|گرومن اف۴اف وایلدکت|

[SɪʟᴠᴇʀMɪɴᴅ]

یک جنگنده ناو پایه ساختِ کارخانهٔ گرومن در کشور ایالات متحده بود که در سال ۱۹۴۰ خدمت خود را در نیروی دریایی ایالات متحده و نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا آغاز کرد. در ابتدا عنوان مارلت (نوعی پرستو) به این هواپیما اطلاق می‌شد. این هواپیما که نخستین نبرد خود را در خدمت نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا در شمال اقیانوس اطلس تجربه کرد، با کنار زدن اف۲ای بوفالو مؤثرترین جنگنده ناو پایه ایالات متحده در جبهه اقیانوس آرام در اوایل جنگ جهانی دوم بین سال‌های ۱۹۴۱ و ۱۹۴۲ بود. با این حال که میتسوبیشی زیرو، رقیب ژاپنی از نظر مانوور پذیری، سرعت صعود، حداکثر سرعت و برد برتری داشت اما وایلدکت با بهره‌گیری از استحکام بالا و استفاده از برخی تاکتیک‌ها توانست بر آن غلبه کند و حتی آمار نسبت منهدم کردن به منهدم شدن ۷ به یک را برجای بگذارد.تولید وایلدکت تا پایان جنگ ادامه پیدا کرد اما با ظهور و جانشینی مدل‌های قدرتمندتر، از این هواپیما تنها در ناوهای هواپیمابر اسکورت که جنگنده‌های بزرگتر و سنگین تر قادر به انجام عملیات بر روی آن‌ها نبودند، استفاده گردید.توسعه جنگنده‌های شرکت گرومن با طراحی جنگنده دو باله دو سرنشین اف‌اف در سال 1931 آغاز شد. اف‌اف نخستین جنگنده نیروی دریایی ایالات متحده با ارابه فرود جمع شونده بود که در آن چرخ‌ها همسطح اطراف بدنه درون آن جمع می‌شدند اما همچنان در معرض دید بودند. این فرایند با طراحی اف۲اف و اف۳اف، دو جنگنده دوباله تک سرنشین ادامه پیدا کرد که پایه طراحی اف۴اف شدند. در سال ۱۹۳۵ درحالیکه اف۳اف همچنان مراحل آزمایش پرواز خود را می‌گذراند، در پی درخواست نیروی دریایی برای یک جنگنده ناو پایه، گرومن کار بر روی جی-۱۶، مدل دو بال بعدی خود را آغاز کرد. گرومن مدل دو باله را به این جهت برگزید که می‌پنداشت با بال‌ها کوتاه‌تر آن نسبت به مدل تک‌باله باعث می‌شود هواگردهای بیشتری در عرشه ناو جای بگیرند. اما نیروی دریایی که به دنبال یک جنگنده تک باله بود، اوایل سال ۱۹۳۶ سفارش تولید اف۲ای-۱ (F2A-1)، نخستین جنگنده تک‌باله ناو پایه ایالات متحده ساخت شرکت بروستر را صادر کرد. البته برای حفظ جانب احتیاط در صورت رضایت بخش نبودن اف۲ای، سفارشی نیز برای جی-۱۶ تحت عنوان ایکس‌اف۴اف-۱ ارسال شد.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

