متن ها و شعرهای زیبا و غمگین در مورد بغض گلو

[Dokhtar!az jense shab]

چه حرف بی ربطیست که مرد گریه نمی کند

گاهی آنقدر بغض داری که فقط باید مرد باشی تا بتوانی گریه کنی



خدایا می شود باران ببارد ؟

این بغض به تنهایی از گلویم پایین نمی رود بخدا



هر روز و هر لحظه نگرانت میشوم که چه میکنی؟

پنجره ی اتاقم را باز میکنم و فریاد میزنم

تنهاییت برای من ، غصه هایت برای من

همه ی بغض ها و اشک هایت برای من

بخند برایم بخند تا من هم بشنوم صدای خنده هایت را

صدای همیشه خوب بودنت را …



تنها نشسته ام و چای می نوشم و بغض می کنم

هیچکس مرا به یاد نمی آورد

این همه آدم روی کهکشان به این بزرگی

و من حتی آرزوی یک نفر هم نبودم



بغض لعنتی فشارم می دهد و درد دوری …

کجایی همسفر قدیمی رفیقت مُرد …


یه چیزی تو گلومه

فک کنم بهش میگن بغض!



دلم یک لحظه نبودت را تاب نمی اورد

ببین روزهای بی تو با من چه کرده است

دیگر گریه هم امانم نمی دهد

بغض بعد آزادی هم مرا رها نمی کند



نامردها !

چند بغض به یک گلو ؟



بغض هایم را به آسمان سپردم عزیز

خدا بخیر کند باران امشب را …



رفتنت ، نبودنت و نامردیت

هیچکدام نه اذیتم کرد و نه برایم سوال شد

فقط یک بغض خفه ام می کند

چگونه نگاهت کرد که مرا این گونه تنها گذاشتی …



مرد بغض نمی کند ، مرد گریه نمی کند ، مرد نمی شکند

فقط سیگاری روشن می کند

و آرام و بی صدا لابه لای دود و شعر می میرد



مردها بغض می کنند بعد لبخند تقلبی می زنند

و در جیب هایشان به دنبال فندک می گردن …



جنس بغض من آنقدر ها هم خوب نیست

تا اسمت را می شنود طفلک می شکند



می گویند آخر خنده گریه است

بهانه ای جور کن بخندم

بغض بدی در گلو دارم …



هر روز برای گنجشک ها غذا می ریزم

و آنها می خندند و من بغض می کنم

زیرا می دانم خنده آنها برای آن است که مرا احمق می پندارند



وقتی تو نیستی من میمانم

و لحظه هایی که با بغض میگذرند …


گاهی سکوت علامت رضایت نیست

شاید کسی دارد خفه میشود پشت سنگینی یک بغض …



خوش بحالت آسمان

بغضت که می شکند همه خوشحال می شوند

بغض من که می شکند همه می گویند چته باز؟



بعضی وقت ها باید سکوت کرد

باید تلاطم دریا را درون خود تحمل کرد

باید حرف دل را قورت داد

باید نشست و دید روزگار چه بر سرت می آورد

حتی نمی توان گریه کرد

باید بغض کرد باید دم نزد و سکوت کرد

[Dokhtar!az jense shab]

.

بفهـــــــم !
دارد نــــاز « تـــــــــــــــــــــو » را مےڪشد
زنے ڪـہ از “غــــــُـــــــــرور”
خورشـــــید هم بـہ گـرد پایش نمےرسد
.

.

.

اگر عشقت کورم کنه مهــــــم نیست
حس بودنت
قشنگتر از دیدن دنیاست

.

.

.

چیزی در کلامم نیست
جز
دوستت دارم هایی که واژه نیستند
مثل دم در پی بازدم
حیاتم را رقم می زنند!
.

.

.
هـی
ازت نمیگذرم
نـه به خـاطر خـودم ، به خـاطر مــادرم کـه بـعد از رفـتـنت
تـمام لـحظه های بیـقراری و دلتـنگی مــنو یــواشکی پـشت در اتــاقم گــریه کــرد
.

