آموزش کامل بورس | کارگزاری مفید

[☪爪尺.山丨几几乇尺☪]

به نام خدا

در این تاپیک تمام مقالات و چیزای آموزشی مربوط به بورس و سرمایه گزاری در اون رو قراره بهتون یاد بدیم با ما همراه باشید



مقاله اول :


سود عملیاتی و غیر عملیاتی شرکت ها




سود و زیان یکی از مهم‌ترین مفاهیمی است که سهامداران در فعالیت‌های اقتصادی خود باید به آن توجه کنند. از همین روی آشنایی با مفاهیم متنوع سود و انواع آن بسیار حائز اهمیت است. اینکه سود عملیاتی و سود غیرعملیاتی چه مفهومی دارند، از جمله مواردی هستند که سهامداران برای تصمیم‌گیری درست در حوزه سرمایه‌گذاری باید درباره آن به‌طور دقیق بدانند.


سود عملیاتی
سود عملیاتی قابلیت سوددهی عملیاتی یک واحد تجاری را مشخص می‌کند
سود عملیاتی نشان‌دهنده‌ باقیمانده‌ سود بعد از محاسبه‌ تمام هزینه‌های عملیاتی مربوط به واحد تجاری است. علاوه بر بهای تمام‌شده‌ کالای فروش رفته، هزینه‌های اداری، عمومی و هزینه‌هایی نظیر اجاره و بیمه، حمل‌ونقل و کرایه در محاسبه‌ سود عملیاتی در نظر گرفته می‌شوند.

در حقیقت تمام هزینه‌هایی که برای حفظ فعالیت واحد تجاری ضروری هستند، باید در محاسبه‌ سود عملیاتی در نظر گرفته شوند.

با این‌حال سود عملیاتی نیز همانند سود ناخالص دربردارنده‌ بهره‌های پرداختی بابت بدهی‌ها، درآمد ناشی از سرمایه‌گذاری‌ها و مالیات نمی‌شود. سود عملیاتی قابلیت سوددهی عملیاتی یک واحد تجاری را مشخص می‌کند.

گفتنی است همه درآمدهایی که شرکت‌ها از طریق انجام عملیات اصلی خود کسب می‌کنند، درآمدهای عملیاتی شرکت محسوب می‌شود. همچنین همه هزینه‌هایی که در فرایند این درآمدهای عملیاتی ایجاد شوند، جزء هزینه‌های عملیاتی شرکت هستند.

اختلاف بین درآمدهای عملیاتی و هزینه‌های عملیاتی را سود عملیاتی می‌گویند. چنانچه شرکتی از محل فعالیت‌های غیر مرتبط با موضوع خود سودی کسب کند، در علم اقتصاد آن سود را سود غیرعملیاتی می‌نامند.


برای درک بهتر مفهومی که خواندید به مثال زیر توجه کنید:

درآمد کسب‌شده از محل فروش اتومبیل برای یک شرکت خودروسازی یک درآمد عملیاتی به‌حساب می‌آید. اما درآمد حاصل از فروش زمین یا ساختمان متعلق به شرکت خودروسازی، برای این شرکت یک درآمد عملیاتی نیست و آن را درآمد غیرعملیاتی می‌نامند.


سود غیرعملیاتی
سود غیرعملیاتی ناشی از فعالیت‌های غیرمرتبط با موضوع اصلی شرکت است. معمولاً سود غیرعملیاتی مربوط به سود حاصل از فروش دارایی‌های غیرمنقول، سود حاصل از سرمایه‌گذاری‌ها و سهام، سود حاصل از اوراق مشارکت و... می‌باشد که ممکن است بخشی از آن غیرمستمر باشد.

در محاسبه سود غیرعملیاتی و غیرمستمر ناشی از فروش دارایی‌های غیرمنقول کافی است درآمد ناشی از فروش دارایی مذکور را از بهای تمام شده تاریخی آن کسر کرده تا سود غیرعملیاتی آن بدست آید.

به‌عنوان‌مثال اگر در سال‌های گذشته زمینی به بهای تمام شده چهار میلیارد تومان خریداری و در دفاتر شرکت بهای تمام شده تاریخی آن به همین عدد نیز ثبت‌شده باشد و چندی بعد زمین مذکور توسط شرکت به مبلغ ۱۰ میلیارد تومان به‌فروش برسد، اختلاف ۶ میلیارد تومانی همان سود غیرعملیاتی ناشی از فروش زمین است که در صورت‌های مالی سود و زیان در سرفصل درآمد‌های غیرعملیاتی و متفرقه ثبت می‌شود.

