# داروشـناسی .

[( lιεβ )]

داروی لوسیون ماینوکسیدیل ( MINOXIDIL )

آیا با داروی لوسیون مابنوکسیدیل، مقدار مصرف، اشکال دارویی، موارد مصرف، مکانیزم اثر، عوارض، تداخل های دارویی و … آشنایی دارید؟ برای بهتر شدن سطح اطلاعاتتان در مورد این دارو با مجله پزشکی دکتر سلام همراه باشید.

ماینوکسیدیل (Loniten) دارویی خوراکی برای کنترل فشارخون بالا است که سالها در پزشکی مورد استفاده قرار می گرفته است ولی بدلیل عوارض جانبی شدید در حال حاضر این دارو برای درمان فشارخون بالا دیگر استفاده نمی شود مگر اینکه سایر داروهای متداول و کم ضررتر اثربخشی نداشته و جان بیمار بدلیل فشارخون بالا در معرض خطر باشد.
یکی از عوارض جالب توجه و غیر منتظره مصرف این دارو رویش مو در مناطق غیرمعمول از قبیل پیشانی و پشت دست ها است. از این خاصیت برای تحریک رشد موها در مناطق طاس سر استفاده شده و بدین ترتیب محلول موضعی ماینوکسیدیل ۲ و ۵ درصد برای درمان طاسی سر بوجود آمد.
نام تجاری این محصول Rogaine است و ساخت کمپانی Upjohn می باشد. محلول موضعی ماینوکسیدیل را می توان بدون نسخه از داروخانه تهیه نمود و تأثیر غلظت ۵ درصد آن ۵۰ درصد بیشتر از غلظت ۲ درصد می باشد. حداکثر اثرپذیری این محلول ۵ ماه تا دو سال بعد از مصرف آن ظاهر شده و پس از این مدت تأثیر آن به تدریج کاهش پیدا می کند.
اگرچه مکانیسم دقیق اثر ماینوکسیدیل در تحریک رشد موها نامعلوم است ولی ظاهراً این دارو از طریق طولانی کردن سیکل رشد مو (افزایش مدت زمان آناژن) عمل می کند. تحت اثر این دارو کیفیت موهای ظریف (مینیاتوریزه) سرشامل قطر و اندازه آنها بهبود پیدا نموده و لذا بطور کلی وضعیت موهای نازک و کم پشت فرد بهتر می شوند. لازم به تذکر است که ماینوکسیدیل دارای هیچگونه اثری بر مناطقی از سر که اصلاً مو ندارند، نمی باشد.
مطالعات کنترل شده در مورد اثر ماینوکسیدیل نشان داده است که حداکثر اثربخشی این دارو در مورد منطقه ورتکس (قسمت بالای پشت سر) و حداقل آن در مورد منطقه جلوی سر (جایی که حداکثر توجه به ریزش موها شده و بیمار دوست دارد که بیشتر این منطقه بهبود پیدا کند) است.
ماینوکسیدیل (حتی اگر دارای اثری بر رشد موها باشد) دارای اثر درمانی موقتی است و دلیل آن این است که به هرحال تستوسترون همیشه در خون وجود داشته و بالاخره اثرات طاس کننده آن بر اثرات ضد طاسی دارو غلبه کرده و لذا مردی که در حال مصرف ماینوکسیدیل است نیز عاقبت دچار طاسی می گردد هر چند روند طاسی در وی با سرعت کمتری ادامه پیدا می نماید. در صورتیکه شخص همزمان با ماینوکسیدیل از قرص خوراکی فیناستراید (Propeccia) نیز استفاده نماید تا حدی از اثر تستوسترون بر فولیکول های مو ممانعت بعمل آمده و این مشکل کمتر مشاهده می گردد و حتی دیده شده که مصرف همزمان این دو دارو دارای اثرات سینرژیستیک (تقویت کننده) با یکدیگر هستند.
قبل از اینکه شروع به مصرف ماینوکسیدیل نمایید بایستی به این نکته توجه نمایید که ممکن است ۱۲ – ۹ ماه طول بکشد تا شما اثرات مفید آنرا بر موهایتان ملاحظه نمایید و در ضمن برای حفظ اثر این دارو مصرف آن بایستی استمرار داشته باشد درغیر اینصورت موهای درآمده در عرض مدت ۳ – ۲ ماه مجدداً دچار ریزش شده و از دست خواهند رفت. حتی اگر فرد برای سالها از این دارو استفاده کرده باشد. همانطور که گفته شد محلول موضعی ماینوکسیدیل در بهترین شرایط و با حداکثر کارایی فقط موجب تأخیر و یا کاهش سرعت ریزش موها می گردد.
در حقیقت بایستی گفت که در مورد اکثر مردانی که از ماینوکسیدیل استفاده می کنند بهبود قابل ملاحظه ای از نظر موها مشاهده نشده و تعداد زیادی از آنها بالاخره این دارو را رها نموده و رو بسوی روش های دیگر درمان مثل کاشت موی طبیعی می آورند.
استفاده از ماینوکسیدیل در ابتدا برای بیمار بسیار جذاب است زیرا هزینه دارو نسبت به هزینه سیر روش های ترمیم و درمان ریزش مو مانند اعمال جراحی و کاشت مو بسیار پایین است ولی با توجه به اینکه اثرات این دارو موقتی بوده و بایستی برای همه عمر مصرف شود لذا هزینه کلی آن حتی از کاشت مو هم بالاتر می رود.
اکثر جراحان کاشت موی طبیعی توصیه می کنند که قبل و بعد از انجام کاشت موی طبیعی از محلول ماینوکسیدیل استفاده شود تا از ریزش موقتی موها که گاهی پس از کاشت مو رخ می دهد ممانعت بعمل آید اگرچه صحت این مطلب هنوز به روشنی ثابت نشده است.
ماینوکسیدیل در خانم ها
اگر چه مطالعات اولیه در مورد این دارو برای طاسی در آقایان بوده است ولی مطالعات بعدی نشان داده است که اثرات ضد طاسی ماینوکسیدیل در خانم ها حتی از آقایان هم بیشتر است و علت آن این است که طاسی در خانم ها دارای طرح گسترده (دیفیوز) است و برخلاف آقایان پوست سر کاملاً طاس و بدون مو نشده ولذا همیشه مقداری مو در پوست سر خانم های طاس هست تا ماینوکسیدیل بتواند اثر کند.
موقتی بودن اثرات ماینوکسیدیل و لزوم مصرف همیشگی آن درخانم ها نیز مثل آقایان است و در ضمن مانند آقایان این دارو در خانم ها هم برای موهای خیلی ضعیف و کم جان (مانند خانم های خیلی مسن که یائسه شده اند) دارای اثر خاصی نمی باشد.
یکی از مشکلات در رابطه با استعمال محلول موضعی ماینوکسیدیل بروز تحریک و خارش پوست سر (درماتیت تماسی) است که درصورت استفاده از فرم « کامپاند Compound » دارو بیشتر رخ می دهد (فرم کامپاند ماینوکسیدیل دارای مختصری تره تینوین Tretinoin است که باعث افزیش جذب پوستی دارو و تأثیر بیشتر آن می گردد ولی در همین راستا عوارض جانبی آن را هم بیشتر می کند. اگرچه غلظت ۵ درصد ماینوکسیدیل مؤثرتر است ولی چون نسبت به غلظت ۲ درصد دارای پروپیلن گلیکول بیشتری است لذا چسبناک تر بوده و این موضوع استفاده از آن را برای خانم ها در طول روز مشکل می سازد و لذا بهتر است که برای وعده صبح از غلظت ۲ درصد وبرای وعده شب از غلظت ۵ درصد مصرف شود.
عوارض جانبی ماینوکسیدیل در خانم ها مختصری با آقایان متفاوت هستند. شیوع تحریک و خارش پوست (درماتیت تماسی) ناشی از استعمال ماینوکسیدیل در خانم ها بیشتر از آقایان است. میزان بروز موهای زائد صورت نیز در خانم ها بالاتر از آقایان می باشد البته این موها با قطع دارو به مرور زمان برطرف می شوند ولی وجود آنها یک مسئله واقعاً ناراحت کننده برای شخص است. در صورتیکه در هنگام مصرف دارو مواظب باشیم که قطرات دارو روی شقیقه ها و پیشانی نریزند این مشکل کمتر اتفاق می افتد ولی از بروز آن بطور کامل ممانعت نمی نماید.
یکی دیگر از عوارض جانبی این محلول سرگیجه و کاهش فشارخون است که در برخی خانم ها اتفاق می افتد.
اشکال‌ دارویی‌:
Topical Solution: 20 mg/ml
مقدار مصرف‌:بزرگسالان‌ تا سن‌ ۶۵ سالگی‌: بدون‌ توجه‌به‌ میزان‌ نواحی‌ بدون‌ مو، یک‌ تا حداکثر دو میلی‌لیتر از محلول‌ ۲%دو بار در روز بر فرق‌ سر استعمال‌ می‌شود
موارد مصرف‌:
مینوکسیدیل‌ موضعی‌ برای‌درمان‌ طاسی‌ مردانه‌ آندروژنیک‌ در مردان‌ و زنان‌ به‌ کار می‌رود.
احتمالا تأثیر این‌دارو در مردانی‌ که‌ بیشتر موهای‌ قسمت‌جلوی‌ سرشان‌ ریخته‌ است‌، کمتر ازافرادی‌ است‌ که‌ مبتلا به‌ طاسی‌ آندروژنیک‌سایر نواحی‌ می‌باشند.
مکانیسم‌ اثر:
به‌نظر می‌رسد که‌ این‌ اثر داروبه‌واسطه‌ افزایش‌ جریان‌ خون‌ جلدی‌ ناشی‌از گشادی‌ عروق‌، تحریک‌ فولیکولهای‌ مواز وضعیت‌ استراحت‌ به‌ رشد فعال‌ وتحریک‌ سلولهای‌ فولیکول‌ مو باشد.
فارماکوکینتیک‌:
مقدار ناچیزی‌ ازمینوکسیدیل‌ موضعی‌ از طریق‌ پوست‌سالم‌ جذب‌ می‌شود. اثر دارو حداقل‌ چهارماه‌ پس‌ از شروع‌ درمان‌ دو بار در روز باداروی‌ ۲% شروع‌ شده‌ و طی‌ یک‌سال‌ به‌حداکثر می‌رسد.
به‌نظر می‌رسد که‌ ۳-۴ماه‌ پس‌ از قطع‌ درمان‌، موهای‌ جدیدحاصل‌ از درمان‌ شروع‌ به‌ ریزش‌ نمایند وپیشرفت‌ ریزش‌ مو مجددŠ از سرگرفته‌شود.
تقریب ۹۵% از دارویی‌ که‌ به‌طورسیستمیک‌ جذب‌ شده‌ است‌ طی‌ چهار روزاز بدن‌ دفع‌ می‌گردد.
هشدارها:
۱ ـ در صورت‌ وجود بیماریهای‌قلبی‌ ـ عروقی‌، زیادی‌ فشار خون‌، التهاب‌ یاجراحت‌ پوست‌ از قبیل‌ پسوریازیس‌پوست‌ سر یا آفتاب‌ سوختگی‌ شدید داروباید با احتیاط مصرف‌ شود.۲ ـ فشار خون‌، ضربان‌ قلب‌ و وزن‌ بیماران‌تحت‌ درمان‌ با مینوکسیدیل‌ موضعی‌ راباید تحت‌ نظر قرار داد.۳ ـ مصرف‌ مکرر مینوکسیدیل‌ موضعی‌ممکن‌ است‌ منجر به‌ جذب‌ سیستمیک‌ آن‌ وبروز عوارض‌ جانبی‌ دارو شود.
عوارض‌ جانبی‌:
بروز مشکلات‌ نادری‌همچون‌ واکنش‌ آلرژیک‌ (بثورات‌ جلدی‌ وورم‌ صورت‌)، خارش‌، تشدید طاسی‌،سوختن‌ پوست‌ سر، سرگیجه‌، اگزما،التهاب‌ فولیکولها، سردرد، کاهش‌ توانایی‌جنسی‌، خستگی‌، اختلالات‌ بینایی‌ و کاهش‌دقت‌ بینایی‌ با مصرف‌ این‌ دارو گزارش ‌شده‌ است‌.
تداخل‌های‌ دارویی‌:
مصرف‌ همزمان‌مینوکسیدیل‌ موضعی‌ با فرآورده‌های‌حاوی‌ کورتیکواستروئیدها، مشتقات‌ نفتی‌ و یا رتینوئیدها ممکن‌ است‌ باافزایش‌ نفوذپذیری‌ استراتوم‌ کورنئوم‌باعث‌ تشدید جذب‌ جلدی‌ دارو شود.مصرف‌ همزمان‌ مینوکسیدیل‌ موضعی‌ وسیستمیک‌ به‌دلیل‌ احتمال‌ جذب‌ سیستمیک‌داروی‌ موضعی‌، ممکن‌ است‌ خطر سمیت‌آن‌ را افزایش‌ دهد.
نکات‌ قابل‌ توصیه‌:
۱ ـ به‌دلیل‌ خطر جذب‌سیستمیک‌، دارو بیشتر از مقادیر و دفعات‌توصیه‌ شده‌ و یا بر سایر نقاط بدن‌استعمال‌ نگردد.
۲ ـ از استعمال‌ سایر فرآورده‌های‌ پوستی‌بر نواحی‌ تحت‌ درمان‌ با دارو اجتناب‌شود.
۳ ـ از تماس‌ دارو با چشم‌ها، بینی‌ یا دهان‌خودداری‌ گردد. در صورت‌ تماس‌ اتفاقی‌،نواحی‌ آلوده‌ با مقادیر زیاد آب‌ شستشوداده‌ شوند.
۴ ـ دستهای‌ آغشته‌ به‌ دارو بلافاصله‌ پس‌از استعمال‌ شستشو داده‌ شوند. برای‌تسریع‌ در خشک‌ کردن‌ موها از سشواراستفاده‌ نگردد.
۵ ـ ریزش‌ مو ممکن‌ است‌ تا دو هفته‌ پس‌ ازشروع‌ درمان‌ ادامه‌ یابد.

