کشتار یا نسلکشی سِربْرِنیتسا به قتل حدود ۸۰۰۰ نفر از ساکنین بوسنیایی شهر مسلماننشین سربرنیتسا (در بوسنی و هرزگوین امروزی) توسط ارتش جمهوری صربستان گفته میشود. این کشتار، بعد از جنگ جهانی دوم، بزرگترین نسلکشی در اروپا بهشمار میآید.
پیش از این کشتار، سازمان ملل متحد سربرنیتسا را منطقهٔ «حفاظتشدهٔ امن» اعلام کردهبود. ۴۰۰ سرباز مسلح هلندی صلحبان که برای ایجاد امنیت در این منطقه مستقر شده بودند در جریان کشتار واکنشی نشان ندادند.
منطقهٔ امن
در ۱۶ آوریل ۱۹۹۳، شورای امنیت سازمان ملل طی قطعنامهٔ ۸۱۹، سربرنیتسا را منطقهٔ امن اعلام کرد.[۹] قتل عام سربرنیتسا که از سوی سازمان ملل متحد به عنوان منطقهٔ امن اعلام شده بود انتقاداتی جدی را به این سازمان و ریاست وقت آن، کوفی عنان متوجه ساخت.
صربها اندکی پیش از پایان جنگ بوسنی سربرنیتسا را محاصره کردند و از ۱۳ ژوئیهٔ ۱۹۹۵، طی کمتر از یک هفته حدود ۸۰۰۰ تن را قتلعام کردند.
کشف اجساد
کشف اجساد از گورهای دستهجمعی در اطراف سربرنیتسا ادامه دارد. تا کنون از حدود شصت گور دستهجمعی کشف شده، هویت ۲۵۰۰ جسد توسط آزمایش دیاناِی معین شدهاست.
متهمان
رادووان کاراجیچ رییس جمهوری اسبق صربسکا و راتکو ملادیچ فرمانده اسبق ارتش صربسکا، عاملین اصلی این جنایت شناختهشدند. کاراجیچ و ملادیچ به ترتیب در ۲۱ ژوئیه ۲۰۰۸ در بلگراد و ۲۶ مه ۲۰۱۱ در لازاروو دستگیر شدند.
منبع ویکیپدا
یه توضیحاتی رو هم خودم می دهم :
تا به امروز حدودا 6 هزار جسد کشف شده و هنوز قریب 2 هزار جسد مفقود الاثر هستند که همچنان تلاش برای یافتن بقیه اجساد که به احتمال قریب در کور های دسته مجعی باشند ادامه دارد
نیرو های به اصطلاح صلح در این جنگ با کمال ناباوری 8 هزار انسان را به دست وحشی ترین و جنایتکار ترین انسان ها سپردند که با این کار خود را سربازان کشتار لقب دادند نه صلح
سرگذشت جنایاتکاران :
فرجام جنایتکاران سربنیتسا
دادگاه لاهه از زمان تاسیس در سال 1993 میلادی 161 کیفر خواست را برای افراد مختلف از جمهوریهای یوگسلاوی سابق صادر کرده است که 160 نفر از متهمین آن دستگیر و پرونده آنها بررسی شده و یا در حال بررسی است . از مهمترین این جنایتکاران می توان به میلوشویچ، کاراجیچ و ملادیچ اشاره کرد.
اسلوبودان میلوشویچ
پس از تحقیقات به عمل آمده،رئیس جمهور یوگسلاوی-"اسلوبودان میلوشویچ"- معروف به "قصاب بالکان"مسئول مستقیم قتل عام صورت گرفته علیه مسلمانان آن منطقه شناخته شد. میلوشویچ تا در سال 2006 و به دنبال رسیدگی به پرونده ی او،در دادگاه جنایات جنگی در دیوان لاهه،متهم به 66 مورد جنایت علیه بشریت و از جمله دستور به قتل عام 8000 نفر از مسلمانان "سربنیتسا" ،در سال 1995 میلادی،شناخته شد و در حالی که همه در انتظار اجرای حکم صادره از سوی دادگاه بر علیه او بودند،فرشته ی مرگ او را امان نداد بر اثر سکته ی قلبی در زندان لاهه جان داد.
