بغض قلم ❥ .. (نسخه دهم)

[مـ༻؏☆جـےـیــّ◉ـב]

ميدوني كي افسرده ميشي؟
وقتي از درون ميشنوي كه ميگه همه چي درست ميشه رو ديگه نمي شنوي!

[ғαறØᴜs_ραѕѕeя_βყ]

آدم ندید بدید دنیارو هم بپاش بریزی باز 

دنبال اینو اونه؛ ولی آدم با اصالت یه 

احترام کوچیک که میبینه جبران میکنه، 

بحث لیاقت نیس؛ بحث اصالته!

[Ɗєя_Mσηɗ]

مثلا ببوسمت و توی دفترم بنویسم:
«امروز جانم به لب رسید» (((:

[†ᴾᴼᴵˢᴼᴺ†]

‏میتونستم ی مسلمون تو انگلیس باشم تا ی بی دین تو ایران

• فَتَلْ

[ჩяσOσкєη ժяєαм]

دوست شدن با کسی که یه بار ترکت کرده مثل پوشیدن لباس چرکات بعد از حمومه!

[ғαறØᴜs_ραѕѕeя_βყ]

از گناه تنفر داشته باش

نه از گناهکار !

اگر روزی دشمن پیدا کردی، بدان که؛

در رسیدن به هدفت موفق بوده ایی،

اگر روزی تهدیدت نمودند،

بدان که در برابرت ناتوانند،

اگر روزی خیانت دیدی،بدان که؛

قیمتت بالاست،

اگر روزی ترکت کردند، بدان با تو بودن،

لیاقت می خواهد...!

#مهاتما_گاندی

[ÆMÆշЇÑζ]

سری اول بغض قلم.. ( پارت به پارت بارگذاری میشه ) من و عباس و اسایشگاه ( داستان نیس , بر اساس حقیقته فقد اسامی عوض شده , پس جاش تو بغض قلمه .. گرچه ک متن بار سنگین معنایی داره , پس اگه کسی مشتاق معانیش بود بیشتر فکر کنه , یا بپرسه.. )

من یه مرد عصبانیم
الان چند روزه منو به زور اوردن اسایشگاه ولی دگ اهمیتش به چپمم نیست
همه حس خوبا از خواب به بعده ...
میکشم عقاب رو تا دم تخت و پرتابتش میکنم تا خودش واسه خودش خوابش ببره..
تو خواب تا دلم بخواد فریاد میکشم به هر زبونی که دلم میخواد
سرهرکسی که بخوام..دلم تنگ نمیشه اونجا  , گشاد میشه..
مکافات دوباره از موقعیه که بیدار میشم
دوباره دلتنگی و یه سری پوزه بند یه بار مصرف ..
روزی یه بار عوضشون میکنم.. این نسخه دکتره البته..
از موقعی که عربده کشی ویروسی شده .. (:
کردنش یبار مصرف , اینطوری قابل کنترل تره مث اینک..
اما هنوزم احتمال پخش ویروسش منتفی نشده..
مادرمم ویروسی بود , احتمال اینکه وقتی منو حامله بوده ی ویروس هم برای من کنار گذاشته اصلا دور از ذهن نیس..
و من شدم اینی ک الان اشتباهی اینجام.. ( اسایشگاه روانی..)

  The End of part I

[єη∂ℓєѕѕღ]

دیروز کوچه تنگ بود
امروز دل ما

[*Aɴѕel*]

در خیالات خودم در زیر بارانی که نیست
می رسم با تو به خانه، از خیابانی که نیست

می نشینی روبرویم، خستگی در می کنی
چای می ریزم برایت، توی فنجانی که نیست

باز می خندی و می پرسی که حالت بهتر است
باز می خندم که خیلی، گرچه می دانی که نیست

شعر می خوانم برایت، واژه ها گل می کنند
یاس و مریم می گذارم ، توی گلدانی که نیست

چشم می دوزم به چشمت، می شود آیا کمی
دستهایم را بگیری ، بین دستانی که نیست

وقت رفتن می شود، با بغض می گویم نرو
پشت پایت اشک می ریزم، در ایوانی که نیست

می روی و خانه لبریز از نبودت می شود
باز تنها می شوم، با یاد مهمانی که نیست

غرق در خیالات پوخ و خالی ای که نیست
فقط همین(:!

[ғαறØᴜs_ραѕѕeя_βყ]

من میتونم هم بهشت و هم جهنم رو بهت نشون

 بدم ، همه چیز بستگی به ماهیتت با من داره!