[( lιεβ )]

آیرینوتکان (Irinotecan Hydrochloride

گروه دارویی: Antineoplstics
ضد سرطان ها

مصرف در بارداری:
موارد مصرف

Irinotecan یک مشتق آلکالوئیدیی camptothecin است که از camptotheca acuminata حاصل می شود. مشتقات camptothecin مهار کننده های آنزیم توپوایزوماز I می باشند و بنابراین به صورت اختصاصی در فاز S در همانند سازی DNA دخالت می کنند و از سنتز اسیدنوکلئیک جلوگیری می کنند. Irinotecan به تنهایی و یا همراه با fluorouracil در درمان سرطان متاستاتیک کولورکتال تجویز می گردد. همچنین در درمان دیگر تومورهای سفت مثل تومورهای ریه امتحان شده است.
این دارو به صورت هیدروکلرید و به طریق انفوزیون داخل وریدی در حداقل 250 میلی لیتر گلوکز 5% یا کلرید سدیم 9/0 درصد تجویز می گردد. در درمان بدخیمی های کولورکتال دوز تک دارویی تجویزی پیشنهاد شده mg/m 125 است که طی 90 دقیقه و یکبار در هفته به مدت 4 هفته انفوزیون می گردد که با یک دوره 2 هفته ای استراحت دنبال می شود. در صورت نیاز دوره های درمانی اضافی انجام می شوند که با توجه به بروز مسمومیت تنظیم دوز صورت می گیرد. در یک رژیم تجویزی دیگر دوز آغازین mg/m 350 طی 30 تا 90 دقیقه انفوزیون می گردد و هر 3 هفته تکرار می شود. این دارو همچنین به همراه fluorouracil و folinic acid در خط اول درمان سرطان متاستاتیک کولورکتال مصرف می گردد.
در این رژیم دارویی ترکیبی، Irinotecan hydrochloride با دوز mg/m 180 طی 30 تا 90 دقیقه هر 2 هفته و به مقدار 3 دوز تجویز می گردد و یا به صورت جایگزین mg/m 125 در هفته به مقدار 4 دوز تجویز می شود.


مکانیسم اثر ___

فارماکوکينتيک

متعاقب تجویز داخل وریدی، irinotecan توسط کربوکسیل استراز در بافتهای بدن به SN-38 (7-ethyl-10-hydroxycamptothecin) فعال متابولیزه می گردد. Irinotecan دارای فارماکوکینتیک 2 یا 3 مرحله ای است که نیمه عمر نهایی آن حدود 14 ساعت می باشد. تنها حدود 20% دوز تجویزی طی 24 ساعت از طریق ادرار دفع می شود


موارد منع مصرف _____

هشدارها _____

عوارض جانبي

نوتروپنی و اسهال باعث محدودیت دوز تجویزی در بیماران دریافت کننده irinotecan می شوند. آنمی نیز رخ می دهد و با نسبت کمتر ترومبوسیتوپنی و اختلالات گوارشی نیز شایع هستند. اسهال حاد که طی 24 ساعت بعد از تجویز رخ می دهد می تواند بخشی از سندرم کلی نرژیک باشد که خود شامل تعریق، افزایش ترشح بزاق، کرامپ های شکمی و میوز می باشد. این علائم با آتروپین قابل کنترل هستند. اگرچه اسهال شدیدتر و طولانی تری نیز ممکن است ایجاد شود که آغاز آن بعد از 24 ساعت از زمان تجویز دارو می باشد و نیاز به تجویز دوز بالای لوپرامید و جایگزینی مایعات و توقف درمان با irinotecan وجود دارد. از دیگر عوارض جانبی می توان به حالت تهوع و استفراغ، ضعف، آلوپسی و واکنش های پوستی اشاره کرد. در طی انفوزیون یا بعد از آن به ندرت افزایش فشار خون رخ می دهد. همچنین گزارش های نادری از بروز واکنش های افزایش حساسیت وپنومونی وجود دارد. این دارو نباید در مورد افراد مبتلا به بیماری التهابی روده (IBD) تجویز گردد. خطر بروز اسهال در افراد مسن و آن ها که تحت رادیوتراپی شکم یا لگن قرار گرفته اند بیشتر است. شمارش گلبولهای خون باید به صورت هفتگی مانیتور گردد و هم چنین تست های منظم عملکرد کبدی باید انجام شوند. در مصرف همزمان این دارو با اسید فولینیک (Folinic Acid) و فلورویوراسل (fluorouracil) مسمومیت شدید و مرگ و میر گزارش شده است.