[☪爪尺.山丨几几乇尺☪]

نگاهی به مفهموم درصد تحقق سود :





مفهوم «درصد تحقق سود» یکی از موارد مهم برای سرمایه‌گذاران بورسی است. در واقع برای سهامداران همیشه جذاب بوده که در پایان هر دوره مالی میزان سود محقق شده را بدانند. با توجه به اهمیتی که درصدد تحقق سود برای سرمایه‌گذاران بورسی دارد،‌ این مفهوم را ابتدا با تعریفی از «درصد» و سپس با ارائه مثالی ساده تشریح کرده‌ایم.

همان‌طور که می‌دانید مفهوم درصد و استفاده از آن کاربردهای فراوانی دارد. درک درست از این مفهوم، سرمایه‌گذار بورسی را برای تشخیص آن در زمینه‌های گوناگون و چگونگی محاسبه با آن آماده می‌کند. برای مثال، در علم احتمال مقدار احتمال یا نتایج آن به‌صورت درصد بیان می‌شود. ارائه آمارهای رشد اقتصادی یا کاهش شاخص‌ها با درصد بیان می‌شوند. در زمان حراج فروشگاه‌ها، میزان تخفیف به درصد بیان می‌شود. این قبیل کاربردها باعث شده که اکثر مردم درکی از مفهوم درصد داشته باشند.

هراندازه درصد تحقق سود یک شرکت بالاتر باشد، نشان‌دهنده پیش‌بینی دقیق‌تر و عملکرد بهتر آن شرکت خواهد بود
در زبان محاوره‌ای وقتی اشاره به قطعیت اتفاقی داریم، از اصطلاح ۱۰۰ درصد استفاده می‌‌کنیم و وقتی به عدم انجام یک اتفاق یقین داریم، احتمال انجام آن اتفاق را با صفر درصد بیان می‌کنیم.

حال برای درک مفهوم درصد تحقق سود به این مثال توجه کنید. شرکت الف را در نظر بگیرید. این شرکت در ابتدای سال ۹۴ پیش‌بینی کرده بود که در پایان سال، ۱۰۰ تومان سود به ازای هر سهم به دست آورد. اگر در پایان سال، میزان سود تحقق‌یافته این شرکت به ازای هر سهم، ۸۵ تومان باشد، به این معناست که شرکت الف توانسته ۸۵ درصد سود پیش‌بینی‌شده خود را محقق کند؛ البته همان‌طور که مشخص است، این درصد سود از آنچه پیش‌بینی می‌شده و انتظار سهامداران بوده، کمتر است.

هراندازه درصد تحقق سود یک شرکت بالاتر باشد، نشان‌دهنده پیش‌بینی دقیق‌تر و عملکرد بهتر آن شرکت خواهد بود. درصد تحقق سود یا میزان پوشش سود برای دوره‌های سه‌ماهه، ۶ ماهه، ۹ ماهه و ۱۲ ماهه در گزارش‌های عملکرد فصلی شرکت‌ها ارائه می‌شود. مثلاً اگر در گزارش ۶ ماهه همین شرکت، ۳۸ تومان سود محقق شده باشد، به نسبت پیش‌بینی سود کل سال که ۱۰۰ تومان باید محقق می‌شد، ۳۸ درصد از سود شرکت محقق شده است، بنابراین سود محقق شده شرکت مذکور ۱۲درصد از پوشش ۵۰ درصد تعیین شده در بازه زمانی ۶ ماه کمتر بوده است.

[☪爪尺.山丨几几乇尺☪]

علت ریزش سهام در بازار بورس چیست؟





ریزش سهام در بازار بورس بزرگترین نگرانی سرمایه‌گذاران است؛ ولی چرا بازار سرمایه با افت‌و‌خیز‌های بزرگ مواجه می‌شود؟ علت این اتفاق چیست؟ چطور سرمایه‌گذاران مجرب سرمایه‌ خود را در مقابل کاهش‌ ارزش بازار حفظ کرده و کمتر دچار ضرر و زیان ناشی از ریزش ارزش سهام در بازار بورس می‌شوند.

