14-05-2015، 20:39
دیوانعالی کشور نظر خود را درباره پسر و زنی که در پروندههایی جداگانه در نوجوانی به قتل متهم شده بودند، اعلام کرد. طبق این رأی یکی به نجات از قصاص امیدوار و دیگری به چوبه دار نزدیک شد.
هرچند ١١ سال از صدور و تأیید حکم متهم گذشته بود، وی با توجه به ماده ٩١ قانون مجازات اسلامی درخواست اعاده دادرسی را به دیوانعالی کشور فرستاد که این درخواست موردتأیید دیوان قرار گرفت و رأی صادره برای بررسی بلوغ عقلی متهم در زمان ارتکاب جرم نقض و پرونده برای رسیدگی به شعبه ٧٤ دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد. متهم بهزودی در این شعبه محاکمه خواهد شد.
به گزارش شرق در اولین پرونده، دختر نوجوانی که متهم به قتل نامزدش شده بود، براساس اظهارنظر دیوانعالی کشور به مرگ نزدیک شد. مریم -عروس نوجوان- سال ٨٨ به قتل نامزدش متهم شد و در دادسرا و اداره آگاهی نیز به ارتکاب این جرم اعتراف کرد. براساس اوراق پرونده مرد جوانی به نام رضا سال ٨٨ در اتاق فرهنگی مسجدی در شیراز به قتل رسید. مسئولان مسجد بعد از پیداکردن جسد رضا، اعلام کردند شب قبل از مرگش، نامزدش مریم همراه او بود و آنها برای اینکه چندساعتی با هم باشند و صحبت کنند، به آنجا رفته بودند. امام جماعت مسجد به مأموران گفت: «مریم و رضا عقد کرده بودند. میدانستم اختلافاتی با هم دارند.
رضا مسئول فرهنگی مسجد بود. وقتی آنها را با هم دیدم خوشحال شدم چون فکر کردم مشکلشان حل شده است؛ اما روز بعد جسد رضا را در دفتر فرهنگی پیدا کردیم». وقتی مریم بازداشت شد، به قتل اعتراف کرد و گفت یک بار با اجبار پدرش ازدواج کرده و جدا شده بود. پس از آن به دلیل فشارهای ناشی از طلاق که از سوی خانوادهاش به او تحمیل میشد، مجبور شد با رضا که از اقوامشان است ازدواج کند؛ اما با او اختلاف داشت. بنابراین نقشه قتل را کشید و روز حادثه بعد از اینکه قرص خوابآور را در آبمیوه حل کرد و به شوهرش خوراند، او را با سیم لپتاپ خفه کرد. مریم در دادگاه اعترافاتش را پس گرفت و گفت شب حادثه دو مرد و یک زن وارد دفتر فرهنگی مسجد شدند، شوهرش را به قتل رساندند و او را نیز تهدید کردند. متهم مدعی شد همه مهاجمان را نمیشناسد اما میداند یکی از آنها افغان است و میتواند او را معرفی کند. این دفاعیات کارساز نبود و مریم به قصاص محکوم و رأی تأیید شد.
سال ٩٢ همزمان با تصویب ماده ٩١ که بلوغ عقلی نوجوانان را در صورت محکومیت به حدود، موردتوجه قرار میدهد، وکیل مریم درخواست اعاده دادرسی داد و در مرحله اول این درخواست تأیید و پرونده به شعبه همعرض ارسال شد؛ اما این شعبه نیز مریم را به قصاص محکوم کرد. مجددا رأی مورداعتراض قرار گرفت؛ شعبه ١٤ دیوانعالی کشور اینبار پذیرش اعاده دادرسی را به دادگاه کیفری سپرد و این شعبه نیز اعلام کرد رأی شعبه قبلی موردتأیید است و اعاده دادرسی قبول نیست. مجددا به این رأی اعتراض شد اما دیوانعالی کشور اعلام کرد این اعتراض قابلطرح نیست.
بهاینترتیب، درخواست را تأیید یا رد نکرد و حالا مریم منتظر تفسیر این نظریه است تا سرنوشتش مشخص شود. در پرونده دوم دیوانعالی کشور با درخواست اعاده دادرسی پسری که ١١ سال قبل مرتکب قتل شده و پزشکی قانونی درجاتی از عقبماندگی ذهنی را در او موردتأیید قرار داده بود، موافقت کرد. این نوجوان که در شعبه ٧١ دادگاه کیفری استان تهران موردمحاکمه قرار گرفته بود، اعتراف کرد در درگیریای که بر سر حضور در باغی با پسر نوجوان دیگری داشت، او را به قتل رساند. هرچند پزشکی قانونی درجاتی از عقبماندگی را در متهم تأیید کرد اما او را مسئول اعمال خود دانست؛ بنابراین قضات رسیدگیکننده به این پرونده نیز با درخواست اولیای دم رأی بر قصاص صادر کردند و این حکم تأیید شد.