[behradjooon]

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
کرم دور چشم خانگی را چگونه درست کنیم

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

بکاربردن بجا از کرم های ضد چروک  و همانطور کرم دور چشم، شادابی و جوانی پوست  چهره و قسمتهای حساس ودیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
چروک دور چشم را تا میزان زیادی درمان میکند
 
در اینجا یک کرم دور چشم ساده و فوق العاده موثر را  به شما معرفی می کنیم که با استفاده از مواد کاملا در دسترس تهیه شده و می توانید هر شب  و هر روز از آن بهره ببرید، و بدون اینکه از مواد شیمیایی خاصی استفاده کنید، پوستی شاداب و زیبا داشته باشید.
کرم دور چشم روغن نارگیل و روغن جوانه گندم
مقالات زیادی در مورد خواص بی شمار روغن نارگیل  آورده شده .در اینجا به یکی دیگر از معجزات این روغن خواهیم پرداخت.
برای تهیه این کرم دور چشم، به اندازه مساوی از دو روغن جوانه گندم و روغن نارگیل را با هم در یک ظرف بلوری مخلوط کرده و آن را روی حرارت غیر مستقیم قرار دهید تا جایی که این دو کاملا با هم ترکیب شوند.
نیازی به حرارت دادن طولانی مدت نیست.حالا صبر کنید تا این مخلوط کاملا خنک شود.بعد آن را در ظرفی تمیز بریزید و در یخچال آن را نگهداری کنید.
شبها و حتی روز می توانید با نوک انگشت با این روغن به حالت ضربه ای و آرام، دور چشم بزنید.با اینکار  از پوست اطراف چشم به خوبی مراقبت کرده و جذابیت چهره شما سالهای سال حفظ خواهد شد.
در ضمن تغذیه صحیح ، ورزش و ماساژ صورت را هم فراموش نکنید.

---

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
آیا از فواید زعفران برای چشم خود می دانید؟

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

ارزیابی ماکولار یکی ازامراض  چشمی بعلت  پیری است.محققان استرالیایی درتحقیقات  خود به این نتیجه رسیدند که زعفران دارای یکی از عناصر کلیدی در جلوگیری ادیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
زضعف قدرت بینایی و نابینایی است.

این مطالعات که در یکی از مراکز چشم پزشکی و تحقیقات بینایی استرالیا انجام شد، نشان داد که گیاه زعفران اثرات قابل ملاحظه ای بر روی ژن هایی دارد که عملکرد سلول های بینایی را تنظیم می کنند.
در ادامه این تحقیق، تعدادی از بیماران مبتلا به تحلیل ماکولار وابسته به سن (نوعی عارضه چشمی ناشی از پیری)، مورد آزمایشات بالینی قرار گرفتند.
در این بررسی ها مشخص شد که درمان به موقع این بیماران با مکمل های حاوی عصاره زعفران می تواند آسیب وارده به سلول های بینایی را ترمیم نماید.
براساس این پژوهش، عصاره زعفران نه تنها سلول های گیرنده نوری در چشم را از تخریب حفظ می کند، بلکه می تواند از بیماری هایی همچون تحلیل ماکولار و التهاب رنگدانه ای شبکیه چشم (نوعی بیماری چشمی ژنتیکی و مهم ترین عامل شب کوری) پیشگیری نموده و همچنین آنها را بهبود بخشد.

[( lιεβ )]

اِرسآلتُ ویریآیش کُنُ از آخر تآ اول آبی و کنُ و لینکآرو حذف کُن ! 
-_-

__________________________
داروی ال-کارنیتین چه فایده ها و ضررهایی دارد ..


ال کارنیتین، که بیشتر به اسم کارنیتین  معروف می‌شود، یک آمینو اسید است. کانون طبابت   دانشگاه مریلند، شرح می‌دهد که این  عنصر قادر است به بدن کمک کند تا از راه  فرایندی به اسم اکسیداسیون چربی، چربی را به انرژی تبدیل کند.
اثرات کارنیتین، فقط محدود به این فرایند نمی‌شود، بلکه ممکن است بخاطر توانایی‌اش در کاهش استرس اکسیداتیو، بتواند انواع مشکلات پزشکی را نیز درمان کند. اما کارنیتین، به همان اندازه که مفید است، می‌تواند عوارض جانبی نیز داشته باشد.
کاهش وزن
به گفته‌ی مرکز پزشکی دانشگاه مریلند، کارنیتین معمولا برای کاهش وزن مورد استفاده قرار می‌گیرد. این مرکز توضیح می‌دهد که ممکن است کارنیتین با افزایش توده‌ی عضلانی، باعث شود که وزن بیشتری از دست دهید.
افزایش توده‌ی عضلانی منجر به افزایش سرعت سوخت و ساز شما می‌شود، که یعنی شما کالری بیشتری در طول روز می‌سوزانید. علاوه بر این، مرکز پزشکی دانشگاه مریلند می‌گوید که ممکن است کارنیتین، توده‌ی چربی را کاهش دهد. با اینحال این موسسه یادآوری می‌کند تحقیقی که این مزیت را برای کارنیتین برشمرده، چندان قانع کننده نیست.
کاهش استرس متابولیک
اگرچه ورزش فواید زیادی برای سلامت کلی شما دارد، اما منجر به استرس متابولیک نیز می‌شود، که می‌تواند اثراتی مانند تجمع آمونیاک بوجود آورد. با این حال بعضی تحقیقات نشان می‌دهند که ممکن است کارنیتین، قادر به کاهش اثرات استرس متابولیک باشد.
مطالعه‌ای که در نسخه‌ی دسامبر ۲۰۰۸ «مجله بین المللی تغذیه ورزشی و متابولیسم تمرینی» منتشر شد، نشان می‌دهد که مصرف دو گرم مکمل کارنیتین در روز، منجر به کاهش تجمع آمونیاک می‌شود. این محققان می‌گویند که شاید مصرف مکمل کارنیتین بطور منظم بتواند استرس متابولیک مرتبط با ورزش را کاهش دهد.
ناراحتی دستگاه گوارش
به گفته‌ی موسسه‌ی لینوس پائولینگ در دانشگاه ایالتی اورگان، خطر ابتلا به عوارض جانبی کارنیتین، بطور کلی کم است. با اینحال ممکن است مکمل کارنیتین منجر به ناراحتی گوارشی از جمله درد شکم و تهوع شود.
بوی بدن
به گفته موسسه لینوس پائولینگ، یکی دیگر از عوارض جانبی بالقوه مکمل کارنیتین، بوی بد بدن (بوی ماهی) است! این موسسه اشاره می‌کند که مصرف دوزهای بیشتر از ۳۰۰۰ میلی گرم در روز، می‌تواند این تاثیر را بوجود آورد.
به گفته‌ی مرکز پزشکی دانشگاه مریلند، استفاده از این مقدار در بعضی موارد برای بیماری‌های قلبی، بیماری عروق محیطی، خستگی مزمن و ناباروری مردان توصیه می‌شود.

[( lιεβ )]

دکسترومتورفان درمان کننده دیابت



یکی از عنصری که در داروی ضدسرفه ی دکسترومتورفان وجود دارد می تواند دیابت نوع 2 را درمان کند. پژوهشگران دانشگاه Heine Universityدر آلمان به نحوه کار تأثیر دکسترومتورفان بر موشهای دیابتی پرداختند.
دکسترومتورفان یک داروی ضد سرفه است که با ممانعت از پروتئین NMDAیا N-Methl-D-Aspartateدرسلولهای عصبی موجود در بصل النخاع که اعمال اتونومیک را کنترل می کنند، تأثیر خود را اعمال می کند.
گیرنده های NMDAهمچنین درسلولهای تولید کننده انسولین در پانکراس نیز وجود دارند به همین دلیل محققان به بررسی اثرات داروی دکسترومتورفان بروی 20 فرد شرکت کننده پرداختند.
بررسی این دارو بروی افراد شرکت کننده نشان داد غلظت انسولین سرم افزایش و مقدار قند خون پایین می آید. محققان درباره ی این یافته ها می گویند این نتایج هنوز برای ارزیابی فواید کلینیکی این دارو برای درمان دراز مدت افراد مبتلا به دیابت کافی نیست.
محققان به افراد مبتلا به دیابت هشدار داده اند که خودسرانه از این دارو یا داروهای حاوی دکسترومتورفان برای کاهش مقدار قند خون خود استفاده نکنند. علاوه بر این، هنگامیکه از این دارو در دوزهای زیاد استفاده می شود تاثیر آن بصورت یک مخدر توهم زا (خاصیتdissociative hallucinogen) ظاهر می شود.
محققان امیدوارند این تحقیق منجر به انجام کارآزمایی های بالینی بیشتر برای بررسی تأثیرات دکسترومتورفان برای درمان دیابت نوع 2 گردد. نتایج این تحقیق در مجله ی Nature Medicineمنتشر گردید.
منبع : diabetestma.org

[( lιεβ )]

یدوکینول (Iodoquinol (Di-iodohydrox ..