اهمیت ریزش قیمت سهام
همان‌طور که می‌دانید دو مفهوم رشد یا ریزش قیمت سهام برای سرمایه‌گذاران بورسی اهمیت بسزایی دارد؛ در واقع سود و زیان سرمایه‌گذاران به همین دو مفهوم مرتبط است. زمانی که شاخص کل بورس رشد می‌کند، قاعدتاً اکثر سرمایه‌گذاران بازدهی مناسبی کسب کرده و هنگام ریزش قیمت سهام ، شاخص نیز اغلب این افراد با زیان مواجه می‌شوند. حال همان‌طور که اشاره شد، سرمایه‌گذاران حرفه‌ای نظیر مدیران «صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک» در شرایط ریزش قیمت سهام ، بازار بورس هم چندان متضرر نمی‌شوند، زیرا این گروه از سرمایه‌گذاران با مطالعه عوامل بنیادی تاثیرگذار بر صنایع و شرکت‌ها و همچنین بررسی نمودارهای مختلف به‌خوبی می‌توانند شروع دوره‌های منفی بازار را پیش‌بینی کنند. در ادامه عوامل تأثیر گذار بر بازار را که معمولا مورد توجه سرمایه‌گذاران حرفه‌ای قرار دارد را مرور خواهیم کرد.

تأثیرگذاری اقتصاد جهانی بر بازار بورس
صنایع اصلی بورس ایران از قبیل صنایع فولاد،‌ سنگ آهن، پتروشیمی‌، فلزات رنگی، سیمان و سایر سرمایه‌گذاری‌های مرتبط که بیش از ۶۰ درصد ارزش بازار را شامل می‌شوند، تحت تاثیر اقتصاد جهانی و قیمت کالاها در بازارهای بین‌المللی قرار دارند.

مدیران حرفه‌ای نهادهای مالی می‌توانند با تحلیل آخرین وضعیت قیمت کالا‌ها در بازارهای جهانی، نسبت به پیش‌بینی قیمت و ارزش سهام شرکت‌های مرتبط داخلی اقدام کنند.
همان‌طور که می‌دانید سرمایه‌گذاران حرفه‌ای و مدیران صندوق‌های سرمایه‌گذاری با مطالعه پیوسته شرایط اقتصاد جهانی در امریکا، اروپا، چین و... می‌کوشند تا تاثیر تحولات اقتصاد جهانی را بر قیمت‌ کالا‌ها در بازارهای بین‌المللی بررسی کرده و اثر آن را بر صنایع «کامودیتی ‌محور» در کشور نیز بسجند.

در واقع مدیران حرفه‌ای نهادهای مالی می‌توانند با تحلیل آخرین وضعیت قیمت کالا‌ها در بازارهای جهانی، نسبت به پیش‌بینی قیمت و ارزش سهام شرکت‌های مرتبط داخلی اقدام کنند. به همین دلیل است که حرفه‌ای‌ها از ریزش قیمت سهام به صورت ناگهانی شرکت‌های بورسی، آسیب کمتری می‌بینند؛ چراکه با پیش‌بینی به‌موقع کاهش قیمت‌های جهانی اقدام به فروش سهام‌های مرتبط می‌کنند. به عنوان مثال اگر قیمت جهانی فلز مس با کاهش شدیدی روبرو شود، ارزش سهام «ملی‌مس» ایران هم به‌دنبال این تغییر با کاهش مواجه خواهد شد.

تاثیر عوامل اقتصاد کلان کشور
ارزش سهام شرکت‌ها متاثر از عوامل و متغیرهای کلان اقتصادی نظیر نرخ ارز، بهره، مالیات، حامل‌های انرژی، تعرفه بازرگانی و... قرار دارند.

تحلیل‌گران مجرب با بررسی روند تغییرات متغیرهای کلان اقتصادی تاثیر آن را بر صنایع مختلف بررسی کرده و نسبت به خرید و فروش سهام در بازار سرمایه‌ اقدام می‌کنند. این افراد غالباً ‍پیش از صعود یا سقوط ارزش سهام، سیگنال‌های موثر بر اقتصاد کلان را رصد کرده و مانع ضرر و زیان به سرمایه‌شان می‌شوند. به‌عنوان مثال افزایش شدید نرخ ارز باعث رشد قیمت سهام شرکت‌های صادراتی می‌شود که معمولا هزینه‌های آن‌ها ریالی و درآمد‌هایشان ارزی است.