.

.
خستــــه ام….!
امــــا تحمـــل مـی کنــم
خـــدایـــا روزگـــارت با من و احساسم بــد تـــا کـــرد!
.

.

.

این روزها
من هستم و تنهایی ،
راستش را بگو این روزها تو هستی و کی … ؟
.

.

بقیه در ادامه مطلب

.

.
اولین عشق کسی بودن شاید ،
خیلی خوب باشد
اما ؛

آخرین عشق کسی بودن ماورای
تصور است !

.

.

.
من به سوختن عادت دارم ،
کبریتت رو بنداز و
بـــرو
.

.

.
هـمـه چـیـز از جـایـی شـروع شـد
کـه گـفـتـی دوســتـم داری!

گــاهـی

بـرای یـک عـمـر بـلاتـکـلـیـفـی
بـهـانـه ای کافـیـسـت … !
.

.

.


عاشقانه هایم همه را به زانو درآورده !
تو به عشق چه کسی
ایستاده ای …؟

[Dokhtar!az jense shab]

نمی بخشمت به خاطر تمام خنده هایی که از صورتم گرفتی
به خاطر تمام غم هایی که بر صورتم نشاندی
نمی بخشمت به خاطر دلی که برایم شکستی
به خاطر احساسی که برایم پر پر کردی
نمی بخشمت به خاطر زخمی که با خیانت بر وجودم تا ابد نشاندی


