بغض قلم ❥ .. (نسخه دهم)

[مـ༻؏☆جـےـیــّ◉ـב]

لعنت به آن  روز ها

که تورو از من دور کرد
(=

[†ᴾᴼᴵˢᴼᴺ†]

خیلی تشنته، یه قوطی نوشابه تگری درشو وا کن
بزا بیرون بمونه بعد یه ماه بریز تو لیوان بخورش.
وقتی با تمام وجودت دلت میخواد چیزیو داشته باشی ولی بعدا بهش میرسی مثل همینه.
همینقد بی‌معنی و بیمزه.
امیدوارم به آرزوهاتون وقتی که شوقش رو دارین برسین

•

[شـــقآیــق]

‏الان خیلی ابراز علاقه راحت شده
میری خیلی راحت به کراشت میگی ازت خوشم میاد. اگه خوشش اومد که مبارکه؛اگر هم خوشش نیومد میگی چالش بود بابا کی رو تو کراش میزنه آخه دوزاری : )

[شـــقآیــق]

اگه سفید باشید میگن "الان برنزه مده" ولـے اگه برنزه باشید، میگن "چقدر زشته سبزه است"
اگه قدش ڪوتاه باشه میگن "ڪوتوله رو ببین قدش بلند نیست" اگه قد بلند هم باشه میگن "نگا چقدر درازه شبیه تیر برقه"
لباسش ڪوتاه باشه میگن "چقدر جلف شده، شڪل هرزه‌ها لباس میپوشه" لباس بلند هم بپوشه میگن "چقد بی‌سلیقه است تو عهد بوق جا مونده"
هرجور ڪه باشے، باز هم درموردت حرف میزنن...

[مـ༻؏☆جـےـیــّ◉ـב]

کسی که گوشش به قلبش وصل باشد

حرف های نگفته ات را هم می  شنود 
چه اصراری ست به فرو کردنِ حرف هایِ تکراری به گوشی که از قلب جداست؟!

[Emmɑ]

این ک بخوای
به کسی بگی
چرا دوسش داری؟!
مثه اینه ک
بخوای توضیح بدی
آب چه طعمی داره!

[_Strawberry_]

گاهی دلت از کسی میگیره ک فکر میکردی باتمام ادمهای کنارت فرق داره

[مـ༻؏☆جـےـیــّ◉ـב]

عادی میشه!عادت میکنی!به همه چیز؛به نبودنا،عوض شدنا،جایِ خالیا،نخندیدنا،نخوابیدنا…ولی مهم اینه چه جور عادت میکنی…عادت میکنی بعد از هزار باری که صداش زدی و بعد یادت افتاده که دیگه نیست تا جوابتو بده…عادت میکنی بعد از دوستت دارمی که گفتی و بغض کردی از اینکه از لباش دوستت دارم درنیومده مثلِ قبل…عادت میکنی به صندلی خالی رو به روت،به شب بخیر نشنیدن،به فاصله بین انگشتات که خالیه…عادت میکنی به درد کردنِ خنده هات،به یادِ حرفاش افتادن وسطِ گریه و کشیده شدنِ لبات و بیشتر شدنِ اشکات…

[_Strawberry_]

ﺑﻌﻀﯽ ﻭﻗﺖ ﻫﺎ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ ﯾﻌﻨﯽ : ﻧﺬﺍﺭ ﺑﺮﻡ... ﯾﻌﻨﯽ : ﺑﺮﻡ ﮔﺮﺩﻭﻥ... ﯾﻌﻨﯽ : ﺳﻔﺖ ﺑﻐﻠﻢ ﮐﻦ .. ﻭ ﺳﺮﻣﻮ ﻣﺤﮑﻢ ﺑﭽﺴﺒﻮﻥ ﺑﻪ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﺕ ﻭ ﺑﮕــــــــــﻮ : ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ ﻭ ﮐﻮﻓﺖ... ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ ﻭ ﺯﻫﺮ ﻣﺎﺭ... ﺑﯿﺨﻮﺩ ﮐﺮﺩﯼ ﻣﯿﮕﯽ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ !!! ﺩﻓﻌﻪ ﺁﺧﺮﺕ ﺑﺎﺷﻪ ﻫﺎ..!

[ғαறØᴜs_ραѕѕeя_βყ]

دوام می آورم ؛

حتی بدون تکیه گاه ،

بدون همراه ،

بدون دلگرمی ...

حتی بدون آدم هایی که آخرین امید من بودند .

دوام می آورم ، حتی اگر پای اعتمادم بشکند ، حتی اگر زانوی باورهایم خم شود ، حتی اگر شیشه ی احساسم ترک بردارد .

من اما ادامه می دهم ،

من اما پیروز می شوم ،

اگرچه پشت هر بهار ، هزار زمستان دفن کرده ام و پشتِ هر لبخند ، هزار و یک بیتابی ، اما دوام می آورم ...

دِ آخه من فقط خودمو دارم!

‌