تغییر در نرخ مالیات نیز باعث تحول در بازارهای مالی خواهد شد. مثلا با تصویب لایحه مالیاتی دونالد ترامپ در امریکا ارزش بازارهای مالی آن کشور بیش از ۲۰ درصد افزایش پیدا کرد. همچنین افزایش نرخ بهره می‌تواند منجر به کاهش P/E بازار، کاهش ارزش سهام و کاهش شدید ارزش اوراق خزانه در بازار بدهی شود.

تصمیمات کلان بر کاهش یارانه‌های انرژی نیز می‌تواند بر اقتصاد صنایع انرژی‌بر مانند فولاد، سیمان، پتروشیمی و... موثر باشد و قیمت سهام آن‌ها را با کاهش شدید مواجه سازد.

تحولات درونی صنایع و شرکت‌ها
تاثیرگذارترین عامل بر اقتصاد شرکت‌ها، تحولات درونی صنایع و شرکت‌ها است. همان‌طور که می‌دانید آخرین وضعیت اقتصادی شرکت‌ها و تحولات درون آن‌ها از طریق گزارش‌های مالی شامل گزارش‌های میان‌دوره‌ای صورت سود و زیان ، گزارش تولید ماهانه، گزارش فعالیت هیئت مدیره، گزارش تفسیری مدیریت،‌ گزارش‌های افزایش سرمایه و گزارش‌های شفاف‌سازی منتشر می‌شود.

تحلیل‌گران حرفه‌ای با بررسی پیوسته این گزارش‌ها، ارزش سهام شرکت‌های مذکور را بررسی کرده و سعی می‌کنند در زمانی که اخبار و گزارش‌های رسمی درباره شرکت مناسب نیست، نسبت به فروش سهام آن شرکت اقدام کنند.

شایعات و تأثیر اخبار رسانه‌های جمعی
همان‌طور که می‌دانید اخباری که رسانه‌ها اعم از شبکه‌های‌اجتماعی، خبرگزاری‌ها، مطبوعات و... منتشر می‌کنند، تأثیر زیادی بر بازار سرمایه‌ دارد. گاهی انتشار یک خبر منفی درباره وضعیت یک شرکت یا صنعت تأثیر زیادی بر ارزش سهام شرکت‌ها خواهد داشت؛ به‌ویژه این تأثیرگذاری بر روی کسانی که سرمایه‌گذاری کوتاه‌مدت انجام می‌دهند و رفتارهایشان بیشتر جنبه احساسی دارد، ملموس‌تر است.

انتشار این اطلاعات و تحلیل‌ها با محتوای منفی، فشار فروش در معاملات سهام را افزایش می‌دهد و قیمت سهم را دچار افت ارزشی می‌کند. لازم است بدانید هر چقدر نفوذ رسانه منتشر کننده خبر بیشتر باشد و آن محتوا به دست افراد بیشتری برسد، تاثیرگذاری آن نیز بیشتر خواهد بود.

سرمایه‌گذاران حرفه‌ای نیز می‌دانند در زمانی که تحلیل‌ها و اطلاعات منفی در مورد یک شرکت منتشر می‌شود، افت قیمت‌ها بسیار محتمل است؛ البته اگر وضعیت بنیادی آن شرکت تغییری نکرده باشد، چنین تغییر قیمتی صرفاً یک موقعیت خرید برای حرفه‌ای‌های بازار است.

[مـ༻؏☆جـےـیــّ◉ـב]

لطفا قوانين معاملات خارجي يا همون صادرات رو هم قرار بدين.

[☪爪尺.山丨几几乇尺☪]

به نام الله

آنچه باید درباره سهام شرکت ها بدانید:



هر سهم نماینده کوچک‌ترین واحد مالکیتی، در یک شرکت یا کارخانه است. دارنده سهام یک شرکت، به همان نسبتی که سهام در اختیار دارد، در مالکیت شرکت یا بنگاه تولیدی شریک است. برای مثال، اگر شرکتی به تعداد یک‌میلیون سهم منتشر کرده و شخصی مالک یک هزار سهم در این شرکت باشد، او یک‌هزارم از مالکیت این شرکت را در اختیار دارد. در ادامه به بررسی مفهوم سهام شرکت‌ها می‌پردازیم.

