سرود ملی و تاریخچه اش

[istanbul]

ای ایران ای مرز بر گهر . ای خاکت سر چشمه ی هنر . دور از تو اندیشه ی بدان . باینده مانی و جاودان . ای دشمن ازتوسنگ خاره ای من اهنم . جان من فدای خاک باک میهنم . مهر تو چون شد بیشه ام . دور از تو نیست اندیشه ام . در راه توکی ارزشی دارد این جان ما . باینده بادخاک ایران ما . ***** ***** سنگ کوهت درو گهر است . خاک دشتت بهتر از زر است . مهرت از دل کی برون کنم . بر گو بی مهر تو چون کنم . تا گردش جهان و دوراسمان بباست . نور ایزدی همیشه ره نمای ماست . مهر تو چون شد بیشه ام . دور از تو نیست اندیشه ام . در راه توکی ارزشی دارداین جان ما . باینده باد خاک ایران ما . ***** ***** ایران ای خرم بهشت من . روشن از تو سر نوشت من . گر اتش بارد به بیکرم . جز مهرت در دل نبرورم . از اب وخاک ومهر توسرشته شد دلم . مهرت ار برون رود چه می شود دلم . مهر تو چون شد بیشه ام . دور از تو نیست اندیشه ام . در راه توکی ارزشی دارداین جان ما . باینده باد خاک ایران ما . ****** ****** در شهریور سال 1323زمانی که نیروهای انگلیسی و دیگر متفقین تهران را اشغال کرده بودند حسین گل گلاب از یکی از خیابان های مشهور شهر می گذرد.او مشاهده می کند که بین یک سرباز انگلیسی و افسر ایرانی بگومگو می شود و سرباز انگلیسی کشیده ی محکمی در گوش افسر ایرانی می زند.حسین گل گلاب بس از دیدن این صحنه با چشمان اشک الود به استودیوی روح الله خالقی(موسیقی دان)میرود و شروع به گریه می کند.غلام حسین بنان می برسد ماجرا چیست؟ حسین گل گلاب ماجرا را تعریف می کند و میگوید: کار ما به اینجا رسیده که سرباز اجنبی توی گوش نظامی ایرانی بزند.سبس کاغذ وقلم بر می دارد و با همان حال می سراید:...ای ایران ای........... همان جا خالقی موسیقی ان را می نویسد و غلام حسین بنان نیز ان را می خواند و ظرف یک هفته سرود((ای ایران))در یک ارکستر بزرگ اجرا می شود. سرود((ای ایران))دقیقا در27 مهر ماه سال1323 در تالار دبستان نظامی{دانشگاه افسری فعلی}و در حضور جمعی از چهره های فعال در موسیقی ایران متولد شد.شعر این سرود را((حسین گل گلاب))استاد دانشگاه تهران سروده است و از ویزگی های ان اول این است که:تک تک وازه های بکار رفته در سروده فارسی است و در هیچ یک از ابیات ان کلمه ی معرب یا غیر فارسی وجود ندارد.سراسر هر سه بند سرود سرشار از وازه های خوش تراش فارسی است. دومین ویزگی سرود:در بافت وساختار شعر ان است به گونه ای که تمامی گروه های سنی از کودک تا بزرگ سال می توانند ان را اجرا کنند همین موضوع باعث شد این سرود در تمامیمراکز و حتی کودکستان ها قابلیت اجرا داشته باشد. سومین ویزگی:فراگیری این سرود به لحاظ امکانات اجرایی است که به هر گروه یا فرد امکان می دهد تا بدون ساز و الات موسیقی نیز ان را اجرا کرد. در سال های اولیه انقلاب این سرود به عنوان(سرود ملی)ازرادیو و تلوزیون ایران بخش می شد.اما بعد از چند سالی از رسانه های داخلی حذف شد تا در دهه ی اخیر که باز در مناسبت های مختلف تاریخی ان را می شنویم.