موارد و مقدار مصرف:
ضد آميب روده‌اي
بزرگسالان: از راه خوراكي، مقدار 650-630 ميلي گرم سه بار در روز به مدت 20 روز مصرف مي‌شود. حداكثر مقدار مصرف نبايد از g/day 2 تجاوز كند.
كودكان: مقدار معمول مصرف mg/kg/day 40-30 در دو يا سه مقدار منقسم است كه به مدت 20 روز مصرف مي‌شود.
يدوكينول غالباً در تركيب با مترونيدازول (750 ميلي گرم چهار بار در روز به مدت 10-5 روز از راه خوراكي) براي درمان بيماري خفيف تا متوسط روده‌اي و همراه با چند داروي ديگر براي درمان بيماري شديد مصرف مي‌شود. اين دارو فقط بر شكل كيست دار انگل مفيد است. بنابراين ، مصرف آن فقط به موارد خفيف ناقلين بدون علامت محدود مي‌شود.
فاصله زماني دوره‌هاي اضافي درمان با يدوكينول نبايد كمتر از 3-2 هفته باشد.
مكانيسم اثر
اثر ضد آميب: يدوكينول يك ضد تك ياخته است كه بر تك ياخته‌اي ها ، بخصوص آنتامبا هيستوليتيكا مؤثر است. اين دارو عمدتاً در مجراي داخل روده و با يك مكانيسم ناشناخته اثر مي‌كند.

موارد منع مصرف و احتياط:
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
يدوكينول ممكن است غلظت يد پيوند يافته به پروتئين (PBI) را افزايش دهد و در نتيجه، با آزمونهاي عملكرد تيروئيد، تا شش ماه بعد از قطع مصرف دارو، تداخل كند.

تداخل دارويي:
عوارض جانبي
اعصاب مركزي: مسموميت عصبي ، اختلال حسي، ضعف، سرگيجه حقيقي، كسالت، سردرد، آشفتگي، فراموشي خاطره گذشته، آتاكسي، نوروپاتي محيطي.
پوست: خارش، كهير، ضايعات پاپولي و پوستولي، تغيير رنگ مو و ناخنها.
چشم: نوريت چشمي ، آتروفي چشمي، كاهش بينايي.
دستگاه گوارش: بي اشتهايي ، تهوع، استفراغ، كرامپهاي شكمي، اسهال، افزايش حركات روده‌اي، يبوست، درد و سوزش در اپي‌گاستر، گاستريت، خارش و تحريك مقعد.
خون: آگرانولوسيتوز.
ساير عوارض: بزرگ شدن تيروئيد، تب، لرز، كوركهاي منتشر، ريزش مو، درد عضلاني.
توجه: در صورت بروز علائم حساسيت مفرط يا مسموميت، بايد مصرف دارو قطع شود.
مسموميت و درمان
تظاهرات باليني: تحت تأثير قرار دادن عملكرد دستگاه تنفس و دستگاه قلبي ـ عروقي.
درمان: عمدتاً حمايتي است. اگر دارو به تازگي خورده شده باشد (طي چهار ساعت ) بايد محتويات معده را با شستشوي معده يا ايجاد استفراغ تخليه كرد. پس از آن، تجويز ذغال فعال جذب دارو را كاهش مي‌دهد. مصرف مسهل ‌هاي نمكي يا اسموتيك ممكن است مؤثر باشد.

مکانيسم اثر:
فارماكوكينتيك
جذب: حدود هشت درصد مقدار مصرف شده جذب مي‌شود.
پخش: مشخص نيست.
متابوليسم: به نظر مي‌رسد بيشترين مقدار جذب شده در كبد به صورت گلوكورونيد يا سولفات در مي‌آيد.
دفع: عمدتاً به صورت تغيير نيافته از طريق مدفوع دفع مي‌شود. ترشح اين دارو در شير مشخص نيست.

فارماكوكينتيك:
موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط شناخته شده به 8ـ هيدروكسي كينولين يا فرآورده‌هاي حاوي يد (اين دارو حاوي يد است)، بيماري كبدي يا كليوي، نوروپاتي چشمي (ممكن است اين حالتها را تشديد كند).

موارد احتياط:
الف ـ بيماري تيروئيد.
ب ـ به دليل خطر بالقوه آسيب عصبي و بينايي، مصرف طولاني مدت اين دارو توصيه نمي‌ شود.

اشكال دارويي:

Tablet: 210mg

اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: (8- هيدروكسي كينولين يددار).
طبقه‌بندي درماني: ضد آميب.
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده C
ملاحظات اختصاصي
1ـ طي درمان با اين دارو، براي تشخيص نوروپاتي چشمي انجام معاينات دوره‌اي چشم ضروري است.
2ـ دارو بايد بعد از غذا مصرف شود. قرصها بايد خرد شده و براي آسان تر شدن بلع آن، با شربت يا شكلات خوش طعم مخلوط شود.
3ـ ميزان مصرف مايعات و دفع آنها و عملكرد كليه پيگيري شود.
4ـ نمونه‌هاي مدفوع بايد بلافاصله به آزمايشگاه فرستاده شوند. عفونت فقط در نمونه‌هاي گرم مدفوع قابل تشخيص است.
5ـ طي سه روز اول درمان امكان بروز اسهال وجود دارد. در صورت تداوم اسهال بيش از سه روز بايد مصرف دارو قطع و درمان ديگري شروع شود.
6ـ غلظت سرمي الكتروليتها و شمارش سلولهاي خوني پيگيري شود. در صورت لزوم، بايد مايع و الكتروليت جايگزين شوند.
7ـ در صورت طبيعي بودن نمونه‌هاي مدفوع در سه روز متوالي، مي‌توان بيمار را از بيمارستان مرخص كرد.
8ـ اعضاي خانواده بيمار معاينه، و در صورت لزوم درمان شوند.
نكات قابل توصيه به بيمار
1ـ از قطع نابهنگام مصرف دارو خودداري كنيد.
2ـ در صورت بروز بثورات پوستي به پزشك اطلاع دهيد.
3ـ براي اطمينان از دفع آميب، نمونه‌هاي مدفوع را در ماههاي اول، سوم و ششم آزمايش كنيد.
4ـ براي جلوگيري از عود عفونت، بهداشت كامل را رعايت كنيد و قبل و بعد از دفع مدفوع و صرف غذا دستها را با آب گرم و صابون بشوييد و نيز از خوردن غذاهاي خام خودداري كنيد.
5ـ براي اجتناب از آلوده كردن ديگران از صابون مايع، و در صورت امكان از صابون شخصي، استفاده كنيد.
6ـ طي درمان از دست زدن به غذا خودداري كنيد. جدا كردن خود از ديگران ضرورتي ندارد.
مصرف در شيردهي: بي ضرري مصرف دارو در شيردهي ثابت نشده است

[( lιεβ )]

انسولین رگولار (Insulin (Regular) ..

موارد و مقدار مصرف:

الف ) كنترل كتواسيدوز ديابتي متوسط تا شديد يا افزايش قند خون هيپراسمولار.
بزرگسالان بالاتر از 20 سال : ابتدا يك دوز بارگزاري به ميزان unit/kg15/0 وريدي و سپس unit/kg/h1/0 به‌صورت انفوزيون وريدي تجويز مي‌گردد. هنگامي كه سطح قند بهmg/dl 300-250 رسيد سرعت انفوزيون تا unit/kg/h1/0-05/0 كاهش داده مي‌شود. در صورتي كه قند خون در بيماران مبتلا به كتواسيدوزيس ديابتي به 200-150 و در بيماران مبتلا به هيپرگليسمي هيپراسمولار به mg/dl 300-250 برسد، انفوزيون دكستروز 5% در half Saline جداگانه تزريق شود.
يك تا دو ساعت قبل از قطع انفوزيون انسولين، تزريق يك دوز زيرجلدي از يك انسولين متوسط اثر توصيه مي‌شود.
بزرگسالان و كودكان زير 20 سال: در اينجا به دوز بارگزاري نيازي نيست و با unit/kg/h1/0 انفوزيون وريدي درمان آغاز مي‌شود. به هنگام بهبود وضعيت دوز به unit/kg/h05/0 كاهش يابد. در صورت رسيدن قند خون به mg/dL 250 انفوزيون دكستروز 5% در half salin از لاين جداگانه شروع شود.
ب) كتواسيدوزيس ديابتي خفيف: انسولين رگولار: بزرگسالان بالاي 20 سال: دوز بارگزاري معادل unit/kg 6/0-4/0 به دو مقدار مساوي تقسيم شود و نصف آن به صورت تزريق وريدي مستقيم و نيم ديگر به‌صورت تزريق عضلاني يا زيرجلدي به بيمار داده شود. دوزهاي بعدي unit/kg/h1/0 به‌صورت عضلاني يا زيرجلدي تجويز مي‌شود.
پ) ديابت تازه تشخيص داده شده:انسولين رگولار: بزرگسالان بالاي 20 سال: درمان فرد به فرد متفاوت است. با دوز unit/kg/day1-5/0 زيرجلدي آغاز شود.
بزرگسالان و كودكان زير 20 سال: درمان فرد به فرد متفاوت است. با دوز unit/kg25/0-1/0 هر 8-6 ساعت به مدت 24 ساعت شروع شود و سپس بسته به نياز بيمار تنظيم گردد.
ت) درمان زيادي پتاسيم خون
بزرگسالان: ml50 دكستروز 50% ظرف 5 دقيقه و سپس 10-5 واحد انسولين رگولار به‌صورت تزريق وريدي سريع تجويز مي‌شود.
مكانيسم اثر
انسولين به عنوان جانشين انسولين درونزاد، كه به طور فيزيولوژيك توليد مي‌شود، در بيماران مبتلا به ديابت وابسته به انسولين (IDDM) و ديابت غيرقابل كنترل با رژيم غذايي و داروهاي خوراكي پايين آورنده قندخون به كار مي‌رود. انسولين انتقال گلوكز را از غشاهاي سلول چربي و عضله افزايش مي‌دهد تا غلظت گلوكز خون را كاهش دهد. همچنين، انسولين تبديل گلوكز به شكل ذخيره‌اي آن، يعني گليكوژن، را پيش مي‌برد، برداشت اسيدهاي آمينه و تبديل آنها به پروتئين را در سلولهاي عضلاني تحريك و تجزيه پروتئين را مهار مي‌كند.
انسولين تشكيل تري گليسريد را تحريك و آزاد سازي اسيدهاي چرب آزاد از بافتهاي چربي را نيز مهار مي‌كند. همين طور، انسولين فعاليت ليپوپروتئين ليپاز را، كه ليپوپروتئينهاي در گردش خون را به اسيدهاي چرب تبديل مي‌كند، تحريك مي‌كند. انسولين در شكلهاي مختلف در دسترس است و اين شكلها عمدتاً از نظر زمان شروع اثر، اوج اثر، و طول مدت اثر تفاوت دارند.