رادوان كاراجیج
كاراجیج رهبر صربهایی است كه در جنگ سهساله ۱۹۹۲-۱۹۹۵ با مردم بوسنی دست به كشتارهای بیرحمانهای زدند. وی اگرچه طی ۱۳سال گذشته همواره از سوی دادگاه لاهه به عنوان جنایتكار جنگی تحت تعقیب بوده ولی تا سال 2009 موفق شده بود از پنجه عدالت بگریزد. كاراجیچ به مدت ۱۰سال با نام مستعار "دراگان دیوید دابیچ" و به عنوان پزشك در یك كلینیك خصوصی در بلگراد كار میكرد و سرانجام با چهره ای مبدل به دام افتاد. دادگاه او هنوز ادامه دارد.
راتکو ملادیچ
راتکو ملادیچ فرمانده ارتش صربهای بوسنی در جریان جنگ سالهای ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵ بود. او به دلیل محاصره سارایوو در این سالها و کشتار ۸۳۰۰ بوسنیایی مسلمان در سربرنیتسا در ۱۱ جولای ۱۹۹۵ از سوی دادگاه بینالمللی جرایم جنگی لاهه 16 سال تحت تعقیب بود. پس از پایان جنگ ملادیچ در حالی که از حمایت آشکار اسلوبودان میلوشویچ برخودار بود، به بلگراد بازگشت. تا زمانی که اسلوبودان میلاشویچ، از ریاست جمهوری یوگسلاوی برکنار نشده بود، او بدون هیچ نگرانی در آپارتمان خود در حوالی بلگراد زندگی کرد و تا سال ۲۰۰۵ از ارتش مستمری بازنشستگی دریافت می کرد. سرانجام ماموران پلیس صرب، رد ژنرال ملادیچ را در دهکده لازاروو (در هشتاد کیلومتری شمال شرقی پایتخت)، در شمال صربستان پیدا کردند. پنجم خرداد 1390 خبر دستگیری راتکو ملادیچ در روستایی در شمال صربستان توسط دولت صربستان تائید شد. دادگاه او در حالی ادامه دارد که گفته می شود او به بیماری سرطان مبتلا است و بعید به نظر می رسد تا پایان روند دادگاه دوام بیاورد.
جنایتکاران باقی مانده
با وجود گذشت 16 سال از جنایات وحشتناکی که در بوسنی روی دادند هنوز تعدادی از فرماندهان و سیاستمداران صربها که در جنایات جنگی دهه 90 مقصر شناخته شده اند، فراری هستند و تلاشهای صورت گرفته برای پیدا کردن جنایتکاران و کشاندن آنها به پای میز محاکمه بی نتیجه باقی مانده است. یکی از معروفترین این افراد گوران حاجیچ است. ۲۵۰ هزار یورو جایزه فردی است که نشانه ای از این فرد در اختیار مراجع ذیربط بگذارد. گوران حاجیچ در دوره جنگ صربستان و کرواسی هدایت و رهبری صرب های کرواسی را عهده دار بوده و هم اکنون پس از ملادیچ، از مهم ترین جنایت کاران جنگی مورد نظر دادگاه بین المللی لاهه و تحت پیگرد است.
برخورد صربستان با موضوع
صربستان تا زمان پایان حکومت میلوشویچ نه تنها از موضوع قتل عام مردم بی دفاع بوسنی عذر خواهی نکرد بلکه آن را نشانه ای از دفاع ملی در برابر شورشیان مسلمانان قلمداد می کرد. با سقوط میلوشویچ و روی کار آمدن دولت متمایل به غرب، صربستان در مسیر جدیدی قرار گرفت؛ مسیر اتحادیه اروپا و ناتو ... از این رو به همکاری با دادگاه لاهه در دستگیری جنایاتکاران جنگی پرداخت و در نهایت پس از گذشت ۱۵ سال از قتل عام سربنیتسا، پارلمان صربستان با صدور قطعنامهای این کشتار را محکوم کرد و به خاطر آن از خانوادههای قربانیان پوزش خواست. در رای گیری پارلمان صربستان127 نفر از نمایندگان از بین 173 نماینده شرکت کننده در جلسه پارلمان به صدور بیانیه رای مثبت دادند.