قسمتی از سرمایه شرکت سهامی
در ماده ۲۴ اصلاحی قانون تجارت، سهم چنین تعریف‌ شده است:
سهم قسمتی از سرمایه یک شرکت سهامی است که بر میزان مشارکت و تعهدات و منافع صاحب سهم در شرکت سهامی دلالت دارد و همچنین اوراق سهام قابلیت نقل‌و‌انتقال و معامله دارند.

در شرکت‌های دیگر سهم هر شریک را سهم‌الشراکه می‌گویند، ولی در شرکت سهامی به ذکر سهم اکتفا می‌شود، مثلاً گفته می‌شود شخصی در یک شرکت دارای یک یا چند سهم است.

هر سهام‌دار عادی در مقابل هر سهم، یک حق رأی دارد و می‌تواند در اداره و کنترل کردن مؤسسه از طریق حق رأی خود، دخالت کنند
دارنده سهم به نسبت سهم خود از شرکت دارای حق است و به‌موجب آن از منافع شرکت استفاده کرده و در مجمع عمومی رأی می‌دهد و در صورت انحلال از دارایی شرکت سهم خواهد برد.

سهام از نظر شکل به دو نوع با نام و بی‌نام تقسیم می‌‌شود:
سهام با نام
سهام با نام سهمی است که در ورقه راجع به آن نام صاحب‌سهم گفته‌شده باشد یا در دفتر سهام شرکت ثبت ‌شده باشد. سهم‌ها عمدتا با نام هستند، در این صورت دارنده سهم معلوم و مشخص است و در محل شرکت دفتری وجود دارد که شماره ردیف سهام و نام دارنده در آن ذکر شده است. سهامی که در بورس‌ها مورد معامله قرار می‌گیرند نیز بانام هستند.

لازم است بدانید انتخاب سهام با نام به این جهت است که شرکت مایل است، شرکا خود را بشناسد و سیاست تجاری آن ایجاب می‌کند بداند سهام شرکت در دست چه اشخاصی است.

سابقاً شرکت‌های سهامی اغلب دارای سهام بی‌نام بوده‌اند و سهام با نام کمتر وجود داشت، ولی در دوران جنگ جهانی اول در شرکت‌های بزرگ اروپا که اقتصاد کشور را اداره می‌کردند، کشورهای متخاصم در ممالک یکدیگر مبادرت به خرید سهام بی‌نام به‌منظور جاسوسی یا اخلال در امر شرکت می‌کردند. از این‌ جهت این قبیل شرکت‌ها بیشتر سهام خود را به سهام با نام تبدیل کردند.

سهام بی‌نام
سهام بی‌نام سهمی است که حقوق صاحبان سهم بی‌نام ناشی از ورقه سهم است که به‌صرف قبض و اقباض قابل‌انتقال به دیگری است و هیچ‌گونه تشریفات دیگری برای اعتبار انتقال آن ضرورت ندارد.

سهام بی‌نام به‌صورت سند و وجه حامل بوده و دارنده آن مالک شناخته می‌شود، مگر آنکه خلاف آن قانوناً ثابت شود. اگر کسی خواست سهام بی‌نام خود را بفروشد، کافی است که قیمت آن را دریافت و سهم را مانند اسکناس تسلیم کند. سهم در دست هرکسی مشاهده شد و همان فرد به‌عنوان مالک شناخته‌شده و می‌تواند از منافع شرکت استفاده کند؛ مگر اینکه شخص دیگری در دادگاه ثابت کند که سهم متعلق به او است و دارنده به‌ناحق آن را در تصرف دارد.

انواع سهام از نظر حقوقی به موارد زیر تقسیم می‌شود:
سهام عادی
سهام عادی که به دارنده خود، حق اعمال رأی در مجامع عمومی شرکت را داده و سود تقسیم‌شده در شرکت را دریافت می‌کند. سهام عادی عموماً بخش عمده‌ای از سهام منتشر شده را تشکیل می‌دهد. دارندگان سهام عادی(سهام‌داران) صاحبان اصلی مؤسسه هستند. هر سهام‌دار عادی در مقابل هر سهم، یک حق رأی دارد و می‌تواند در اداره و کنترل کردن مؤسسه از طریق حق رأی خود، دخالت کنند. سهام عادی فاقد سود تضمین ‌شده هستند و درصورتی‌که مؤسسه سود تحصیل کند، در سود مؤسسه سهیم خواهند بود.