نه
تو دروغگو نیستی
من حواسم پرت است!
گفته بودی دوستم داری بی اندازه
خوب که فکر می کنم
تازه می فهمم که “بی اندازه” یعنی چه!
.
.
.
می دانی … !؟ به رویت نیاوردم … !
از همان زمانی که جای ” تو ” به ” من ” گفتی : ” شما “
فهمیدم
پای ” او ” در میان است . . .
.
.
.
اگر روزی دشمن پیداکردی ، بدان در رسیدن به هدفت موفق بودی
اگر روزی تهدیدت کردند ، بدان دربرابرت ناتوانند
اگر روزی خیانت دیدی ، بدان قیمتت بالاست
.
.
.
این روزها از حوالیِ تو ، بوهایی به مشامم می رسد
نکند بوی خیانت جایش را به عطر خوشت داده باشد …
.
.
.
جای قول و قرارهایمان امن است ، زیر پاهای تو !
.
.
.
به تو که فکر می کنم
بی اختیار
به حماقت خود لبخند می زنم
سیاه لشکری بودم
در عشق تو
و فکر می کردم بازیگر نقش اولم …
افسوس…
.
.
.
آنان که بودنت را قدر نمی دانند
رفتنت را “نامردی” میخوانند . . .
.
.
.
اینجا زمین است ، زمین گرد است !
تویی که مرا دور زدی ….. فردا به خودم خواهی رسید !!!!
حال و روزت دیدنیست….
.
.
.
هر روز این عشق یکطرفه را طی میکنم
یکبار هم تو گامی بدین سو بردار
نترس
جریمه اش با من !
.
.
.
“دوستت دارم“ را برای هر دویمان فرستادی
هم من ، هم او
خیانت میکردی یا عدالت ؟
.
خدایـــــــــــــا . . .
چرا تا زنده ایم
روانمان را شـــــــــاد نمی کنی ؟ !
همیکنه مردیم . . .
شادروانمان می کنی ؟ !
.
.
.
باید خودم را ببرم خانه !
باید ببرم صورتش را بشویم…
ببرم دراز بکشد…
دلداریش بدهم ، که فکر نکند…
بگویم نگران نباش ، میگذرد…
باید خودم را ببرم بخوابد…
“من” خسته است …!
.
.
.
امشب ؛
هنگام خوابیدن با خود قدری فکر کنیم …
امروز چه کرده ایم
که فردا لایق زنده ماندن باشیم …
.
.
.
کاش…. شبی، روزی، جایی بر لبان تو تکرار می شد…. نامم !
.
.
.
چه زیبا نقش بازی می کنیم …
و چه آسان در پشت نقابهایمان پنهان می شویم ؛
حتی خدا هم
از آفرینش چنین بازیگرانی در حیرت است …
.
.
.
خدایا مرا که آفریدی گارانتی هم داشتم ؟ دلم از کار افتاده !
.
.
.
چه اشتباه بـزرگیست ، تلخ کردن زندگیمان
برای کسی که در دوری ما
شیرین ترین لحظات زندگیش را سپری میکند . . .
.
.
.
آدم ها ثانیه به ثانیه رنگ عوض میکنند
از آدم های یک ساعت دیگر میترسم!
چون درگیر هزاران ثانیه اند…
ثانیه هایی که در هرکدام
رنگی دگر به خود میگیرند …
.
.
.
در کشـتـن ما …چـه میـزنـﮯ …تـیـغ جـفا …!!
مـارا سـر تـازیـانـه اﮮ …بـس بـاشـد…!
.
.
.
ﺑﻪ ﺗﻮ ﻫﺠﻮﻡ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﻧﺪ ﺁﺩﻡﻫﺎ ، ﻧﯿﻤﻪ ﺷﺐ !
ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ی ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﭘﺲ ِ ﺫﻫﻦ ِ ﺗﻮ ، ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺑﺎﻗﯽ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ…
ﺁﺩﻡﻫﺎ “ﺗﻤﺎﻡ” ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻧﺪ …!
.
.
.
انسان ، حرفیست
زده می شود
خوانده می شود
ترانه می شود ، به یاد می ماند …
گاهی
ناله ایست
تنها
خاک خوب می فهمدش ….
.
.
.
باید قمارباز باشی تا بفهمی فرق است بین ‘باختن’ و ‘بد’ باختن…
.
.
.
خیلی سخت بود …
با “بغض” نوشتم ولی با “خنده” خواندی …
.
.
.
تازگی ها از خواب که بیدار میشوم ، تازه کابوس هایم آغاز میشود …
.
.
.
دیدی آخر من را لمس کردی ؟
ولی حیف که سنگ قبر من احساس ندارد !
.
.
.
خوش به حال فرهاد که تلخترین خاطره اش شیرین بود !…
.
.
.
دیروز دست هایش میان دست هایم بود
امروز عکسش
و فردا سیگار !
.
.
.
خنده هایم شکلاتی شده اند ولی زیادی خالص …
تلخ تلخ …
.
.
.
اینطور نمیشود
باید یک غریق نجات همیشه همراهم باشد
غرق در فکرت شدن اصلا دست خودم نیست …
.
.
.
گاهی تو …
گاهی یاد تو …
گاهی هم غم تو …
آخر این “تو” کار مرا تمام می کند !..
.
.


لطفاً
مزاحم کسی که در حال فراموش کردن
شماست نشوید
خودش به حد کافی درد میکشد

.
.
.
آنگاه که می رویمن هم ایستاده ام
بر بلندای تابوت
و اذان مرگ تلاوت می کنم
الله اکبر
.
.
.
باهام بودی ولی همیشه

میدونستم موندنی نبودی


ترس از نبودنت همه ی لحظه های قشنگ بودنت رو برام نابود میکرد
من با بودت نابود بودم چه برسه به نبودت
.
.
.
می روم اما چمدانم را نمی برم
سنگین است روزهایی که بی تو زندگی کرده ام
.
.
.
امروز جلوی اینه سه تار موی سفید رو سرم پیدا کردم
اولی اینجا
دومی اینجا
وسومی همان جایی که یک روز دستت را فشار دادی
گفتی من عاشقتم اینو تومغزت فرو کن

.
.
.

