه دشمن بود.
با آغاز این تاکتیک نخستین بار محله های پرجمعیت ناحیه ایست اند لندن هدف بمباران شدید لوفت وافه قرار گرفتند.شهر کاونتری در شب های 14 و 15 نوامبر سال 1940 میلادی هدف شدیدترین بمباران ها قرار گرفت و تقریبا با خاک یکسان شد.
در لندن کاخ بوکینگهام از بمباران ها در امان نماند و به شدت آسیب دید. از روز 15 سپتامبر سال 1940 تا 10 مه سال 1941 میلادی بمب افکن های آلمانی برای در امان ماندن از دفاع ضد هوایی بریتانیا به حملات بی وقفه شبانه مبادرت ورزیدند و هر شب موجی شامل 150 تا 200 فروند هواپیمای بمب افکن شهرهای بریتانیا را بمباران می کردند.
در جریان این بمباران ها بیش از50000 غیرنظامی جان خود را از دست دادند.پس از حمله ارتش آلمان به روسیه ، هیتلر که متقاعد شده بود قادر به شکست بریتانیا نیست حملات هوایی خود را متوجه خاک روسیه کرد.
به این ترتیب در روز 30 ژوییه سال 1940 نبرد بریتانیا که در تاریخ به همین نام مشهور است آغاز گردید. بمباران شهرهای بریتانیا موجب شد تا در روز 14 فوریه سال 1942 میلادی وینستون چرچیل براساس مثل قدیمی «چشم در مقابل چشم ، دندان در مقابل دندان» تصمیم بگیرد تا برای مقابله به مثل به نوبه خود شهرهای آلمان را بمباران کند.
هنوز زمان زیادی از به زانو درآمدن فرانسه در مقابل ارتش آلمان نازی سپری نشده بود که هیتلر تصمیم گرفت ارتش خود را برای اشغال بریتانیا ، آخرین قدرت اروپایی که هنوز در برابر او مقاومت می کرد ، بسیج کند. برای شکست بریتانیا ، هیتلر ابتدا ناگزیر بود بر آسمان مانش تسلط یابد.
لوفت وافه 700 فروند هواپیمای جنگنده را وارد نبرد کرد ، اما با مقاومت سرسختانه خلبانان بریتانیایی «فایترکماند» که همین تعداد هواپیما را در اختیار داشتند ، مواجه شد از ماه ژوییه تا اکتبر سال 1940 میلادی ، 415 خلبان بریتانیایی در این نبرد تعیین کننده کشته شدند.
وینستون چرچیل نخست وزیر بریتانیا در روز 20 اوت 1940 میلادی تقدیر مردم بریتانیا را از خلبانان بریتانیایی با این عبارت بیان کرد: «هرگز در تاریخ جنگ ها چنین تعداد عظیمی از مردم مدیون چنین تعداد اندکی از مردان نبوده اند».
هیتلر که موفق نشده بود نیروی هوایی بریتانیا را مغلوب کند ، شکست خود را پذیرفت و از روز 12 اکتبر 1940 میلادی طرح اشغال بریتانیا را کنار گذاشت اما قبل از آن در روز 7 سپتامبر سال 1940 میلادی تاکتیک جدیدی را اتخاذ کرد و آن بمباران بی وقفه و گسترده شهرهای بریتانیا به امید در هم شکستن روحیه دشمن بود.
با آغاز این تاکتیک نخستین بار محله های پرجمعیت ناحیه ایست اند لندن هدف بمباران شدید لوفت وافه قرار گرفتند.شهر کاونتری در شب های 14 و 15 نوامبر سال 1940 میلادی هدف شدیدترین بمباران ها قرار گرفت و تقریبا با خاک یکسان شد.
در لندن کاخ بوکینگهام از بمباران ها در امان نماند و به شدت آسیب دید. از روز 15 سپتامبر سال 1940 تا 10 مه سال 1941 میلادی بمب افکن های آلمانی برای در امان ماندن از دفاع ضد هوایی بریتانیا به حملات بی وقفه شبانه مبادرت ورزیدند و هر شب موجی شامل 150 تا 200 فروند هواپیمای بمب افکن شهرهای بریتانیا را بمباران می کردند.
در جریان این بمباران ها بیش از50000 غیرنظامی جان خود را از دست دادند.پس از حمله ارتش آلمان به روسیه ، هیتلر که متقاعد شده بود قادر به شکست بریتانیا نیست حملات هوایی خود را متوجه خاک روسیه کرد.
به این ترتیب در روز 30 ژوییه سال 1940 نبرد بریتانیا که در تاریخ به همین نام مشهور است آغاز گردید. بمباران شهرهای بریتانیا موجب شد تا در روز 14 فوریه سال 1942 میلادی وینستون چرچیل براساس مثل قدیمی «چشم در مقابل چشم ، دندان در مقابل دندان» تصمیم بگیرد تا برای مقابله به مثل به نوبه خود شهرهای آلمان را بمباران کند.