کدوم خواستن کدوم جنون کدوم عشقشاید خیلی از این حرفها دروغه.تا وقتی با همیم از عشق می گیمنباشیم قولمون حتی دروغه.از این عشق هایی که زنجیر می شههوس هایی که دامن گیر می شه.می ترسم چون دلم بی اعتمادهبه احساسی که بی تاثیر می شه.نه اینکه عاشقی حال خوشی نیست —— نه اینکه زندگی بی عشق می شهفقط کاش بین این حس های مبهم ———-بفهمم آخرش چی عشق می شه.مثه حرفی که نگاهی نمی گفته و می گفتهاتفاقیه که گاهی نمی افته و می افته.حس یخ زدن تو آتیش حال سوختن تو سرماتو بیداری خیال یه حقیقت تو رویا.توفکرش نیستیم و پیداش میشهولی وقتی که باید باشه میره
سکوت سرشار از سخنان ناگفته است، از حرکات ناکرده... اعتراف به عشقهای نهان و شگفتیهای بر زبان نیامده
فردای من، خیلی وقته که گذشته ازش / آب شدُ ریخت روی گونههای من
مثل دونههای برف / مهم نیست چی میشه بعدش / این مهمه که هنوز زندم
من همونم که بعدِ مرگش / همه میگن که هنوز زندهست
من اَشکامُ بهتو دادم / دیدم چشما همه تو خوابن
قبر ساختم از اُتاقم / نفسم حبس شد / بدنم سر شد / ولی روحمُ گرم نگه داشتم رو اجاقمم
من همیشه بازنده بودم روی کاغذ / ولی همیشه جلو رفتم توی راهم
این دنیا با من بَد بود / تاسم عددش کم بود / هنوز نباختم این غمارُ نه نه