21-07-2016، 20:02
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
یک تحلیلگر مسائل نظامی روسیه ضمن اشاره به آزمایش تسلیحات غیر کشنده در شهری در نزدیکی مسکو، گفت: تصمیم در خصوص اینکه آیا بالنها در برنامه تسلیحاتی ۲۰۱۸- ۲۰۲۵ میلادی گنجانده شود، بستگی به نتایج این آزمایشها خواهد داشت.
به گزارش قدس آنلاین به نقل از خبرگزاری تسنیم، ولادیمیر توچکوف تحلیلگر مسائل نظامی روسیه در تحلیلی که در روزنامه اسوبودنایا پرسا منتشر شده، تاکید کرد: تسلیحات نظامی غیر کشنده روسیه هم اکنون در شهری در نزدیکی مسکو در حال آزمایش است که از این جمله می توان به بالن هایی اشاره کرد که برای کاهش تهدیدات ناشی از موشک های کروز آمریکا طراحی شده است.وی در ادامه تصریح کرد: اینکه آیا این بالن ها در برنامه تسلیحاتی روسیه طی سال های 2018- 2025 میلادی گنجانده می شود، بستگی به نتایج آزمایش هایی دارد که تا پایان پاییز ادامه خواهد یافت.
این بالن 32 متر ارتفاع دارد و طول آن به 13 متر می رسد.حجم این بالن به بیش از 3 هزار متر مکعب رسیده است. این بالن موسوم به "پرسوت" قادر به بالا بردن یک محموله 300 کیلوگرمی تا ارتفاع 3.5 کیلومتری است. در عین حال این بالن قادر است تا همزمان یک موتور برق 4.5 کیلووات ساعتی را برای تامین برق مورد نیاز آن حمل کند.
تاچکوف به این مساله اشاره کرده است که اطلاعات مربوط به دستگاه هایی که در این بالن مورد استفاده قرار گرفته ، فاش نشده است. ولی می دانیم که این بالن قادر است تا ماموریت های مختلفی از جمله انجام ارتباطات رادیویی با برد زیاد، رصد مناطق وسیع، شناسایی و جنگ الکترونیک را به خوبی انجام دهد.
این تحلیلگر روسی در تحلیل خود افزود: بر اساس اعلام برخی کارشناسان نظامی که در این پروژه مشارکت داشته اند، از این بالن می توان برای دفاع موشکی نیز استفاده کرد. برای انجام این ماموریت، بالن باید به تجهیزات بیشتری مجهز شود.
وی افزود: این ایده فعلا تنها در حد یک مفهوم است ولی واقعا قابلیت اجرایی دارد.
در دهه 1950 میلادی، آمریکا شروع به ارسال تعداد زیادی بالن جاسوسی مجهز به دوربین های قوی به مرز شوروی سابق از پایگاه های نزدیک مرز اتحاد جماهیر شوروی کرد.پس از گرفتن تصاویر لازم از شوروی سابق ، این بالن قادر بود تا بر روی یک کشتی در سطح آب فرود آید.
این بالن ها به مشکل بزرگی برای نیروی هوایی شوروی تبدیل شده بود. سلاح های ضد هواپیما قادر به هدف قرار دادن این بالن ها نبود چرا که این بالن ها در ارتفاع بالاتر از 30 کیلومتر پرواز می کردند. هدف قراردادن این بالن ها با موشک های هوا به هوا نیز بسیار مشکل بود. هواپیماهای جنگنده نیز قادر به رسیدن به ارتفاع پروازی بالن ها نبودند.
به خاطر سختی و دشواری زیاد هدف قراردادن این بالن ها، هر خلبانی که می توانست یکی از این بالن ها را نابود کند، مدال ستاره سرخ را از سوی ارتش دریافت می کرد. این حملات هوایی که تا حد زیادی موثر بود، تا اواخر دهه 1960 میلادی ادامه یافت و پس از آنکه آمریکا هواپیماهای جاسوسی یو 2 را تولید کرد و شوروی سابق نیز تسلیحات ضد موشکی جدیدی را توسعه داد، استفاده از این بالن ها متوقف شد.
شوروی در پاسخ به این اقدامات آمریکا، شرکتی را برای طراحی و تولید بالن های نظامی چند منظوره ایجاد کرد. این شرکت در طول فعالیت خود توانست بالن هایی با ظرفیت 4 متر مکعب تا 3 میلیون متر مکعب را تولید کند که قادر بود محموله هایی به وزن 1.5 کیلوگرم تا 6.5 تن را بالا ببرد.
در دهه 1990 این شرکت به تخقیقات خود ادامه داد ولی کمبود بودجه مانع از عملیاتی شدن برخی پروژه ها شد. در بین این پروژه های تحقق نیافته، یک بالن جاسوسی با رادار پیشرفته بود که برای استفاده در مناطق آزاد اقتصادی در دریاها طراحی شده بود.
تاچکوف افزود: استفاده از بالن ها و کشتی های هوایی ، مزیت های بسیار زیادی نسبت به هواپیماها و بالگردها دارد. استفاده از کشتی های هوایی به مراتب ارزان تر است چرا که نیازی به خلبان و سوخت ندارد. کشتی های هوایی و بالن نسبت به پهپاد نیز مزیت هایی دارد. نخست، کشتی هوایی قدرت و ظرفیت بیشتری برای حمل محموله های سنگین دارد. بنابر این تجهیزات بیشتری را می توان روی آن نصب کرد. دوم آنکه، تهدید حوادث به خاطر مشکلات فنی تا حد زیادی کاهش یافته است.