سهام ممتاز
سهام ممتاز که معمولاً حق رأی نداشته، اما در دریافت سود سهام، نسبت به سهامداران عادی، در اولویت قرار دارد. سود سهام ممتاز، درصد ثابتی از مبلغ اسمی سهام ممتاز است که میزان آن از قبل مشخص ‌شده و در اختیار مجمع نیست. سود سهام ممتاز، باید قبل از سود سهام عادی پرداخت شود، حتی اگر شرکت به هر دلیل زیان‌ده شود.

سهام انتفاعی
سهمی که صاحب آن، در قبال آن در شرکت سرمایه ندارد، بلکه به دلایلی شرکت آن سهم را به او داده تا اینکه فقط از سود شرکت منتفع شود و در حین تصفیه شرکت صاحب سهم نمی‌تواند ارزش اسمی سهم را مطالبه کند؛ در اغلب موارد از این سهام برای استهلاک سرمایه شرکت استفاده می‌شود.

انواع سهام از نظر ماهیت آورده به موارد زیر تقسیم می‌شود:
سهام نقدی و غیرنقدی
گفتیم که سرمایه شرکت از مجموع آورده‌های نقدی و غیرنقدی شرکا تشکیل می‌شود‌. در حقوق فرانسه به کسانی که آورده نقدی، یعنی پول، به شرکت می‌آورند، سهم نقدی و به اشخاصی که آورده غیرنقدی به شرکت می‌آورند سهم غیرنقدی اختصاص داده می‌شود.

به بیان دیگر سهام نقدی به سهامی اطلاق می‌شود که ارزش آن نقداَ پرداخت شده باشد یا بخشی از آن به‌طور نقدی و بخش دیگر از طریق تعهد پرداخت شده باشد. سهام غیر نقدی نیز عبارت از سهامی است که قیمت آن در قالب آورده غیر نقدی شامل ساختمان، خودرو ، ماشین‌آلات، لوازم اداری، مواد اولیه و نظایر آن تأمین شده باشد.

لازم به ذکر است آورده غیر نقدی باید تقویم و توسط کارشناس رسمی وزارت دادگستری تعیین ارزش شده باشد و گزارش مربوطه در اختیار مجمع عمومی موسس قرار داده شود. چنانچه آورده غیر نقدی توسط مجمع تصویب نشود، مدیون موظف است ظرف فاصله دو مجمع که حداکثر ظرف مدت یک ماه منعقد می‌شود، نسبت به تامین کسری ارزش آورده غیرنقدی اقدام یا تعهد خود را به صورت نقد تبدیل و تأدیه کند؛ در غیر این صورت تعهدات مربوطه درباره خرید سهام لغو و شرکت فرد دیگری از پذیر‌ه‌نویسان را جایگزین وی خواهد کرد.

سایر انواع سهام :
سهام مؤسس
سهام مؤسس سهامی است که در ازای زحمات مؤسسان پس از تصویب مجمع عمومی به آن‌ها داده می‌شود. دارندگان این نوع سهام، در اداره امور شرکت حقی ندارند و فقط پس از پرداخت سهام، بهره‌ای به آن‌ها تعلق می‌گیرد. به‌بیان‌دیگر مزیت قابل‌انتقالی است که صاحب آن، به دلیل ارائه خدمات در تأسیس شرکت سهامی از قسمتی از منافع شرکت یا هنگام تصفیه شرکت از قسمتی از دارایی اضافه بر سرمایه باقی‌مانده شرکت برخوردار می‌شود.

سهام جایزه
سهام جایزه یعنی شرکت بجای پرداخت سود(به صورت وجه نقد) اقدام به توزیع سهام جایزه کند. سهام جایزه، یک نوع افزایش سرمایه است که سهامدار بابت سهام جدیدی که دریافت می کند، وجهی پرداخت نمی‌کند، بلکه وجوه آن از محل سود انباشته یا اندوخته‌ها کسر خواهد شد. معمولاً پس از انتشار سهام جایزه، با توجه به تعداد سهام منتشر شده، قیمت سهام شرکت در بازار، کاهش پیدا می‌کند. با این حال اصلاح ساختار مالی و معافیت مالیاتی تبدیل اندوخته‌ها به حساب سرمایه احتمالا باعث خواهند شد تا پس از چندی قیمت سهم افزایش یابد و سهامداران با توجه به افزایش تعداد سهام خود، منافع بیشتری به دست خواهند آورد.