جمع بندی
كشتار سربنیتسا در جنگي كه بيشتر قومی بود تا هرچيز ديگر، محملی را برای ماجرایی تلخ تر فراهم آورد كه همان دخالت آمریكا و ناتو بود. درحالیكه میلوشویچ در اثر فشارهای بینالمللی مجبور به عقبنشینی از مواضعش شده بود و بوسنیاییها فقط چند ماه تا پیروزی یا لااقل آتش بس فاصله نداشتند! با کشتار سربنیتسا به یکباره حملات علیه حکومت صربستان آغاز شد ... حملاتی که نتیجه اش حضور طولانی مدت این نیروها در بوسنی و ایجاد کشوری شبه قیمومیتی است که بالاترین مقام آن نماینده جامعه بین الملل در سارایوو است.
کشتار سربنیتسا در خاطره مردم مسلمان بوسنی نقش بسته است؛ مسلمانان بوسنی هر ساله 11 جولای را به اتفاق محافل حقوق بشر در مراسمیبزرگ یاد قربانیان سربرنیتسا را كه بزرگترین نسل كشی اروپا بعد از جنگ دوم جهانی نام گرفته گرامی مي دارند. اما موضوع مهم آن است که ذهن مردم مسلمان بوسنی و بازماندگان قربانیان سربنیتسا هیچ گاه این جنایت را فراموش نخواهد کرد. این مردم چگونه در کنار صرب های که پدرانشان را قتل عام کرده اند خواهند زیست؟ آیا دستگیری و محاکمه جنایتکارانی چون ملادیچ بر زخم قلب مسلمانان بوسنی مرحمی خواهد؟ آیا صرب های ساکن بوسنی می توانند با وجود چنین فجایعی در کنار قربانیان خود زندگی کنند؟ این سوالات را غرب با "قرارداد دیتون" پاسخ داده و با ایجاد دو نهاد جمهوری صربسکا ( محل اقامت ساکنان صرب ) و فدراسیون بوسنی در قالب یک کشور واحد ( بوسنی و هرزگوین) قربانی و جنایتکار را در کنار هم حفظ کرده است. ولی ساختار دیتون شکنند تر از آن است که بخواهد رنج و آلام آسیب دیدگان آن جنایات را برای همیشه مداوا کند ...
تصاویر :
رادون کاراجیج
راتکو ملادیج
محل یکی از سلاخی ها (گور دسته جمعه )
نقشه منطقه :
مادران نگران ترین افراد در دوران جنگ بودند زیرا پسران و مردان بلفاصله بعد از دستگیری اعدام می شدند :
کشف گور دسته جمعی
بقیه عکس ها :
پیش از این کشتار، سازمان ملل متحد سربرنیتسا را منطقهٔ «حفاظتشدهٔ امن» اعلام کردهبود. ۴۰۰ سرباز مسلح هلندی صلحبان که برای ایجاد امنیت در این منطقه مستقر شده بودند در جریان کشتار واکنشی نشان ندادند.
منطقهٔ امن
در ۱۶ آوریل ۱۹۹۳، شورای امنیت سازمان ملل طی قطعنامهٔ ۸۱۹، سربرنیتسا را منطقهٔ امن اعلام کرد.[۹] قتل عام سربرنیتسا که از سوی سازمان ملل متحد به عنوان منطقهٔ امن اعلام شده بود انتقاداتی جدی را به این سازمان و ریاست وقت آن، کوفی عنان متوجه ساخت.
صربها اندکی پیش از پایان جنگ بوسنی سربرنیتسا را محاصره کردند و از ۱۳ ژوئیهٔ ۱۹۹۵، طی کمتر از یک هفته حدود ۸۰۰۰ تن را قتلعام کردند.
کشف اجساد
کشف اجساد از گورهای دستهجمعی در اطراف سربرنیتسا ادامه دارد. تا کنون از حدود شصت گور دستهجمعی کشف شده، هویت ۲۵۰۰ جسد توسط آزمایش دیاناِی معین شدهاست.
متهمان
رادووان کاراجیچ رییس جمهوری اسبق صربسکا و راتکو ملادیچ فرمانده اسبق ارتش صربسکا، عاملین اصلی این جنایت شناختهشدند. کاراجیچ و ملادیچ به ترتیب در ۲۱ ژوئیه ۲۰۰۸ در بلگراد و ۲۶ مه ۲۰۱۱ در لازاروو دستگیر شدند.