جدول 1

نوع انسولين


اثر بعد از تزريق زيرجلدي (برحسب‌ ساعت)


اثر بعد از تزريق وريدي به طور يكجا (برحسب ساعت)

شروع اثر


اوج اثر


طول مدت اثر


شروع اثر


اوج اثر


طول مدت اثر

Regular Insulin


1-5/0


4-2


8-6


5/0-6/1


5/0-25/0


1-5/0

NPH


2


12-6


26-18


تزريق وريدي نمي‌شود

موارد منع مصرف و احتياط:
تداخل دارويي
داروهاي مهاركننده گيرنده بتا، مهاركننده‌هاي MAO، ساليسيلاتها، و تتراسيكلين، مهارکننده هايACE، استروئيدهاي آنابوليزان، داروهاي ضد قند ديگر، كلسيم، كلروكين، كلونيدين، ديزوپيراميد، فلوكستين، گوانيتيدين، ليتيم، مبندازول، اكترئوتايد، پنتاميدين، پروپوكسي فن، پيريدوكسين و سولفوناميدها مي‌توانند اثر كاهنده قند خون انسولين را طولاني كنند.
غلظت گلوكز خون به دقت بررسي شود.
كورتيكواستروئيدها، مدرها، استازولاميد، آنتي ويروس‌هاي درمان AIDS، آلبوترول(سالبوتامول)، كلسي تونين، سيكلوفسفاميد، دانازول، ديازوكسايد، ديلتيازم، دوبوتامين، اپي‌نفرين، داروهاي ضدبارداري حاوي استروژن، استروژن‌ها، ايزونيازيد، ليتيم، مورفين، نياسين، نيكوتين، فنوتيازين‌ها، فني توئين، تربوتالين و هورمونهاي تيروئيدي مي‌توانند پاسخ به انسولين را كاهش دهند. بيمار از نظر زيادي قند خون پيگيري شود.
پروپرانولول و تيمولول (خوراكي) مي‌توانند علائم هيپوگليسمي را بپوشانند (به‌دليل مهار بتا) و در نتيجه اين داروها بايد با احتياط مصرف شوند.
مصرف همزمان رزيگليتازون مي‌تواند باعث احتباس مايعات گردد و درنتيجه نارسايي قلبي را بدتر نمايد. سيگار مي‌تواند جذب انسولين زيرجلدي را كاهش دهد. توصيه مي‌شود ظرف 30 دقيقه از تزريق انسولين سيگار كشيده نشود.

عوارض جانبي:
ملاحظات اختصاصي
1ـ دقيق بودن مقدار مصرف اهميت بسياري دارد. از لفظ واحد و يا unit استفاده شود و به اختصار “ u” نوشته نشود.
2ـ انسولين معمولي را مي‌توان با انسولينهاي NPH يا كند اثر به هر نسبتي مخلوط كرد. تعويض يك انسولين تنها با مخلوط تهيه شده نيز ممكن است پاسخ بيمار را تغيير دهد.
3ـ ترتيب مخلوط كردن انسولينها يا روش يا نوع سرنگ يا سوزن را نبايد تغيير داد. در هنگام تزريق همزمان انسولين رگولار و NPH هميشه اول بايد انسولين رگولار در سرنگ كشيده شود و پس از اختلاط بايد بلافاصله مصرف شود.
4ـ انسولين بايد در جاي خنك نگهداري شود. نگهداري انسولين در يخچال مطلوب است. ولي ضروري نيست.
5ـ در صورت تغيير رنگ يا وجود ذرات در انسولين، بايد از مصرف آن خودداري شود.
6ـ تاريخ انقضاي دارو بر روي ويال را بايد در نظر گرفت.
7ـ تزريق انسولين به صورت زيرجلدي انجام مي‌گيرد، زيرا از اين راه جذب دارو آهسته تر و درد آن كمتر از تزريق عضلاني است. ممكن است بستري شدن بيماران مستعد كتوز، و بيماران مبتلا به ديابت نوع جوانان، ديابت شديد، و ديابت به تازگي تشخيص داده شده داراي غلظت خوني زياد گلوكز در بيمارستان و تزريق وريدي انسولين معمولي براي ايشان ضروري باشد. بيماران مقاوم به كتوز را مي‌توان به صورت سرپايي با انسولين داراي شروع اثر متوسط درمان و دستورات لازم را براي تنظيم مقدار مصرف براساس تعيين ميزان گلوكز خون و ادرار توسط خودشان به آنها ارائه كرد.
8ـ محل تزريق را پس از تزريق مي‌توان فشار داد، ولي از ماليدن آن بايد خودداري كرد. محل‌هاي تزريق را بايد تغيير داد. با اين وجود، بيماران ديابتي تثبيت نشده ممكن است با تغيير محل تزريق در حوالي يك ناحيه آناتوميك بدن به كنترل بهتري دست يابند.
9ـ براي مخلوط كردن سوسپانسيون انسولين، ويال را به آرامي تكان داده يا بين دو كف دست مي‌غلطانند. از تكان شديد ويال بايد خودداري كرد، زيرا موجب ايجاد حباب و هوا در سرنگ مي‌شود.
10ـ در بيماران ديابتي باردار، احتياج به انسولين افزايش و بلافاصله بعد از زايمان كاهش مي‌يابد.
11ـ بعضي از بيماران ممكن است به انسولين مقاوم شده و براي كنترل نشانه‌هاي ديابت، به مقادير مصرف بيشتري از آن نياز داشته باشند.

نكات قابل توصيه به بيمار
1ـ انسولين نشانه‌هاي ديابت را برطرف ميكند، ولي آن را درمان قطعي نمي‌كند.
2ـ دستورات پزشك را در مورد برنامه درماني، رژيم غذايي اختصاصي، كاهش وزن، فعاليت بدني، بهداشت شخصي، اجتناب از عفونت، و زمان تزريق انسولين و خوردن رعايت كنيد.
3ـ غذا را به طور منظم ميل كنيد و نوبت صرف هيچ غذايي را حذف نكنيد.
4ـ انجام آزمونهاي ادراري به عنوان راهنمايي براي تنظيم مقدار مصرف و موفقيت در درمان ضرورت اساسي دارد.
5ـ بايد بتوانيد نشانه‌هاي كمي قند خون را تشخيص دهيد، زيرا كمي قند خون ناشي از مصرف انسولين خطرناك است و ممكن است در صورت طولاني شدن زمان آن، موجب صدمات مغزي شود.
6ـ كارت هويت پزشكي خود را همراه داشته باشيد به هنگم مسافرت، انسولين و سرنگهاي آن، و مواد قندي (قند يا شكلات) براي مواقع اضطراري همراه داشته باشيد، و هر گونه تغييرات زماني را از جنبه جغرافيايي براي برنامه درماني در نظر بگيريد.
7ـ از تغيير در ترتيب مخلوط كردن انسولينها با تغيير در نوع سرنگ يا سوزن خودداري نماييد.
8ـ استفاده از حشيش ممكن است احتياج به انسولين را افزايش دهد.
9ـ كشيدن سيگار جذب انسولين تزريق شده از راه زيرجلدي را كاهش مي‌دهد. از كشيدن سيگار طي 30 دقيقه پس از تزريق انسولين خودداري كنيد.
مصرف در سالمندان: اين بيماران ريسك بالاتري براي ابتلا به سكته مغزي، MIو هيپوگليسمي دارند.
مصرف در شيردهي: مصرف دارو تحت نظارت پزشك باشد.

تداخل دارويي:
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
انسولين مي‌تواند غلظت قند خون را افزايش و يا كاهش دهد.