.دلم شور می زنه
می ترسم صبح که از خواب بیدار شدم
از قاب عکست هم رفته باشی
از تو بعید نیست
.
.
.
هر فردی بهترین هم که باشد اگر زمانی

که باید باشد نباشد همان بهتر که نباشد


.
.
.
می گفت :شما تاج سر مایی
نمی دانست آن بالا بالاها را نمی خواستم
فقط گوشه ی کوچکی از قلبش
برایم کافی بود
.
.
.
.نمی تونم ببخشمت
دور شو برو نبینمت
تیکه ای بودی از دلم
گندیدی و بریدمت...
.
.
نفرین به توی نامرد که با زیباترین نقاب به چهره رفیق درآمدی
نفرین بر آن مرامی که اینگونه به اعتمادم خیانت کرد


.
.
.
عجب جوش و خروشی بود عشقت
خراب باده نوشی بود عشقت
بهشتم را به سیبی داد بر باد
عجب آدم فروشی بود عشقت.
.
.
نردبان بودم
کم کم زی پا له م کردی تا خــــودت را بالا ببـــــری...
.
.
کاش هرگز در محبت شک نبود
تک سوار مهربانی تک نبود
کاش بر لوحی که بر جان دل است
واژه تلخ خیانت حک نبود
.
.
.
بی وفایی کن وفایت می کنند
با وفا باشی خیانت می کنند
مهربانی گرچه آیینه ی خوشیست
مهربان باشی رهایت می کنند...
.
.
کسی که رنگ پریدگی خزان را ادراک کرده
باشد به نیرنگ گل های رنگ رنگ دل نخواهد بست
به نامردانی چون تو دیگر دل نخواهم بست


.
.
.

با عشق به من به من خیانت کردی
دل دادم و تو رد امانت کردی
رفتی و چه آسوده ز من دل کندی
هر دو قلمت خورد اگر برگردی !
.
.
.
هر که را دیدم خیانت کرد و رفت
هر که با من بود یار من نبود
هر که آمد بر دلم زخمی گذاشت
خود ندانستم از این غم ها چه سود...
.
.
دار بزن
خاطرات کسی که تـو را دور زده
حالم خوب است
امّا گذشته ام درد می کند..
.
.
.سوت پایان را بزن
من حریف هرزگی تو
و احمق بودن خودم نمی شوم


.
.
.
آنقــدر مرا سرد کرد
از خودش
از عشق
کــه حالا بــه جای دلبستن یخ بسته ام
روی احساسم پا نگذاریــد لیز می‌‌خوریــد

[Dokhtar!az jense shab]

