مُـشـاعِـرِه نُـسـخِـه [ 3 ]

[ρσєѕɪ]

توخود ای گوهر یکدانه کجایی آخر
کز غمت دیده مردم همه دریا باشد

[Medusa]

در نهانخانه ی عشرت صنمی خوش دارم
کز سر زلف و رخش نعل در آتش دارم ..

[Ɗєя_Mσηɗ]

مي تراود مهتاب
مي درخشد شب تاب
نيست يك دم شكند خواب به چشم كس و ليك
غم اين خفته ي چند
خواب در چشم ترم مي شكند...

[Medusa]

دانی چه می‌رود به سر ما ز دست تو
تا خود به پای خویش بیایی و بنگری ..

[sober]

یک نفر دارد که دست و پای دائم‌ میزند
روی این دریای تند و تیره و سنگین که می‌دانید.
آن زمان که مست هستید از خیال دست یابیدن به دشمن،
آن زمان که پیش خود بیهوده پندارید
که گرفتستید دست ناتوانی را
تا توانایی بهتر را پدید آرید،
آن زمان که تنگ میبندید
برکمرهاتان کمربند،
در چه هنگامی بگویم من؟
یک نفر در آب دارد می‌کند بیهود جان قربان!

[Medusa]

وای چه قشنگ بود **

__

نظری به لشکری کن که هزار خون بریزی

به خلاف تیغ هندی که تو در نیام داری ..

[sober]

شعر نوئه ((:
+

یاد باد آنکه سر کوی توام منزل بود
دیده را روشنی از خاک درت حاصل بود

[Medusa]

دوست دارم که کَست دوست ندارد جز من
حیف باشد که تو در خاطر اغیار آیی ..

[sober]

یارب به خدایی خداییت وانگه به کمال پادشاهیت
از عشق به غایتی رسانم کو ماند اگرچه من نمانم

[Medusa]

من از این خانه پرنور به در می نروم
من از این شهر مبارک به سفر می نروم
منم و این صنم و عاشقی و باقی عمر
من از او گر بکشی جای دگر می نروم ..