مُـشـاعِـرِه نُـسـخِـه [ 3 ]

[جاویدم]

تو همچو صبحی من شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بین که همی سپرم

[ᴀᴡᴀʏᴀᴜʀᴏʀᴀ]

مژه‌ام گرمِ نثارِ گهرِ اشک خود است
چشمِ دل‌خون‌شده را آمده گنجینه به دست

[Medusa]

ترسم این قوم که بر دردکشان می‌خندند
در سر کار خرابات کنند ایمان را

[ρυяρℓє_ѕку]

آه و صد آه به آن دل که گرفتار تو شد
که ز بندِ غمش آزاد نکردی هرگز

[Medusa]

ز روی دوست دل دشمنان چه دریابد

چراغ مرده کجا شمع آفتاب کجا؟

[ρυяρℓє_ѕку]

ای که از مهر، دلم شاد نکردی هرگز
به جفایی‌م چرا یاد نکردی هرگز؟!

[جاویدم]

ای دل اگر عاشقی در پی دلدار باش
بر در دل روز و شب منتظر یار باش

[ᴀᴡᴀʏᴀᴜʀᴏʀᴀ]

شکر نعمت نعمتت افزون کند
کفر نعمت از کفت بيرون کند

[ρυяρℓє_ѕку]

در دشتِ قلبم هر کسی آمد فقط غم کاشت
هیچ انتظاری از کسی دیگر نخواهم داشت!

[جاویدم]

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه