☀ دلنوشته های ناب در وصف امام زمان(ع) ☀

[امیر‌حسین]

سلام دوستان خوب و صمیمی فلشخور

هدف از زدن این تاپیک این هست که دلنوشته های ناب و زیبا رو که در وصف آقامون امام زمان(ع) گفته شده رو در اینجا جمع آوری کنیم.

  .. شماهم دلنوشته های خودتون درباره امام زمان رو اینجا برای ما بفرستید و مارو همراهی کنید... پس منتظر همراهی تک تک شما عزیزان هستم

شروع:

مهربانم ! عالم از توست ...

غریبانه چرا میگردی ؟

..

 همتا هم نداری که ...
 
 وقت نبودنت به دلم وعده بدهم
 
 شاید " مثلش " را پیدا کنم !
 
 آقای بی همتای من بیا

..

صبرم از کاسه دگر لبریز است
 
 اگر این جمعه نیاید چه کنم ؟!
 
 آنقدر من خجل از کار خودم
 
 اگر این جمعه بیاید چه کنم ؟!

..

  مهدی جان! 

  به روسیاهی‌من نگاه نکن و به دستهایم که خالی و گنهکارند
  قلبم را ببین که هر روز، صبح و شام تو را می‌خوانند . . .


..




  ندیدمت که بگویم چقدر زیبایی
 
  نیامدی که ببینم شبیه دریایی ،
 
  ببین دوباره غروب است و جاده آماده
 
  بنا به گفته مردم غروب می آیی !
 
  شکوه آمدنت را ببخش به چشمانم
 
  بیا الهه غربت سوار صحرایی .


..

 بازهم  صحبت فرداست قرارِ ما ها

 

  بازهم  خیر ندیدیم از این فردا ها

 

 چقدر پای همین وعده ی تو پیرشدند

 

  جگر " مادر ها " موی سر " بابا ها  ". . .

 

یا صاحب الزمان

..

ساعات عمر من همگی غرق غم گذشت

 

  دست مرا بگیر که آب از سرم گذشت

 

  تا کی غروب جمعه ببینم که مادرم

 

  یک گوشه بغض کرده که این جمعه هم گذشت

 

  مولا ، شمار درد دلم بی نهایت است .

 
[i][b]  تعداد درد من به خدا از رقم گذشت .

..[/b][/i]

  چه انتظار عجیبی!

  تو بین منتظران هم، عزیز من، چه غریبی!

  عجیب تر که چه آسان، نبودنت شده عادت، چه بی خیال نشستیم

  نه کوششی نه وفایی 

  فقط نشسته و گفتیم: خدا کند که بیایی ...!


..


آقا اجازه!


آقا اجازه! اين دو سه خط را خودت بخوان!


قبل از هجوم سرزنش و حرف ديگران

آقا اجازه! پشت به من کرده قلبتان



ديگر نمي دهد به دلم روي خوش نشان!


قصدم گلايه نيست، اجازه! نه به خدا!


اصلا به اين نوشته بگوييد «دلنوشته های راد »


من خسته ام از آتش و از خاک، از زمين


از احتمال فاجعه، از آخرالزمان!


آقا اجازه! سنگ شدم، مانده در کوير


باران ببار برای " راد " دلگشته پیر

- اهل بهشت يا که جهنم؟ خودت بگو!


- آقا اجازه! ما که نه در اين و نه در آن!

«يک پاي در جهنم و يک پاي در بهشت»


يا زير دستهاي نجيب تو در امان!


آقا اجازه!

باشد! صبور مي شوم اما تو لااقل

دستي براي من بده از دورها تکان...

آقا اجازه! پنجره ها سنگ گشته اند،

ديوارهاي سنگي از کوچه بي نصيب.

آقا اجازه! باز به من طعنه مي زنند

عاشق نديده هاي پر از نفرت رقيب.

«شيرين»ي وجود مرا «تلخ» مي کنند


«فرهاد»هاي کينه پرست پر از فريب!

آقا اجازه! «گندم» و «حوا» بهانه بود،


«آدم» نمي شويم! بيا: ماجراي «سيب»!

باشد! سکوت مي کنم اما خودت ببين..!

آقا اجازه ! منتظرند اینهمه غریب

..