عملکرد جنگنده جدید گرومن که نخستین بار در دوم سپتامبر ۱۹۳۷ به پرواز درآمد، نیز از بوفالو، رقیب ساخت بروستر همچنان ضعیف تر بود. پس از انجام آزمایش‌ها مشخص شد هیچ‌کدام از دو جنگنده قادر به رسیدن به سرعت مورد انتظار ارتش یعنی ۳۰۰ مایل بر ساعت (۴۶۶ کیلومتر بر ساعت) نیستند اما با وجود این ایکس‌اف۴اف-۲ مقداری سریع تر (تقریبا ۱۶ کیلومتر بر ساعت) از اف۲ای بود. به هر وجه اف۲ای مانورپذیری بیشتری داشت و از ارابه فرود هیدرولیک استفاده می‌کرد. همین امر باعث شد تلاش گرومن با شکست مواجه شود و اف۲ای وارد خط تولید گردد. پس از این شکست گرومن مدل بعدی خود، ایکس‌اف۴اف-۳ را با بال‌ها، دم و موتور جدید کاملاً از نو طراحی کرد. طول بدنه و طول و مساحت بال‌ها افزایش یافت. آزمایش این مدل که اولین پرواز خود را در ۱۲ فوریه ۱۹۳۹ انجام داد، و در پی عیان شدن کاستی اف۲ای از جمله مشکل در باز شدن ارابه فرود و داغ کردن موتور، به سفارش تولید اف۴اف-۳ انجامید که ساخت نخستین فروند آن در فوریه ۱۹۴۰ به پایان رسید. تأخیر بروستر در تحویل سفارش‌ها دریافت نموده به نیروی دریایی به جهت تمرکز بر صادرات نیز بر این تصمیم اثرگذار بود. فرانسه نیز برای دریافت این جنگنده درخواستی ارسال کرد اما پیش از دریافت به اشغال آلمان نازی درآمد. در نتیجه اف۴اف‌های سفارش داده شده تحویل نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا گردید و با عنوان مارلت (نوعی پرستو) به کار گرفته شد. اف۴اف رسماً خدمت خود را در نیروی دریایی ایالات متحده با نام وایلدکت (گربه وحشی) از اول اکتبر ۱۹۴۱ آغاز کرد. هواگردهای اف۴اف-۳ نیروی دریایی ایالات متحده و نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا مسلح به چهار مسلسل برونینگ با کالیبر ۱۲٫۷ میلی‌متر بودند.حتی پیش از آن که نیروی دریایی ایالات متحده وایلدکت را سفارش دهد، نیروی دریایی فرانسه (که به شدت به هواپیماهای نظامی نیاز داشت) و نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا با پیکربندی‌های خاص خودشان چندین فروند از آن را خریداری کرده بودند. بریتانیا اف۴اف وایلدکت (در ابتدا مارلت) را جهت جایگزینی موقت جنگده ناو پایه فلومار دریافت کرد. فلومار جنگنده دو سرنشین با بردی مناسب بود اما به خوبی جنگنده‌های تک سرنشین عمل نمی‌کرد. جنگنده‌های تغییر کرده اسپیت‌فایر جهت علمیات دریایی که سیفایر نامیده می‌شدند، نیز هنوز در دسترس نبودند چرا که نیروی هوایی به تعداد بیشتری از آن‌ها نیاز داشت. نخستین محموله ۸۰ فروندی اف۴اف در ۲۷ ژوئیه ۱۹۴۰ تحت عنوان مارلت-۱ تحویل بریتانیایی‌ها شد که دارای چهار مسلسل و فاقد بال‌های جمع شونده و تجهیزات عملیات بر روی ناو هواپیمابر بود به همین دلیل به عنوان جنگنده خشکی پایه استفاده گردید. در جبهه اروپای جنگ جهانی دوم، وایلدکت نخستین پیروزی خود و نخستین پیروزی یک جنگنده ساخت ایالات متحده در خدمت بریتانیا را وقتی به دست آورد که روز کریسمس (۲۵ دسامبر) سال ۱۹۴۰ یک جنگنده مارلت موفق شد یک بمب افکن دو موتوره یونکرس ۸۸ نیروی هوایی آلمان نازی را بر فراز پایگاه دریایی اسکاپا فلو در شمال بریتانیا (شمال اسکاتلند) منهدم کند. این جنگنده همچنین پیشگام عملیات جنگنده‌ها بر عرشه ناوهای کوچک‌تر هواپیمابر اسکورت بود. محموله بعدی اف۴اف اواخر پاییز ۱۹۴۱ این بار با نام مارلت-۲ به بریتانیا تحویل داده شد که با شش مسلسل دارای بال‌های جمع شونده و تجهیزات عملیات بر روی ناو هواپیمابر بود.شش جنگنده مارلت در عرشه ناو هواپیمابر اسکورت اچ‌ام‌اس اوداسیتی (تبدیل شده از کشتی تجاری آلمانی غنیمت گرفته شده هانووفر) در سپتامبر ۱۹۴۱ به کار گرفته شدند که توانستند در عملیات‌های مؤثر اسکورت کاروان‌های دریایی، چندین فروند بمب افکن فوکه-وولف ۲۰۰ لوفتوافه (نیروی هوایی آلمان نازی) را ساقط کنند. نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا در مجموع نزدیک به ۱۲۰۰ فروند جنگنده وایلدکت وارد خدمت کرد. از ژانویه ۱۹۴۴ عنوان مارلت کنار گذاشته و این هواپیما در بریتانیا نیز وایلدکت خوانده شد. در ماه مارس ۱۹۴۵ جنگنده‌های وایلدکت موفق شدند چهار جنگنده ب‌اف ۱۰۹ آلمانی را ساقط کنند تا این آخرین پیروزی وایلدکت در خدمت ارتش بریتانیا باشد. آخرین حمله هوایی نبرد در اروپا در پنجم مه ۱۹۴۵ علیه یک مقر زیر دریایی‌های آلمانی در شمال نروژ با حمایت ۲۸ وایلدکت صورت گرفت که در جریان آن یک اژدرافکن اونجر و یک جنگنده وایلدکت ساقط و دو کشتی و یک زیردریایی آلمانی نیز غرق شدند.