بازی آنلاین
آپلود عکس
26-02-2013، 0:28
بولیمیا یک اختلال ذهنی است که دختران نوجوان و جوان را گرفتار می سازد و با دوره ای غذا نخوردن و روزه داری مشخص می شود.
«بولیمیا» یکی از بیماریهای روحی و ذهنی محسوب می‌شود که فرد مبتلا احساس گرسنگی شدیدی می‌کند؛و در پی تنشهای روحی در بازه زمانی کوتاهی،مقادیر زیادی غذا مصرف می‌کند و به سبب این مهار نداشتن بر غذا خوردن و برای جلوگیری از افزایش وزن به رفتارهای جبرانی دست می‌زند.
معمولا بیماران تسلطی بر غذا خوردن ندارند و غذاهایی را که کالری بالایی دارند و بلع و استفراغ آنها راحت است انتخاب میکنند.
ترس از افزایش وزن و به هم ریختن تناسب اندام سبب بروز رفتارهای جبرانی از جمله ورزشهای بسیار سخت،روزه‌داری،برنامه های غذایی سخت،تحریک برای ایجاد استفراغ،سوء استفاده از دیورتیک‌ها (ادرارآورها)، سوء استفاده از مسهل ها،استفاده از داروهایی که سوخت و ساز بدن را افزایش می‌دهد مثل هورمونهای تیروئیدی می شود.
این افراد در مورد وزن خود بسیار حساس اند و، با تحریک برای بازگشت غذا و استفراغ،غذاهای خورده را استفراغ میکنند یا با مصرف دارو سبب ایجاد استفراغ می‌شوند.
علایمی که ممکن است این بیماران نشان دهند عبارت است از:
*علایم شایع دستگاه گوارش مثل درد شکم (بخصوص در افرادی که استفراغ را تحریک میکنند)،نفخ، یبوست،دفع گاز.
* علایم ریوی ناشی از ورود مواد غذایی به مجرای تنفسی که ممکن است سبب عفونت ریوی شود.
* قطع قاعدگی که در ۵۰% از این بانوان رخ می‌دهد و در بیشتر موارد به صورت دوره‌های نامنظم قاعدگی بروز می کند.
* تورم پاها در افرادی که داروهای ادرار آور و مسهل استفاده میکنند.در معاینه فیزیکی این افراد، ممکن است بزرگی دوطرفه غدد پاروتید و غدد بزاقی مشهود باشد.
* همچنین،در افرادی که استفراغ را تحریک میکنند،زخمهایی روی زبان و لثه ایجاد می‌شود و اسید معده نیز سبب خوردگی و تخریب دندانها می‌شود.
* بر هم خوردن ضربانات قلبی و در نتیجه اختلالات الکترولیتی نیز در این افراد وجود دارد.
* در نوع دیگری از این بیماری،کاهش درجه حرارت بدن و کاهش فشار خون وجود دارد که البته چندان شایع نیست.
* گاهی نوع دیگری از بیماری تظاهر می‌کند و این افراد در زمانی مشخص (یک ساعت) غذایی بیشتر از حد طبیعی مصرف میکنند و قادر به مهار کردن رفتار خود نیستند؛ولی این نوع بیماری با رفتارهای جبرانی همراه نیست.
معمولا بیماریهای روحی و روانی – بخصوص افسردگی و اضطراب با بولیمیا همراه است و این افراد این علایم را نشان می‌دهند:پرهیز از برقراری ارتباط چشمی،افکار خودکشی و دیگرکشی، خستگی،آشفتگیهای روحی،بیحوصلگی،بیحالی،اضطراب و افسردگی،قضاوت و اراده ضعیف.
عوارض بولیمیا:
* خرابی دندانها و لثه با اسید معده.
* کاهش آب بدن و کاهش سطوح پتاسیم که به ضعف شدید و ریتم‌های نامنظم قلبی منجر می‌شود.
* استفاده از داروهای مسهل سبب تحریک‌پذیری مخاط مری و روده می‌شود و استفاده مکرر آنها به یبوست می‌انجامد.