وقتی میان نفس و هوس جنگ می شود

 
قلبم به چشم همزدنی سنگ می شود
 
آقا ببخش که سرم گرم زندگی است
 
کمتر دلم برای شما تنگ می شود
 
چشم آلوده کجا، دیدن دلدار کجا؟
 
دل سرگشته کجا، وصف رخ یار کجا؟
 
کاش در نافله ات نام مرا هم ببری
 
که دعای تو کجا، عبد گنه کار کجا؟

[امیر‌حسین]

ای آخرین توسلِ سبزِ دعای ما؛

آیا نمی رسد به حضورت دعای ما؟

شنبه، دوباره شنبه ...، دوباره سه نقطه چین؛

بی تو، چه زود می گذرد هفته های ما ...

دیگر شده ام دچار وسواس، بیا

بد جور به عصر جمعه حساس، بیا

گفتی به عموی خود ارادت داری

این بار قسم به دست عباس، بیا ...

مهدی جان ، دردم از این نیست که نمی بینمت

دردم از این است که شاید ببینمت ولی نشناسمت

یا صاحب الزمان (عج)

 چه مسخره است !

 

 سئوال امتحان را می گویم

 

 جای خالی را پر کنید :

 

 جای تو تا ظهور

 

 فقط " ....... " است .

 

 خالی است

 ای اهل دلان عید گذشت و خبر از یار نیامد

 

 

 بر زخم دل فاطمه غمخوار نیامد

 

 چند روز دگر مانده که با ناله بگوییم

 

 ای اهل حرم

 

 میر و علمدار نیامد .

 

" دلتنگم و دیدار تو درمان من است "

هر کجا یاد خدا بود، تو را یادم هست؛

 

 

 هر کجایی که خدا بود، مرا یاد آور ...

[امیر‌حسین]

عمر من قد نمیدهد     

                                                          

                       به سفرت بگو كوتاه بیاید.

دلم به ” مستحبی ” خوش است که جوابش ” واجب ” است

السلام علیک یا بقیه الله فی ارضه...

 

 اینجا کسی برای تو جا وا نمی کند
 
 این خاک احترام به دریا نمی کند
 
 نامت برای دفع بلا روی طاقچه است
 
 ورنه کسی نگاه به آقا نمی کند . . .
 
 اَللّــهُمَّ عَــجِّل لِــوَلیِّکَــ الــفَـرَج



منتظران مهدی آگاه باشید!  
 
 حسین را منتظرانش کشتند...
 

و چقدر سخت است
 
   که این عزیزترین عید را
 
   بدون آن عزیزترین غایب از نظر بگذرانیم…
 
   اللهم عجل لولیک الفرج



ما غایبیم، او منتظر آمدن ماست . . .



 شب نمایان و
 
 
  کوچه در خواب است
 
 
  من به یادِ تو مست و بیدارم
 
 
  می نویسم: ـ  مولا ـ بخوانش عشق
 
 
  باورم کن که دوستت دارم!

 دلتنگت که میشوم
 
   آسمان هم دلش ریش میشود...
 
   ای از تبار یاس های خوش بو
 
   تو ای به رنگ سرمستی
 
   پنهان شده ای که چه؟!
 
   تابستان بهانه است
 
   سرزمینمان داغدار کوچ توست...
 
   غبار دوریت طراوت را مسموم کرده
 
   و انگورها مستی ز تو میطلبند .
 
   به گمانم کم سویی اخترکان محصول غیبت های توست...
 
   ... ای حسن تعلیل جهان!
 
   نمایان شو
 
   تا آرامش بر ظرف زمان طلاکوب شود...
 
 
                                                   تقدیم به امام زمان




بازهم – صحبت فرداست قرارِ ما ها
 
 
  بازهم – خیر ندیدیم از این فردا ها
 
 
 
  چقدر پای همین وعده ی تو پیرشدند
 
 
 
  جگر " مادر ها " موی سر " بابا ها  ". . .
 
 
 
  یا صاحب الزمان



صبح بی‌تو رنگ بعد از ظهر یک آدینه دارد
 
 
 
  بی‌‌تو حتی مهربانی حالتی از کینه دارد
 
 
 
  بی‌تو می‌گویند تعطیل است کار عشقبازی
 
 
  عشق اما کی خبر از شنبه و آدینه دارد . . .