سهام مدیریتی
سهام مدیریتی، میزانی از سهام یک شرکت که دارنده آن طبق اساسنامه اختیار تعیین حداقل یک عضو را در هیئت مدیره شرکت دارد. در واقع حقوق صاحبان سهام مربوط به سهامداران اصلی در یک شرکت سهامی، سهام مدیریتی گفته می‌شود.

سهامداران اصلی یا تعداد سهام منتشر شده زیادی دارند یا نسبتی از سهام شرکت را دارا هستند که به شکل قابل‌ توجهی به آن‌ها اجازه می‌دهد تا با حضور در هیئت‌مدیره اعمال نظر کرده و بر تصمیمات شرکت تأثیرگذار باشند.

---

لطفا قوانين معاملات خارجي يا همون صادرات رو هم قرار بدين.

حتما

چرا به سوال من جواب ندادین؟ تو بازار بورس ، شونه و بورس سر میفروشن؟

اسپم ندید!
برس چه ربطی به بورس داره داش :/

[☪爪尺.山丨几几乇尺☪]

به نام الله

لطفا اسپم ندید!


مروری بر مفهوم سهام شناور آزاد:



سهام شناور آزاد(Free Float) بخشی از سهام یک شرکت است که دارندگان آن، آماده عرضه و فروش آن سهام هستند و قصد ندارند با حفظ آن قسمت از سهام، در مدیریت شرکت مشارکت کنند و انتظار می‌رود، در آینده نزدیک، قابل معامله باشد.

برای محاسبه سهام شناور آزاد باید ترکیب سهامداران بررسی شده و سهامداران راهبردی را مشخص کرد. سهامدار راهبردی، سهامدارانی هستند که در کوتاه‌مدت، قصد واگذاری سهام خود را نداشته و معمولاً می‌خواهند برای اعمال مدیریت خود، این سهام را حفظ کنند.

به‌عنوان‌مثال فرض كنید ۸۰ درصد سهام شركت الف در اختیار شرکت ب باشد و شرکت ب قصد فروش سهام در کوتاه‌مدت را ندارد و هدفش مدیریت شرکت الف است ( همان سهامدار راهبردی) در نتیجه شركت الف فقط ۲۰ درصد سهام شناور آزاد دارد.

در بسیاری از بورس‌های دنیا شرکت‌هایی كه كمتر از ۲۵ درصد سهام آن‌ها، شناور آزاد باشد، از فهرست شرکت‌های بورسی حذف می‌شوند. به دلیل اینكه اگر مالكان شركتی نمی‌خواهند حداقل ۲۵ درصد سهام آن‌ها بین مردم توزیع شود و علاقه‌مند هستند سهام را برای خود نگه‌ دارند، دلیلی برای حضور آن‌ها در بازار بورس وجود ندارد.

همچنین اگر سهمی نسبت سهام شناور آزاد بیشتری داشته باشد، امكان نقد شوندگی آن بیشتر و دست‌کاری قیمت آن كمتر می‌شود. زیرا حجم منابعی كه برای دست‌کاری آن لازم است خیلی زیاد بوده، اما شركتی كه كوچك است و سهم شناور آزاد آن كم است، به‌سادگی دچار دست‌کاری قیمت می‌‏شود.

گفتنی است میزان سهام شناور آزاد شرکت‌های بورسی، توسط سازمان بورس تعیین شده و در سایت مديريت فناوری بورس تهران در پنجره مربوط به هر نماد درج شده است. مثلا سهام شناور آزاد فولاد 24، مخابرات ایران پنج درصد و پالایشگاه اصفهان ۱۶ درصد است.

[امیر539]

یع سوال ماهم میتونیم مقالع بزاریم

[☪爪尺.山丨几几乇尺☪]

بسم الله

چقدر با مفهوم سال مالی آشنا هستید؟



شرکت‌ها برای فعالیت و تهیه صورت‌های مالی خود، یک دوره زمانی یک‌ساله را با آغاز و پایان مشخص، تعیین می‌کنند که به آن سال مالی گفته می‌شود.