با این همه،درمان برای درمان این بیماری به گروهی درمانی نیاز داریم:
مشاور تغذیه: برای بازگرداندن کمبودهای بدن،متخصص تغذیه باید برنامه غذایی سالم و مقوی برای بیمار تجویز کند.
روانپزشک و مشاور: این قسمت درمان یکی از کارهای بسیار اصولی است؛چون ریشه اختلالات غذا خوردن در مشکلات روحی و عاطفی است.پزشک به بیمار کمک می‌کند تا افکار مخرب و منفی خود را بازنگری کند.مشاور کمک می‌کند تا افراد خانواده نگرشی صحیح به این بیماری داشته باشند و در فرآیند درمان بیمار را کمک کنند.
داروها: در برخی از موارد،داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب برای این بیماران تجویز می‌شود.این داروها سبب بهبود در اختلالات غذا خوردن می‌شود.
نتیجه یک تحقیق آمریکایی که بر روی ۸۰ بیمار سنین ۱۲ تا ۱۹ سال نشان داد مشارکت والدین در درمان نوجوانان مبتلا به بولیمیا حملات ناشی از ابتلا به این بیماری را بعد از شش ماه درمان ۳۹ درصد کاهش داد در حالی که در روش های مرسوم درمان این بیماری که همراه دوران درمانی است بعد از شش ماه ۱۸ درصد کاهش حملات مشاهده می شود.
بنابراین گزارش،به عقیده محققان دانشگاه شیکاگو والدین در درمان نوجوانان مبتلا به اختلال تغذیه ای بولیمیا نقش بی نظیری ایفا می کنند دراین روش والدین نوجوان را حین رفتن به کلینیک و درمان در آنجا همراهی می کنند و در خانه فرزند خود را تشویق به خوردن مرتب غذا میکنند.
بر اساس این گزارش،هنوز مشخص نیست که دقیقا مشارکت والدین در درمان و یا توجه آن ها به غذاخوردن نوجوان در خانه کدام درمان را ارتقا می بخشد.گفتنی است،بولیمیا یک اختلال ذهنی است که دختران نوجوان و جوان را گرفتار می سازد و با دوره ای غذا نخوردن و روزه داری مشخص می شود.
«بولیمیا» یکی از بیماریهای روحی و ذهنی محسوب می‌شود که فرد مبتلا احساس گرسنگی شدیدی می‌کند؛و در پی تنشهای روحی در بازه زمانی کوتاهی،مقادیر زیادی غذا مصرف می‌کند و به سبب این مهار نداشتن بر غذا خوردن و برای جلوگیری از افزایش وزن به رفتارهای جبرانی دست می‌زند.
معمولا بیماران تسلطی بر غذا خوردن ندارند و غذاهایی را که کالری بالایی دارند و بلع و استفراغ آنها راحت است انتخاب میکنند.
ترس از افزایش وزن و به هم ریختن تناسب اندام سبب بروز رفتارهای جبرانی از جمله ورزشهای بسیار سخت،روزه‌داری،برنامه های غذایی سخت،تحریک برای ایجاد استفراغ،سوء استفاده از دیورتیک‌ها (ادرارآورها)، سوء استفاده از مسهل ها،استفاده از داروهایی که سوخت و ساز بدن را افزایش می‌دهد مثل هورمونهای تیروئیدی می شود.
این افراد در مورد وزن خود بسیار حساس اند و، با تحریک برای بازگشت غذا و استفراغ،غذاهای خورده را استفراغ میکنند یا با مصرف دارو سبب ایجاد استفراغ می‌شوند.
علایمی که ممکن است این بیماران نشان دهند عبارت است از:
*علایم شایع دستگاه گوارش مثل درد شکم (بخصوص در افرادی که استفراغ را تحریک میکنند)،نفخ، یبوست،دفع گاز.
* علایم ریوی ناشی از ورود مواد غذایی به مجرای تنفسی که ممکن است سبب عفونت ریوی شود.
* قطع قاعدگی که در ۵۰% از این بانوان رخ می‌دهد و در بیشتر موارد به صورت دوره‌های نامنظم قاعدگی بروز می کند.
