شعر رقص لزگی شاعر سهیل فخری

[☪爪尺.山丨几几乇尺☪]

حُزنم پَر میکشد برای رقصی لزگی
در محاوره ی قفقاز
در گوشه ایی از قومیت جهان میچرخم
به فکرِ ترینداد و توباگو،می افتمُ
آزادی را بخش بخش میکنمُ
حریس میشم به زندگی که شاید مُردهِ
سقوط میکنم،سقوط میکنم به فکرهای برجسته ام
به تنباکو هایِ دست نخورده افغانستان
به آبستن شدنِ دریاهای بی کوسه تراکوتا

شاعر : سهیل فخری