منبع ویکیپدا
یه توضیحاتی رو هم خودم می دهم :
تا به امروز حدودا 6 هزار جسد کشف شده و هنوز قریب 2 هزار جسد مفقود الاثر هستند که همچنان تلاش برای یافتن بقیه اجساد که به احتمال قریب در کور های دسته مجعی باشند ادامه دارد
نیرو های به اصطلاح صلح در این جنگ با کمال ناباوری 8 هزار انسان را به دست وحشی ترین و جنایتکار ترین انسان ها سپردند که با این کار خود را سربازان کشتار لقب دادند نه صلح
سرگذشت جنایاتکاران :
فرجام جنایتکاران سربنیتسا
دادگاه لاهه از زمان تاسیس در سال 1993 میلادی 161 کیفر خواست را برای افراد مختلف از جمهوریهای یوگسلاوی سابق صادر کرده است که 160 نفر از متهمین آن دستگیر و پرونده آنها بررسی شده و یا در حال بررسی است . از مهمترین این جنایتکاران می توان به میلوشویچ، کاراجیچ و ملادیچ اشاره کرد.
اسلوبودان میلوشویچ
پس از تحقیقات به عمل آمده،رئیس جمهور یوگسلاوی-"اسلوبودان میلوشویچ"- معروف به "قصاب بالکان"مسئول مستقیم قتل عام صورت گرفته علیه مسلمانان آن منطقه شناخته شد. میلوشویچ تا در سال 2006 و به دنبال رسیدگی به پرونده ی او،در دادگاه جنایات جنگی در دیوان لاهه،متهم به 66 مورد جنایت علیه بشریت و از جمله دستور به قتل عام 8000 نفر از مسلمانان "سربنیتسا" ،در سال 1995 میلادی،شناخته شد و در حالی که همه در انتظار اجرای حکم صادره از سوی دادگاه بر علیه او بودند،فرشته ی مرگ او را امان نداد بر اثر سکته ی قلبی در زندان لاهه جان داد.
رادوان كاراجیج
كاراجیج رهبر صربهایی است كه در جنگ سهساله ۱۹۹۲-۱۹۹۵ با مردم بوسنی دست به كشتارهای بیرحمانهای زدند. وی اگرچه طی ۱۳سال گذشته همواره از سوی دادگاه لاهه به عنوان جنایتكار جنگی تحت تعقیب بوده ولی تا سال 2009 موفق شده بود از پنجه عدالت بگریزد. كاراجیچ به مدت ۱۰سال با نام مستعار "دراگان دیوید دابیچ" و به عنوان پزشك در یك كلینیك خصوصی در بلگراد كار میكرد و سرانجام با چهره ای مبدل به دام افتاد. دادگاه او هنوز ادامه دارد.
راتکو ملادیچ
راتکو ملادیچ فرمانده ارتش صربهای بوسنی در جریان جنگ سالهای ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵ بود. او به دلیل محاصره سارایوو در این سالها و کشتار ۸۳۰۰ بوسنیایی مسلمان در سربرنیتسا در ۱۱ جولای ۱۹۹۵ از سوی دادگاه بینالمللی جرایم جنگی لاهه 16 سال تحت تعقیب بود. پس از پایان جنگ ملادیچ در حالی که از حمایت آشکار اسلوبودان میلوشویچ برخودار بود، به بلگراد بازگشت. تا زمانی که اسلوبودان میلاشویچ، از ریاست جمهوری یوگسلاوی برکنار نشده بود، او بدون هیچ نگرانی در آپارتمان خود در حوالی بلگراد زندگی کرد و تا سال ۲۰۰۵ از ارتش مستمری بازنشستگی دریافت می کرد. سرانجام ماموران پلیس صرب، رد ژنرال ملادیچ را در دهکده لازاروو (در هشتاد کیلومتری شمال شرقی پایتخت)، در شمال صربستان پیدا کردند. پنجم خرداد 1390 خبر دستگیری راتکو ملادیچ در روستایی در شمال صربستان توسط دولت صربستان تائید شد. دادگاه او در حالی ادامه دارد که گفته می شود او به بیماری سرطان مبتلا است و بعید به نظر می رسد تا پایان روند دادگاه دوام بیاورد.
