مشاعره

[serpico]

ميروي و گريه مي آيد مرا / ساعتي بنشين تا باران بگذرد

[(nasim)]

درد عاشقي را دوايي بهتر از معشوق نيست / شربت بيماري فرهاد را شيرين كنيد.

[serpico]

دوش میامد و رخسار دمی دوخته بود / تا کجا باز دل غم زده ای سوخته بود

[(nasim)]

ديدي كه غم عشق دگر بار چه كرد / چون بشد دلبر و با يار وفادار چه كرد.

[serpico]

دوش عاشق شدم عشق بیامد و بگفت / امدم نعره مزن جامه مدر هیچ مگوی

[(nasim)]

يك نفر امد صدايم كرد و رفت / در قفس بودم رهايم كرد و رفت.

[serpico]

تا توانی میگریز از یار بد / یار بد بدتر بود از مار بد

[(nasim)]

در اين دنيا كسي بي غم نباشد / اگر باشد بني آدم نباشد.

[serpico]

درد عاشقي را دوايي بهتر از معشوق نيست / شربت بيماري فرهاد را شيرين كنيد.

[(nasim)]

در اين بهار تازه كه گل ها شكفته اند / لبخند عشق زن كه شكوفا ببينمت.