مکانيسم اثر:
فارماكوكينتيك
جذب: انسولين بايد به صورت تزريقي مصرف شود، زيرا در دستگاه گوارش تخريب مي‌شود فرآورده‌هاي مختلف انسولين (بعد از تزريق زيرجلدي) براساس زمان شروع اثر، اوج اثر، و طول مدت اثر متفاوت هستند. اين فرآورده‌ها براساس زمان شروع اثر به سه دسته طبقه‌بندي شده‌اند: شروع سريع (زمان شروع اثر 1-5/0 ساعت)، شروع متوسط (زمان شروع اثر 2-1 ساعت)، و شروع طولاني (زمان شروع اثر 8-4 ساعت).
پخش: به طور گسترده در سرتاسر بدن انتشار مي‌يابد.
متابوليسم: مقداري از آن به بافتهاي محيطي پيوند يافته غيرفعال مي‌شود، اما به نظر مي‌رسد بيشترين مقدار آن در كبد و كليه‌ها متابوليزه مي‌شود.
دفع: از طريق گلومرول كليه دفع شده و مقداري از آن نيز در لوله‌هاي كليوي بازجذب مي‌شود. نيمه عمر پلاسمايي دارو بعد از تزريق وريدي حدود 9 دقيقه است.
در جدول 1، مشخصات انواع انسولين ذكر شده است.

فارماكوكينتيك:
موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط به دارو؛ هيپوگليسمي

اشكال دارويي:

Injection: 100 IU/ml

اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: هورمون پانكراس.
طبقه‌بندي درماني: ضد ديابت.
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده B
نام‌هاي تجاري: Actrapid, Penfill ، Insuman Rapid
عوارض جانبي
قلبي ـ ‌عروقي: درد قفسه سينه.
دستگاه گوارش: خشكي دهان.
تنفسي: افزايش سرفه، عفونت مجاري تنفسي، ديس پنه، كاهش عملكرد ريوي.
پوست: كهير، خارش، قرمزي، سوزش، ورم، گرما در محل تزريق.
متابوليك: كمي قند خون، زيادي قند خون (اثر واجهشي يا سوموجي).
ساير عوارض: آتروفي چربي، هيپرتروفي چربي، واكنش‌هاي حساسيتي (آنافيلاكسي، راش).

مسموميت و درمان
تظاهرات باليني: علائم و نشانه‌هاي كمي قند خون (تاكيكاردي، طپش قلب، اضطراب، گرسنگي، تهوع، تعريق بيش از حد، لرزش، رنگ پريدگي، بي قراري، سردرد، اختلال گفتاري و حركتي).
درمان: كمي قند خون بايد درمان شود. در ميان بيماران به نشانه‌هاي وي بستگي دارد. اگر بيمار هوشيار باشد، مقدار 15-10 گرم كربوهيدرات خوراكي با شروع اثر سريع تجويز مي‌شود. در صورت تداوم علائم و نشانه‌هاي مصرف بيش از حد، مقدار 10 گرم ديگر كربوهيدرات به بيمار داده مي‌شود. اگر بيمار هوشيار نباشد، بايد با تزريق وريدي و يك باره محلول دكستروز 50 درصد گلوكز خون را بلافاصله افزايش داد. با سرعت mg/kg/min20-10 براساس ميزان قند مي‌توان گلوكاگون تزريقي يا اپي نفرين به صورت تزريق زيرجلدي به بيمار تجويز كرد. هر دو دارو غلظت گلوكز خون را با تحريك گليكوژنوليز طي چند دقيقه افزايش مي‌دهند. تزريق وريدي مايعات و الكتروليتها (مانند پتاسيم) ممكن است براي تصحيح عدم تعادل الكتروليتها و مايعات ضروري باشند

[•ДmịrHoSsiŋ•]

عوارض جانبی ملین های صنعتی و گیاهی




مصرف بیش از حد ملین ها قادر است سندرم روده تنبل را باعث شود. در این حالت روده قادر به انجام عملکرد خود نیست.
امروزه مصرف ملين ها براي کاهش وزن، به يک روش لاغري در سراسر جهان تبديل شده است که بسياري از افراد از جنبه هاي علمي آن اطلاع کافي ندارند. ملين ها با سرعت بخشيدن به روند هضم باعث افزايش تخليه روده ها مي شوند.
محققان مي گويند به طور معمول بيش از ۴۷ درصد از زنان در سراسر جهان که قصد کاهش وزن سريع دارند، به خوردن ملين رو مي آورند. اما آيا استفاده از ملين ها براي کاهش وزن روش درستي است يا نه؟ و عوارض جانبي مصرف مداوم آن ها چيست؟
اطلاعات درباره مصرف ملين ها:
ملين ها که اغلب به صورت قرص عرضه مي شود، براي سرعت بخشيدن به روند هضم و پيشگيري از يبوست است. به افرادي که دچار يبوست مزمن هستند، مصرف ملين ها توصيه مي شود تا حرکت روده ها منظم شود. مصرف منظم و مداوم ملين براي سلامت تهديد جدي به حساب مي آيد زيرا، تمام ماده مغذي را از بدن با سرعت زياد دفع مي کند.
از دست دادن آب
براي دفع ضايعات بدن، روزي ۲ بار قرص ملين مصرف مي شود. ملين ها سموم را از بدن دفع مي کند و با تاثير بر روده ها گاز معده را تخليه مي کند. اما پزشکان سراسر دنيا معتقدند که اين راه براي کاهش وزن خيلي موثر نيست.
مصرف ملين ها براي مدت طولاني در متابوليزم کلي و روند هضم اختلال ايجاد مي کند و باعث دفع آب زياد از بدن مي شود. در اين شرايط انرژي بدن نيز کاهش مي يابد. با دفع زياد مايعات احتمال مرگ ناگهاني و آسيب ديدن اعضاي حساس و مهم بدن و از کارافتادگي کبد نيز وجود دارد.
تاثير کوتاه مدت و درازمدت ملين ها:
ملين ها مي تواند تاثيرات کوتاه مدت و درازمدت بگذارد. اين تاثير از يک فرد به فرد ديگر و بر حسب شيوه زندگي و ميزان تغذيه متفاوت است. عوارض کوتاه مدت مصرف ملين ها شامل حالت تهوع، استفراغ و اسهال است. درد شکم در زنان نيز به علت مصرف ملين است بنابراين براي پيش گيري از وخيم تر شدن علايم قاعدگي، از مصرف آن ها صرف نظر کنيد.
علايم شايع و درازمدت مصرف ملين ها نيز شامل اختلال در کار روده ها و کبد است. علاوه بر آن به علت کاهش ميزان آب بدن، فرد دچار کک و مک، جوش و چروک مي شود. همچنين به علت دفع الکتروليت هاي بدن روي پيام رساني عصبي در بدن تاثير منفي مي گذارد.
جايگزين هاي طبيعي:
۱ – آب: براي کاهش سريع وزن به ميزان نياز آب مصرف کنيد. آب سرعت هضم را افزايش مي دهد.
۲ – آلو بخارا: منبع غني ويتامين A و پتاسيم است. درمان عالي رفع يبوست است زيرا روند هضم را تنظيم مي کند. آلو را ناشتا مصرف کنيد تا مانع يبوست شود.
۳ – آب نارگيل: در رفع يبوست موثر است.
۴ – گياهان بنشني: اين گياهان غني از فيبر را مي توان به طور روزانه در وعده صبحانه مصرف کرد.
5 – چغندر قرمز و کلم برگ: به سالاد چغندر و کلم برگ و کرفس اضافه کنيد زيرا براي تنظيم روند هضم مفيد است. مصرف روزانه آب هر يک از اين گياهان در کاهش وزن نيز موثر است.
* ملين هاي گياهي مانند ملين هاي شيميايي مي تواند براي سلامت مضر باشد.
بايدهاي مصرف ملين:
* در صورت رعايت برنامه غذايي متعادل مي توان براي کاهش وزن به مدت کوتاه (کمتر از ۵ روز) از ملين استفاده کرد.
* ملين ها را تنها براي رفع يبوست و با تجويز پزشک مي توان مصرف کرد.
* خواب و استراحت کافي براي حفظ انرژي بدن لازم است.
* در زمان مصرف ملين بدن را گرم نگه داريد تا جريان خون باعث تاثيرگذاري ملين در تمام بدن شود.
نبايدهاي مصرف ملين:
۱ – مصرف منظم آن مي تواند اعتيادآور باشد.
۲ – مصرف ملين براي زنان باردار و افرادي که تخمدان هاي پلي کيستيک دارند، ممنوع است.
۳ – مصرف ملين براي کودکان اکيدا ممنوع است. زيرا مي تواند باعث حرکت بيش از حد روده و مرگ ناگهاني شود.
۴ – هرگز نبايد ملين ها را با داروهاي ديگر مخلوط کرد.
۵ – مصرف ملين براي کاهش وزن به هيچ وجه توصيه نمي شود.