* تورم پاها در افرادی که داروهای ادرار آور و مسهل استفاده میکنند.در معاینه فیزیکی این افراد، ممکن است بزرگی دوطرفه غدد پاروتید و غدد بزاقی مشهود باشد.
* همچنین،در افرادی که استفراغ را تحریک میکنند،زخمهایی روی زبان و لثه ایجاد می‌شود و اسید معده نیز سبب خوردگی و تخریب دندانها می‌شود.
* بر هم خوردن ضربانات قلبی و در نتیجه اختلالات الکترولیتی نیز در این افراد وجود دارد.
* در نوع دیگری از این بیماری،کاهش درجه حرارت بدن و کاهش فشار خون وجود دارد که البته چندان شایع نیست.
* گاهی نوع دیگری از بیماری تظاهر می‌کند و این افراد در زمانی مشخص (یک ساعت) غذایی بیشتر از حد طبیعی مصرف میکنند و قادر به مهار کردن رفتار خود نیستند؛ولی این نوع بیماری با رفتارهای جبرانی همراه نیست.
معمولا بیماریهای روحی و روانی – بخصوص افسردگی و اضطراب با بولیمیا همراه است و این افراد این علایم را نشان می‌دهند:پرهیز از برقراری ارتباط چشمی،افکار خودکشی و دیگرکشی، خستگی،آشفتگیهای روحی،بیحوصلگی،بیحالی،اضطراب و افسردگی،قضاوت و اراده ضعیف.
عوارض بولیمیا:
* خرابی دندانها و لثه با اسید معده.
* کاهش آب بدن و کاهش سطوح پتاسیم که به ضعف شدید و ریتم‌های نامنظم قلبی منجر می‌شود.
* استفاده از داروهای مسهل سبب تحریک‌پذیری مخاط مری و روده می‌شود و استفاده مکرر آنها به یبوست می‌انجامد.
با این همه،درمان برای درمان این بیماری به گروهی درمانی نیاز داریم:
مشاور تغذیه: برای بازگرداندن کمبودهای بدن،متخصص تغذیه باید برنامه غذایی سالم و مقوی برای بیمار تجویز کند.
روانپزشک و مشاور: این قسمت درمان یکی از کارهای بسیار اصولی است؛چون ریشه اختلالات غذا خوردن در مشکلات روحی و عاطفی است.پزشک به بیمار کمک می‌کند تا افکار مخرب و منفی خود را بازنگری کند.مشاور کمک می‌کند تا افراد خانواده نگرشی صحیح به این بیماری داشته باشند و در فرآیند درمان بیمار را کمک کنند.
داروها: در برخی از موارد،داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب برای این بیماران تجویز می‌شود.این داروها سبب بهبود در اختلالات غذا خوردن می‌شود.
نتیجه یک تحقیق آمریکایی که بر روی ۸۰ بیمار سنین ۱۲ تا ۱۹ سال نشان داد مشارکت والدین در درمان نوجوانان مبتلا به بولیمیا حملات ناشی از ابتلا به این بیماری را بعد از شش ماه درمان ۳۹ درصد کاهش داد در حالی که در روش های مرسوم درمان این بیماری که همراه دوران درمانی است بعد از شش ماه ۱۸ درصد کاهش حملات مشاهده می شود.
بنابراین گزارش،به عقیده محققان دانشگاه شیکاگو والدین در درمان نوجوانان مبتلا به اختلال تغذیه ای بولیمیا نقش بی نظیری ایفا می کنند دراین روش والدین نوجوان را حین رفتن به کلینیک و درمان در آنجا همراهی می کنند و در خانه فرزند خود را تشویق به خوردن مرتب غذا میکنند.
بر اساس این گزارش،هنوز مشخص نیست که دقیقا مشارکت والدین در درمان و یا توجه آن ها به غذاخوردن نوجوان در خانه کدام درمان را ارتقا می بخشد.گفتنی است،بولیمیا یک اختلال ذهنی است که دختران نوجوان و جوان را گرفتار می سازد و با دوره ای غذا نخوردن و روزه داری مشخص می شود.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