سال مالی اکثر شرکت‌های بورسی، از ابتدای فروردین هر سال تا پایان اسفندماه همان سال است؛ اما برای شرکت‌های سرمایه‌گذاری و خدمات مالی به خاطر نوع فعالیت، از ابتدای مهرماه تا پایان شهریور سال بعد یا از ابتدای دی‌ماه تا پایان آذر سال آینده، سال مالی تعریف‌شده است. همان‌طور که گفته شد طبق قانون باید شرکت‌ها حداکثر چهار ماه بعد از سال مالی، نسبت به تشکیل مجمع عمومی عادی سالیانه و تصویب صورت‌های مالی اقدام کنند و حداکثر هشت ماه پس از تشکیل مجمع عمومی سالیانه و تصویب صورت‌های مالی، می‌بایست سود نقدی سهامداران را پرداخت کنند.

[☪爪尺.山丨几几乇尺☪]

به نام خدا

نزدک،دومین بازار معاملات در جهان




نزدک(NASDAQ) در هشتم فوریه سال ۱۹۷۱ تأسیس شد. از این بازار به‌عنوان یکی از بزرگترین بازارهای معاملات الکترونیک سهام در جهان نیز یاد می‌شود، چراکه بیشترین مقدار معامله سهام را نسبت به هر بازار بورس دیگری دارد. این بازار نزدیک به نیم‌قرن پیش توسط انجمن ملی معامله‌گران اوراق بهادار NASD پایه‌گذاری شد.

بزرگترین بازار
بازار بورس نزدک آمریکا با حضور بیش از سه هزار و ۲۰۰ شرکت پذیرفته‌ شده در آن، بیشترین دفعات معاملات را نسبت به دیگر بورس‌های جهان انجام می‌دهد. این بازار در دو بازه زمانی به دادوستد و فعالیت می‌پردازد. بورس نزدک در طول شبانه‌روز نزدیک به ۶ساعت کاری را به خود اختصاص می‌دهد و از ساعت ۹ و ۳۰ دقیقه صبح به‌وقت محلی نیویورک تا ساعت ۱۶ فعالیت خود را ادامه می‌دهد. در هر روز کاری با به صدا درآمدن زنگ وال‌استریت، این بورس میزبان هزاران سهامدار خواهد بود. وال‌استریت در طول روزهای کاری بسیار پر رفت‌وآمد و شلوغ است، اما برخی از سهامداران برای فرار از شلوغی، «معاملات قبل از شروع ساعات کاری(Pre-Market) و معاملات پس از پایان ساعات کاری(After Market) را انتخاب می‌کنند. در بازار نزدک، این امکان مهیاست که قبل از شروع بازار و پس از اتمام آن نیز سهامداران به خرید و فروش بپردازند، اما زمینه فعالیت این دو بازه زمانی با ساعات اصلی بازار کمی متفاوت است.

ساعات معاملاتی پس از بازار
در این ساعات معاملاتی که پس از تعطیلی بازار صورت می‌پذیرد، معامله‌کنندگان در ساعات ۱۶ تا ۲۰ به‌وقت محلی به دادوستد می‌پردازند. کریس کانکنن، مدیر اجرایی وقت بخش خدمات گروه نزدک، دلیل انتخاب این ساعات معاملاتی را بدین‌صورت توضیح می‌دهد: بسیاری از گزارش عملکردها و گزارش حسابرسی شرکت‌های بورسی پس از ساعات معاملاتی یا حتی قبل از شروع بازار منتشر شده و این باعث می‌شود ارزش ذاتی سهام دارای نوسان شود. بنابراین تعدادی از سهامداران که نوسان‌گیر هستند و از تغییر ارزش ذاتی سهم سود می‌برند، این ساعات معاملاتی را انتخاب می‌کنند.

معامله قبل از شروع بازار
همان‌طور که از اسم این دسته از معاملات پیداست، این معاملات قبل از شروع بازار یعنی قبل از ساعت ۹ و ۳۰ دقیقه صبح به‌وقت آمریکا انجام می‌شوند. این گروه از متقاضیان معاملات در این بازار را از ساعت چهار صبح تا ۹ و ۳۰ دقیقه به ثبت می‌رسانند. جذابیت معاملات در ساعات قبل از شروع بازار با معاملات پس از تعطیلی بازار یکسان است. افرادی که در زمان قبل یا بعد از بازار اصلی معاملات خود را انجام می‌دهند، می‌خواهند از سرمایه‌گذارانی که در ساعات اصلی دادوستد می‌کنند، پیشی گرفته و با استفاده از اطلاعیه شرکت‌ها به سود مناسبی دست یابند.