جنایتکاران باقی مانده
با وجود گذشت 16 سال از جنایات وحشتناکی که در بوسنی روی دادند هنوز تعدادی از فرماندهان و سیاستمداران صربها که در جنایات جنگی دهه 90 مقصر شناخته شده اند، فراری هستند و تلاشهای صورت گرفته برای پیدا کردن جنایتکاران و کشاندن آنها به پای میز محاکمه بی نتیجه باقی مانده است. یکی از معروفترین این افراد گوران حاجیچ است. ۲۵۰ هزار یورو جایزه فردی است که نشانه ای از این فرد در اختیار مراجع ذیربط بگذارد. گوران حاجیچ در دوره جنگ صربستان و کرواسی هدایت و رهبری صرب های کرواسی را عهده دار بوده و هم اکنون پس از ملادیچ، از مهم ترین جنایت کاران جنگی مورد نظر دادگاه بین المللی لاهه و تحت پیگرد است.
برخورد صربستان با موضوع
صربستان تا زمان پایان حکومت میلوشویچ نه تنها از موضوع قتل عام مردم بی دفاع بوسنی عذر خواهی نکرد بلکه آن را نشانه ای از دفاع ملی در برابر شورشیان مسلمانان قلمداد می کرد. با سقوط میلوشویچ و روی کار آمدن دولت متمایل به غرب، صربستان در مسیر جدیدی قرار گرفت؛ مسیر اتحادیه اروپا و ناتو ... از این رو به همکاری با دادگاه لاهه در دستگیری جنایاتکاران جنگی پرداخت و در نهایت پس از گذشت ۱۵ سال از قتل عام سربنیتسا، پارلمان صربستان با صدور قطعنامهای این کشتار را محکوم کرد و به خاطر آن از خانوادههای قربانیان پوزش خواست. در رای گیری پارلمان صربستان127 نفر از نمایندگان از بین 173 نماینده شرکت کننده در جلسه پارلمان به صدور بیانیه رای مثبت دادند.
جمع بندی
كشتار سربنیتسا در جنگي كه بيشتر قومی بود تا هرچيز ديگر، محملی را برای ماجرایی تلخ تر فراهم آورد كه همان دخالت آمریكا و ناتو بود. درحالیكه میلوشویچ در اثر فشارهای بینالمللی مجبور به عقبنشینی از مواضعش شده بود و بوسنیاییها فقط چند ماه تا پیروزی یا لااقل آتش بس فاصله نداشتند! با کشتار سربنیتسا به یکباره حملات علیه حکومت صربستان آغاز شد ... حملاتی که نتیجه اش حضور طولانی مدت این نیروها در بوسنی و ایجاد کشوری شبه قیمومیتی است که بالاترین مقام آن نماینده جامعه بین الملل در سارایوو است.
کشتار سربنیتسا در خاطره مردم مسلمان بوسنی نقش بسته است؛ مسلمانان بوسنی هر ساله 11 جولای را به اتفاق محافل حقوق بشر در مراسمیبزرگ یاد قربانیان سربرنیتسا را كه بزرگترین نسل كشی اروپا بعد از جنگ دوم جهانی نام گرفته گرامی مي دارند. اما موضوع مهم آن است که ذهن مردم مسلمان بوسنی و بازماندگان قربانیان سربنیتسا هیچ گاه این جنایت را فراموش نخواهد کرد. این مردم چگونه در کنار صرب های که پدرانشان را قتل عام کرده اند خواهند زیست؟ آیا دستگیری و محاکمه جنایتکارانی چون ملادیچ بر زخم قلب مسلمانان بوسنی مرحمی خواهد؟ آیا صرب های ساکن بوسنی می توانند با وجود چنین فجایعی در کنار قربانیان خود زندگی کنند؟ این سوالات را غرب با "قرارداد دیتون" پاسخ داده و با ایجاد دو نهاد جمهوری صربسکا ( محل اقامت ساکنان صرب ) و فدراسیون بوسنی در قالب یک کشور واحد ( بوسنی و هرزگوین) قربانی و جنایتکار را در کنار هم حفظ کرده است. ولی ساختار دیتون شکنند تر از آن است که بخواهد رنج و آلام آسیب دیدگان آن جنایات را برای همیشه مداوا کند ...
تصاویر :
رادون کاراجیج
راتکو ملادیج
محل یکی از سلاخی ها (گور دسته جمعه )
نقشه منطقه :
مادران نگران ترین افراد در دوران جنگ بودند زیرا پسران و مردان بلفاصله بعد از دستگیری اعدام می شدند :
کشف گور دسته جمعی
بقیه عکس ها :