مُـشـاعِـرِه نُـسـخِـه [ 3 ]

[מַברִיק]

دارم چــو شــمــع ســر غــمــش بـر سـر زبـان
لـب مـیـگـزد چـو غـنـچه خندان که خامشم

[מַברִיק]

می نالم از جدایی تو دم به دم چو نی
وین طرفه تر که از تو نیم یک نفس جدا

[מַברִיק]

الا ای پیر فرزانه مکن منعم ز میخانه
که من در ترک پیمانه دلی پیمان شکن دارم

[моои]

موي سپيد را فلکم آسان نداد
اين رشته را به نقد جواني داده ام

[מַברִיק]

مرده بودم زنده شدم گریه بودم خنده شدم
دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم

[מַברִיק]

مذهب زنده دلان خواب پریشانی نیست
از همین خاک جهان دگری ساختن است

[моои]

تیرگی بیرون نرفت از دل به علم ظاهری
خانه را روشن نمیسازد چراغ پشت پا

[מַברִיק]

ای دل مباش یکدم خالی ز عشق و مستی
وانگه برو که رستی از نیستی و هستی

[מַברִיק]

یارب این آتش که در جان من است
سرد کن زآنسان که کردی بر خلیل

[מַברִיק]

لاف عشق و گله از یار زهی لاف دروغ
عشق بازانی چنین مستحق هجرانند