مشاعره (نسخه دوم)

[Nυмв]

درخت تکیه به او داد و خستگی در کرد
قمقمه به لب او رسید و لب تر کرد
هوای تیره ی این دشت را به سینه کشید
نسیم بازدمش دشت را معطر کرد

[S H A Y A N]

در خـــرابات بگــــویید کــــه هشیـــار کـــجاست
آن کــــس است اهـــل بشارت کــــــه اشارت داند
نکــــته‌ها هست بســـی محـــرم اســـرار کــجاست

[Ֆℋ£¥∂α]

تو ای تنها تر از تنها به دنبال تو می گردم

توای پیدا و ناپیدا به دنبال تو می گردم

[S H A Y A N]

منزل آن مه عاشق کش عیار کجاست
شب تـار است و ره وادی ایمـــن در پیش
آتش طــور کـــجا موعــــد دیــدار کــــجاست

[خخخخ]

تهمت سرمه به ان چشم سیه عین خطاست

سرمه گردیست که خیزد ز صف مژگانش

[Ֆℋ£¥∂α]

شمع را باید از این خانه برون بردن و کشتن

تا که همسایه نداند که تو در خانه مایی

[S H A Y A N]

یا رب امان ده تا بازبیند
چشم محبان روی حبیبان
درج محبت بر مهر خود نیست
یا رب مبادا کام رقیبان

[خخخخ]

ناگهان پرده بر انداخته ای یعنی چه

مست از خانه برون تاخته ای یعنی چه

[S H A Y A N]

هــر کــــه آمـــد به جهان نقش خرابـــــی دارد
در خـــرابات بگــــویید کــــه هشیـــار کـــجاست
آن کــــس است اهـــل بشارت کــــــه اشارت داند

[خخخخ]

دل که از ناوک مژگان تو در خون می گشت

باز مشتاق کمانخانه ابروی تو بود