بی نفس

هنوزم دلـ ـم تنگ میشه برآت

هنوزم تنت رو نفس میکشم

هنوزم تو نقاشی ِچشم تو

واسه مرغ عشقم قفس میکشم



نمیخوام حضورم یه مرداب شه

ازین فاجعه پامو پس میکشم

هنوزم تو تاریکی ـه رفتنت

به دیوار ِیادتو دست میکشم



نمیخوام بدونی که حالم بده

دارم بی نفس بال و پر میزنم

ببخش بی اجازه از احساس تو

که هر شب به خواب تو سر میزنم



هنوزم دلم تنگ میشه برااااااات

هنوزم تنت رو نفس میکشم

هنوزم تو نقاشی چشم تو

واسه مرغ عشقم قفس میکشم



با تو بودن



چشماتو روی من نبند چشم تو زندگیمه

صدای تو به گوش من زیباترین طنیـــنه



واسه نگاهت می میرم و محتاج آغوش توام

دیونه ی بوییدن هر لحظه تن پوش تـــــو ام



هیچی ندارم واسه تــو جز این دل دیونه

جز قلبی که جا مونده و برای تو میخونه



تـــــــــو بهترین ترانه ای برای زنــده بودن

لذت دنیـــا رو میدم برای با تــــــــو بودن



تو دوری و دستای من



تو دوری و دستای من نمی رسه به گرد تو

صدای تکــه پــارم بــردار و از اینـــجــا بـــــرو



تو دست من یه عکس پر از نابودی و مرگ ستارست

بــذار تـنـــها بپوســـم اینجا صدام نمیرسه به فـــردا



بگــذر از ایــن شکسته ، از ایـــن دوباره خستـــــه

رد شو از این حقیر کم ، من دیگه حــرف نمی زنم



نمــــی خوامت زیـــبا ترینـــم آغازی از برگ زمینم

دیـــونه ی کوچه نشیــنم آواره ام تنـــها همینـــــم



هـــر نـــوت از ایـــن گیـــتارم ُ یـــک واژه تا ترانه بود

رو شعله های شب شکــن فرصـــت یــک پروانه بود



اما تــو از دلــم بریدی مــن خواستمت اما ندیــدی


دریا



من این جوری نمی تونم یه سدی بین قلب ماست

تو باید غرق شی در من ، بفهمی کی دلش دریاست



من این جوری نمی تونم تو پای من نمی شینی

تورو اونقدر بخشیدم بزرگی مو نمی بینی



همیشه مقصدم بودی کجا با تو سفر کردم

چقدر تنها برم دریا چقدر تنهایی برگردم



من این جوری دلم خوش نیست شبم با ترس هم مرزه

بهشت هم اونورش باشه به این برزخ نمی ارزه



من این جوری نمی تونم تو اینجایی و من تنهام

دارم میمیرم از بس که نگفتم چی ازت می خوام




سازش



هر جور می تونی بمون من با تو سازش می کنم

هر بار می گفتم نــرو این بـــار خواهـــش می کنم


بــا زخـــم تنهاتـــر شـــدن محتــــاجِ تسکینــم نکن

تنهـــاتـــر از مـــن نیـــستــی تنـــهاتر از ایـــنـم نکن



با گریه هــــای هــر شبـــم دنبــال مـــرهم نیـــستم

ایــــن بـــار بشـــکن بغضـــــمو فــــکرِ غرورم نـــیستم



کـی گفتـه ایـن خواهـش منو تـو چشمِ تو کم می کنه

ایـــن الـــتماس آخــــرم خیـــلی بـــزرگـــم مــــی کنه



بــاور نــــــکن راضــی بشم چــون "دوستت دارم " بری

اِنــقــد درا رو وا نـــــکن مـــن کــه نمـــی ذارم بـــــــری



یـــک عـمــر مـــن پرپر زدم چـــون درد دوری کــم نبود

اینا که می گم یک شب از چیزی که حس کردم نبود




سیب آرزوها



شده هرگز دلت مال ِ کسی باشد که دیگر نیست؟

نگاهت سخت دنبال ِ کسی باشد که دیگر نیست؟



برایت اتفاق افتاده در یک کافه ی ِ ابری

ته ِ فنجان ِ تو فال ِ کسی باشد که دیگر نیست؟



خوش و بش کرده ای با سایه ی ِ دیوار وقتی که

دلت جویایِ احوالِ کسی باشد که دیگر نیست؟



حواس ِ آسمانت پرت روی ِ شیشه های ِ مه

سکوتت جار و جنجالِ کسی باشد که دیگر نیست



شب ِ سرد ِ زمستانی تو هم لرزیده ای هرچند

به دور ِ گردنت شال ِ کسی باشد که دیگر نیست؟



تصور کن برای ِ عیدهـای ِ رفته دلتنگی

به دستت کارت پستال ِ کسی باشد که دیگر نیست



شبیـه ِ ماهی ِ قرمز به روی ِ آب می مانی

که سین ات هفتمین سال ِ کسی باشد که دیگر نیست



شود هر خوشه اش روزی شرابی هفتصد ساله

اگر بغضت لگدمال ِ کسی باشد که دیگر نیست



چه مشکل می شود عشقی که حافظ در هوای ِ آن

الا یا ایها الحال ِ کسی باشد که دیگر نیست



رسیدن سهم ِ سیب ِ آرزوهایت نخواهد شد

اگر خوشبختی ات کال ِ کسی باشد که دیگر نیست

[Ƥαяℓσนʂ ϱiяℓ]

ادغام شد .