افسردگی زمستانی، عارضه ای خلقی!

[♱ ᴠɪᴄᴛᴏʀ ♱]

این عارضه خلقی در طول دوره ای از سال که روزها کوتاه
و میزان تابش نور آفتاب کم می شود برخی از افراد را
درگیر خود می کند. راههای شناسایی افسردگی
زمستانی عبارتند از:

افسردگی زمستانی امری طبیعی در ادامه به بررسی این موضوع میپردازیم.

زمان ابتلا به این بیماری دو هفته می باشد که شاید برای شما عجیب باشد که در طول دو هفته به این عارضه دچار شوید. افسردگی زمستانی نمونه ای از افسردگی فصلی است که از پائیز شروع شده و تا اواخر زمستان ادامه دارد. برای درمان هر بیماری بهترین کار دانستن نشانه هایش است و هرچه فرد زودتر به وجود بیماری در خود پی ببرد احتمال درمان سریع تر و بهتر آن نیز بالاتر می رود.

نشانه های افسردگی زمستانی عبارتند از:

* تمایل به خوابیدن
درست مثل موجوداتی که به خواب زمستانی می روند، افسرده های زمستانی هم دلشان نمی خواهد از رختخواب بلند شوند.

* تحریک پذیری عصبی
افسردگان زمستانی زودتر می رنجند و زودتر هم از کوره در می روند.

* حس خستگی
احساس کوفتگی و خستگی بی دلیل و بدون کار زیاد هم سراغ افسردگان زمستانی می آید.

* غمگین بودن
اکثر بیماریهای افسردگی علتی اصلی شان غم و اندوه است و اغلب ساعات روز فرد را دربر می گیرد. البته این احساس غمگینی با آن احساس غمی که گاهی وقتها سراغ همه می آید فرق دارد و خیلی شدیدتر است.

* اختلال در تمرکز
افسرده های زمستانی فقط جسم به هم ریخته ندارند، بلکه آنها نمی توانند ذهنشان را مثل گذشته مرتب کنند و روی موضوعی تمرکز کنند.

* زیاد شدن اشتها
در خیلی از افسردگی ها، اشتهای آدم کم می شود، اما در افسردگی زمستانی، اشتها زیاد می شود؛ مخصوصا میل به خوردن غذاهای شیرین و کربوهیدراتی. که این غذاها باعث افزایش چشمگیر وزن می شود.