[( lιεβ )]

برو به اولین ارسال خوانده نشده فنیل افرین (Phenylephrine HCI (Systemic)

موارد و مقدار مصرف:

الف) افت فشار خون اورژانسي طي بيهوشي نخاعي.
بزرگسالان: ابتدا، مقدار 2/0-1/0 ميلي گرم تزريق وريدي مي‌ شود؛ مقادير بعدي نيز بايد كم باشد (mg 1/0).
ب) جلوگيري از افت فشار خون طي بيهوشي استنشاقي يا نخاعي.
بزرگسالان: مقدار 3-2 ميلي گرم، 4-3 دقيقه قبل از بيهوشي تزريق عضلاني يا زير جلدي مي‌ شود.
پ) افت فشار خون خفيف تا متوسط.
بزرگسالان: ‌مقدار 10-1 ميلي گرم تزريق عضلاني يا زير جلدي مي‌ شود (مقدار اوليه نبايد از 5 ميلي گرم بيشتر شود). مقادير اضافي را مي‌ توان 2-1 ساعت بعد، در صورت نياز، تجويز كرد؛ يا مقدار 5 /0-1/0 ميلي گرم تزريق آهسته وريدي مي‌ شود (مقدار اوليه نبايد از 5/0 ميلي گرم تجاوز نمايد). مقادير اضافي را مي‌ توان هر 15-10 دقيقه تجويز كرد.
كودكان: مقدار mg/kg 1/0 يا mg/m2 3 تزريق عضلاني يا زير جلدي مي‌ شود.
ت) تاكيكاردي حمله‌اي فوق بطني.
بزرگسالان: ابتدا، مقدار 5/0 ميلي گرم تزريق سريع وريدي مي‌ شود. به مقادير بعدي مي‌ توان هر بار 2/0-1/0 ميلي گرم افزود. حداكثر مقدار مصرف نبايد از 1 ميلي گرم بيشتر شود.
ث) افزايش مدت بي حسي نخاعي.
بزرگسالان: مقدار 5-2 ميلي گرم به محلول بي حسي اضافه مي‌ شود.
ج)‌ درمان كمكي در کاهش شديد فشار خون يا شوك.
بزرگسالان: مقدار mg/min 18/0-1/0 انفوزيون وريدي مي‌ شود. بعد از تثبيت فشار خون، ‌در حد mg/min 06/0-04/0 حفظ و بر حسب پاسخ بيمار تنظيم مي‌ شود.
چ) تنگ كننده عروق براي بي حسي موضعي.
بزرگسالان: مقدار 1 ميلي گرم فنيل افرين به 20 ميلي ليتر محلول بي حس كننده موضعي اضافه مي‌ شود.
مكانيسم اثر
اثر تنگ كننده عروق: فنيل افرين عمدتاً از طريق تحريك مستقيم گيرنده‌هاي آلفا ـ‌ آدرنرژيك اثر كرده و گنجايش عروق خوني و مقاومت را كم مي‌ كند و به افزايش مقاومت تام محيطي با افزايش فشار خون سيستوليك و دياستوليك، كاهش جريان خون اندام هاي حياتي، پوست و عضلات اسكلتي، و تنگ شدن عروق خوني كليه و در نتيجه كاهش جريان خون كليه‌ها منجر مي‌ شود.
همچنين، ‌اين دارو با آزاد كردن نوراپي نفرين از محلهاي ذخيره آن به طور غير مستقيم اثر مي‌ كند. فنيل افرين گيرنده‌هاي بتا را بجز با مصرف مقادير زياد (تحريك گيرنده‌هاي ?1) تحريك نمي‌ كند. تاكي فيلاكسي (تحمل) ممكن است با تزريق مكرر عارض شود.
ساير اثرات آلفا ـ ‌آدرنرژيك دارو عبارتند از اثر بر روي عضله گشاد كننده مردمك (تنگ كردن مردمك) و اثر ضد احتقان موضعي در شريانچه ‌هاي ملتحمه (ايجاد انقباض).

موارد منع مصرف و احتياط:
تداخل دارويي
در صورت مصرف همزمان با اپي نفرين يا ساير سمپاتوميمتيكها، گليكوزيدهاي ديژيتال، لوودوپا، گوانادرل يا گوانتيدين، ضد افسردگي هاي سه حلقه‌اي، مهار كننده‌هاي MAO، يا بيهوش كننده‌هاي عمومي (كلروفرم، سيكلوپروپران، و هالوتان)، ممكن است خطر آريتمي قلبي‌ از جمله تاكيكاردي‌ را افزايش دهد. داروهاي ضد فشار خون، ديورتيك‌ها، نيترات‌ها و فنوتيازين‌ها ممكن است باعث كاهش اثر تنگ كنندگي عروق فنيل افرين شوند.
در صورت مصرف همزمان با اكسي توسين، ‌دوكساپرام، ‌مهار كننده‌هاي MAO، متيل دوپا، تري متافان، مكاميلامين، مازيندول، و آلكالوئيدهاي ارگوت، اثر تنگ كننده فنيل افرين تشديد مي‌ شود.
در صورت مصرف همزمان با مهار كننده‌هاي آلفا، داروهاي كاهنده فشار خون، مدرها به عنوان كاهنده فشار خون، گوانادرل يا گوانتيدين، آلكالوئيدهاي روولفيا، يا نيتراتها، اثر تنگ كننده آن كاهش مي‌ يابد.
مصرف همزمان با هورمونهاي تيروئيد ممكن است اثرات هر يك از داروها را افزايش دهد؛ در صورت مصرف با نيتراتها، اثر ضد آنژيني ممكن است كاهش يابد.
اثر ميدرياتيك دارو در صورت مصرف همزمان با لوودوپا كاهش و در صورت مصرف همزمان با داروهاي آنتي موسكاريني سيكلوپلژيك مانند آتروپين افزايش مي‌ يابد.

تداخل دارويي:
عوارض جانبي
اعصاب مركزي: سردرد، تحريک پذيري.
قلبي ـ‌عروقي:‌ آريتمي، افزايش فشار خون ، براديكاردي.
تنفسي: علائم آسم.
ساير عوارض: تاكي فيلاكسي (ممكن است با مصرف مداوم بروز كند)، آنافيلاكسي، كاهش پرفوزيون عضو (با مصرف طولاني مدت)، پوسته پوسته شدن پوست در صورت نشت دارو به خارج از رگ.
مسموميت و درمان
تظاهرات باليني: تشديد عوارض جانبي شايع، طپش قلب ، پارستزي، استفراغ، آريتمي قلبي، زيادي فشار خون.
درمان: مصرف دارو قطع و اقدامات علامتي و حمايتي انجام مي‌ شود. علائم حياتي به دقت پيگيري شود. آتروپين سولفات براي بلوك براديكاردي رفلکسي، فنتول آمين براي درمان زيادي فشار خون، و پروپرانولول براي درمان آريتمي قلبي تجويز مي‌ شود.

مکانيسم اثر:
فارماكوكينتيك
جذب: ‌اثرات منقبض كننده تقريباً بلافاصله بعد از تزريق وريدي ظاهر مي‌ شود و به مدت 20-15 دقيقه باقي مي‌ ماند؛ بعد از تزريق عضلاني اثر آن طي 15-10 دقيقه شروع مي‌شود و به مدت 2-5/0 ساعت باقي مي‌ ماند. بعد از تزريق زير جلدي، اثر دارو طي 15-10 دقيقه شروع مي‌ شود و به مدت 60-50 دقيقه باقي مي‌ ماند.
متابوليسم: در كبد و روده توسط آنزيم مونوآمين اكسيداز متابوليزه مي‌ شود.
پخش و دفع: اطلاعي در دسترس نيست.

فارماكوكينتيك:
موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط به دارو؛ زيادي شديد فشار خون يا تاكيكاردي بطني شديد؛ هپاتيت يا پانكر آتيت حاد، زيرا ممكن است باعث ايسكمي كبد يا پانكراس شود؛ همراه با داروهاي MAOI يا طي 14 روز از قطع آنها.
موارد احتياط: سالخوردگان، پركاري تيروئيد، بيماري قلبي، آترواسكلروز شديد، ‌براديكاردي، بلوك نسبي قلبي، افزايش فشار داخل چشم، هايپرپلازي پروستات، حساسيت به سولفيتها.

اشكال دارويي:
اشكال دارويي:
Injection: 10 mg/ml

اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: آگونيست آلفا- آدرنرژيك.
طبقه‌بندي درماني: تنگ كننده عروق.
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده C
ملاحظات اختصاصي
علاوه بر ملاحظات مربوط به تمامي آدرنرژيكها، رعايت موارد زير نيز توصيه مي‌ شود:
1- تزريق وريدي از طريق وريدهاي بزرگ انجام و سرعت جريان پيگيري شود. در صورت نشت دارو از رگ به خارج، بايد محل را فوراً با 15-10 ميلي ليتر محلول نرمال سالين حاوي 10-5 ميلي گرم فنتول آمين از طريق سوزن نازك انفيلتره كرد. پماد نيتروگليسرين موضعي نيز استفاده شده است.
2- براي تزريق مستقيم وريدي، 1 ميلي ليتر از فرآورده mg/ml 10 را با 9 ميلي ليتر آب استريل تزريق رقيق كنيد تا محلول با غلظت mg/ml 1 آماده شود.
3- براي انفوزيون وريدي، ‌mg 1 از دارو را به ml 500 محلول دكستروز %5 يا نرمال سالين اضافه كنيد.
4- طي تزريق وريدي، نبض، فشار خون و فشار وريد مركزي بايد هر 5-2 دقيقه پيگيري شود. سرعت جريان و مقدار مصرف كنترل شود تا از مصرف بيش از حد جلوگيري شود. مصرف مقدار زياد وريدي مي‌ تواند سبب آريتمي بطني شود.
5- پيش از تجويز دارو، موارد كمي حجم خون با يد تصحيح شود؛ فنيل افرين نبايد به جاي مايع ، خون، پلاسما و جايگزين الكتروليتها استفاده شود.
6- فنيل افرين از لحاظ شيميايي با سولفات، بازها، املاح فريك، مواد اكسيد كننده و فلزات ناسازگار است.
مصرف در سالمندان: اثر دارو ممكن است در افراد سالخورده تشديد شود.
مصرف در كودكان: شير خواران و كودكان در مقايسه با بزرگسالان نسبت به اثرات دارو حساس تر هستند.
مصرف در شيردهي: ترشح دارو در شير مادر مشخص نيست. در دوران شيردهي بايد با احتياط تجويز شود.