 
سخت است ولی مولا، خوب است نمی آیی
  دلتنگ توام اما خوب است نمی آیی
  یک کوفه فریب و غم،
  یک شام پر از محنت 
 آیی تو شوی تنها، خوب است نمی آیی 
 یک نیمه ی شعبان را در فکر تو می مانند
  از فکر روی فردا، خوب است نمی آیی
  یک جمعه فقط ندبه،
یک هفته فراموشی
  بود تو شود رویا، خوب است نمی آیی
  لاف غم عشق تو ذکر همه ی مردم  بنگر
به دل آنها، خوب است نمی آیی
  پیش نظر بعضی حاجت بدهی خوبی
  اما نه برای ما، خوب است نمی آیی
  یک شام سه شنبه را در کوی تو می آیند
  اما دلشان اینجا، خوب است نمی آیی
  سرداب تو مخروبه، قبر پدرت ویران 
 شهر تو پر از اعداء، خوب است نمی آیی
  با این همه درد و غم، می سوزی و می سازی
  ای منتقم زهرا، خوب است نمی آیی

 امشب که بین خلق، لیل الرغائب است؛
 
 دانی چه چیز آرزوى قلب صاحب است؟
 
  ای کاش روز جمعه که از راه می رسد؛
 
 دیگر کسی نگوید ارباب «عج» غائب است ...
 
 
«اللهم عجل لولیک الفرج»



 یک روز می افتد ؛
 
 آن اتفاق خوب را می گویم ...
 
 من به افتادنی که برخاستن اوست ایمان دارم ؛
 
 هر لحظه ، هر روز ، هر جمعه ...
 
 
السلام علیک یا صاحب الزمان
 

[امیر‌حسین]

هرچند که خسته ایم از این حال …. نیا

 

 

 

شرمنده اگر ندارد اشکال ... نیا

 

 

 

 

ما خط تمام نامه هایمان کوفیست…

 

 

آقای گلم زبان من لال … نیا

 

 

اللّهم عجّل لولیک الفرج

 

 آقــــا جـــان؛
 
  بـبـخـش کـه بـا یـک حـرفِ قـبـیـلـه ی مـایـاهـا؛
 
  یـادمـان رفـت کـه؛
 
  بـی آمـدن تـو؛
 
  دنـیـا تـمـام نـمـی شـود ...
 
السلام علیک یا أباصالح المهدی ادرکنی «عج»
 

 مثل هر بار برای تو نوشتم:
 
دل من خون شد ازین غم، تو کجایی؟

و ای کاش که این جمعه بیایی!

دل من تاب ندارد، همه گویند به انگشت اشاره، مگر این عاشقدلسوخته ارباب ندارد؟


تو کجایی؟ تو کجایی...
و تو انگار به قلبم بنویسی:

که چرا هیچ نگویند

مگر این منجی دلسوز ، طرفدار ندارد ، که غریب است؟

و عجیب است

که پس از قرن و هزاره

هنوزم که هنوز است

دو چشمش به راه است

و مگر سیصد و اندی نفر از شیفتگانش ، زیاد است

که گویند

به اندازه یک « بدر » علمدار ندارد!

و گویند چرا این همه مشتاق ، ولی او سپهش یار ندارد!

 
=-=-=
جواب امام زمان:

تو خودت!

مدعی دوستی و مهر شدیدی که به هر شعر جدیدی،

ز هجران و غمم ناله سرایی ، تو کجایی؟

تو که یک عمر سرودی «تو کجایی؟» تو کجایی؟

باز گویی که مگر کاستی ای بُد ز امامت ، ز هدایت ، ز محبت ،

ز غمخوارگی و مهر و عطوفت

تو پنداشته ای هیچ کسی دل نگران تو نبوده؟

چه کسی قلب تو را سوی خدای تو کشانده؟

چه کسی در پی هر غصه ی تو اشک چکانده؟

چه کسی دست تو را در پس هر رنج گرفته؟

چه کسی راه به روی تو گشوده؟

چه خطرها به دعایم ز کنار تو گذر کرد

چه زمان ها که تو غافل شدی و یار به قلب تو نظر کرد...

و تو با چشم و دل بسته فقط گفتی...

تو کجایی!؟ و ای کاش بیایی!

هر زمان خواهش دل با نظر یار یکی بود، تو بودی...

هر زمان بود تفاوت ، تو رفتی ، تو نماندی.

خواهش نفس شده یار و خدایت ،

و همین است که تاثیر نبخشند به دعایت ،

و به آفاق نبردند صدایت

و غریب است امامت

من که هستم ،

تو کجایی؟

تو خودت کاش بیایی

به خودت کاش بیایی...! =-=-=-=-=

 اللهم عجل لولیک الفرجو جعلنا من خیر انصاره و اعوانه و شیعتهو المستشهدین بین یدیه 

این دیده نیست، لایق دیدارِ رویِ تو
چشمی دگر بده ، که تماشا کنم تو را ..
اللهم عجل لولیک الفرج