[( lιεβ )]

[b][b]میدازولام (Midazolam ..



موارد و مقدار مصرف:

الف) ايجاد تسكين قبل از جراحي (براي ايجاد خواب يا خواب‌آلودگي و برطرف كردن تشويش).
بزرگسالان جوان‌تر از 60 سال: mg/kg 08/0-07/0 (حدود 5 ميلي‌گرم براي يك بيمار با وزن متوسط) عضلاني، 5/0 تا 1 ساعت قبل از جراحي. اين دارو ممكن است با آتروپين، اسكوپولامين و مقادير كاهش يافته مخدرها مصرف شود.
تنظيم دوز: در بيمار بالاي 60 سال، مبتلايان به COPD، بيماران با ريسك بالاي جراحي، و آن‌هايي كه اپيوئيد يا دپرسانت‌هاي ديگر دريافت مي‌كنند، مقدار مصرف كاهش داده شود.
ب) تسكين هنگام هوشياري.
بزرگسالان جوان‌تر از 60 سال: شروع با 5/2- 1 ميلي‌گرم وريدي در مدت حداقل 2 دقيقه. در صورت لزوم در مدت 2 دقيقه تكرار شود. دوزهاي در مقادير كوچك در مدت حداقل 2 دقيقه تكرار مي‌شود تا اثر مورد نظر به دست آيد. مقدار مصرف توتال تا 5 ميلي‌گرم استفاده مي‌شود. دوزهاي اضافه براي به دست آوردن سطح مورد نظر تسكين، با تيتر كردن دوز به صورت آهسته و افزايش 25% دوز انجام مي‌شود.
بزرگسالان 60 سال و بالاتر: 5/1 ميلي‌گرم يا كمتر در مدت حداقل 2 دقيقه. در صورت نياز به افزايش دوز، حداكثر 1 ميلي‌گرم در مدت 2 دقيقه اضافه شود. به دوزاژ بالاتر از 5/3 ميلي‌گرم معمولاً نيازي نمي‌باشد.
پ) ايجاد بي‌هوشي عمومي.
بزرگسالان جوان‌تر از 55 سال: mg/kg 35/0- 3/0 وريدي در مدت 20 تا 30 ثانيه اگر بيماران داروي قبل از بي‌هوشي دريافت نكرده باشند. يا mg/kg 35/0- 15/0 ( معمولاً 25/0 mg/kg) وريدي در مدت 20 تا 30 ثانيه اگر بيمار داروي قبل از بي‌هوشي دريافت كرده باشد. براي كامل شدن القا بي‌هوشي، ممكن است افزايش 25% دوز اوليه لازم باشد.
بزرگسالان 55 سال و بالاتر: شروع با mg/kg 3/0 براي بيماران ضعيف ، دوز شروع mg/kg 25/0- 15/0 مي‌باشد. براي بيماران premedicated، mg/kg 15/0 كافي مي‌باشد.
ت) انفوزيون ممتد براي تسكين در بيماران اينتوبه و تحت تهويه مكانيكي به عنوان جزئي از بي‌هوشي يا در طول درمان در critical care setting
بزرگسالان: اگر يك دوز لودينگ براي شروع تسكين به سرعت نياز باشد، mg/kg 05/0- 01/0 به آهستگي يا انفوزيون در مدت چند دقيقه با تكرار دوز در فواصل 10 تا 15 دقيقه تا زماني كه sedation كافي ايجاد شود. براي حفظ تسكين ، سرعت معمول انفوزيون mg/kg/hour 2/0 -1/0 (mg/hour7-1) مي‌باشد. سرعت انفوزيون را براي رسيدن به مقدار تسكين مورد نظر، تنظيم كنيد. دارو مي‌تواند براي رسيدن به تسكين مورد نظر، بدون تسكين زياده از حد، با سرعت 25 تا 50% مقدار اوليه به مقدار بالاتر يا پايين‌تر تيتر شود.
كودكان: پس از يك لودينگ دوز mg/kg 05/0-2/0 در مدت 2 تا 3 دقيقه در بيماران اينتوبه، انفوزيون با سرعت mg/kg/hour 12/0-06/0 (mcg/kg/minute 2-1 ) شروع مي‌شود. دارو مي‌تواند براي رسيدن به تسكين مورد نظر، با سرعت 25% مقدار اوليه به مقدار بالاتر يا پايين‌تر تيتر شود.
نوزادان: فقط در نوزادان اينتوبه استفاده شود. نيازي به لودينگ دوز نيست. نوزادان زير 32 هفته بارداري، دارو با سرعت mg/kg/hour 03/0 (mcg/kg/minute 5/0 ) و در نوزادان بالاي 32 هفته بارداري، دارو با سرعت mg/kg/hour 06/0( mcg/kg/minute 1 ) تزريق مي‌شود. براي به دست آوردن سطح درماني، درساعات اوليه مي‌توان دارو را با سرعت بيشتري انفوزيون كرد. سرعت دارو را مجدداً بررسي كرده و هميشه از حداقل مقدار مؤثر دارو استفاده كنيد.
ث) تسكين‌دهنده، از بين‌برنده اضطراب و فراموشي‌دهنده قبل از تشخيص، درمان يا اندوسكوپي يا قبل از القا بي‌هوشي.
كودكان 6 ماه تا 16 سال: mg/kg 5/0-25/0 خوراكي، تا 20 ميلي‌گرم يا تا mg/kg 1 دوزهاي كمتر مي‌تواند اثر درماني كافي براي كودكان 6 ماه تا 16 سال ايجاد كند. يا mg/kg 15/0-1/0 عضلاني (ممكن است تا mg/kg 5/0 نياز باشد) تا حداكثر 10 ميلي‌گرم مصرف شود.
كودكان 13 تا 16 سال: mg/kg 08/0-07/0 عضلاني ، 5/0 تا 1 ساعت قبل از جراحي. براي تسكين هنگام هوشياري، 1 تا 5/2 ميلي‌گرم وريدي در مدت حداقل 2 دقيقه.
كودكان 6 تا 12 سال: mg/kg 05/0-025/0 وريدي تا mg/kg 4/0 (بيشتر از 10 ميلي‌گرم نشود).
كودكان 6 ماه تا 5 سال: شروع با mg/kg 1/0-05/0 وريدي تا mg/kg 6/0 (بيشتر از 6 ميلي‌گرم نشود).
مكانيسم اثر
اثر تسكين‌بخش و بي‌هوش‌كننده: اگرچه مكانيسم دقيق ميدازولام مشخص نيست، ولي به نظر مي‌رسد اين دارو مانند بنزوديازپين‌هاي ديگر اثر اسيد گاما - آمينوبوتيريك (GABA) را تسهيل كرده و اثر كوتاه‌مدت ضعف CNS را تأمين مي‌كند.
اثر فراموشي‌دهنده (Amnesic): مكانيسم اين اثر ميدازولام معلوم نيست.
فارماکوکينتيک
جذب: به نظر مي‌رسد بعد از تزريق عضلاني جذب دارو 100-80 درصد و پس از مصرف خوراكي 50-40 درصد است.
پخش: حجم انتشار زياد دارد و حدود 97 درصد به پروتئين پيوند مي‌يابد. از جفت عبور مي‌كند و وارد جريان خون جنين مي‌شود.
متابوليسم: در كبد متابوليزه مي‌شود.
دفع: متابوليت‌هاي ميدازولام از راه ادرار دفع مي‌شوند. نيمه ‌عمر آن 12-1 ساعت، مي‌باشد.
در بيماران چاق، افراد مسن و به شدت بيمار نيمه‌ عمر طولاني مي‌شود.

موارد منع مصرف و احتياط:
عوارض جانبي
اعصاب مركزي: فراموشي ، سردرد، رخوت بيش از حد، درد، خواب‌آلودگي.
قلبي- عروقي: كمي فشار خون، ايست قلبي، پالس نامنظم.
پوست: درد و حساس شدن محل تزريق.
تنفسي: آپنه، سرفه، كاهش سرعت تنفس، سكسكه، ارست تنفسي.
مسموميت و درمان
تظاهرات باليني: اغتشاش شعور، بي‌حسي، تخريب تعادل و رفلكس‌ها، اغما، ضعف تنفسي، و كمي فشار خون.
درمان: حمايتي است. راه هوايي بايد باز باشد و تهويه مصنوعي مناسب، در صورت لزوم، صورت گيرد. علائم حياتي بايد پيگيري گردد. تزريق وريدي مايعات يا افدرين براي درمان كمي فشار خون به كار مي‌روند.
فلومازنيل كه آنتاگونيست اختصاصي رسپتور بنزوديازپين مي‌باشد، براي برگشت كامل يا نسبي sedation تجويز مي‌شود.

مکانيسم اثر:
موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط شناخته شده به بنزوديازپين‌ها، كمي شديد فشار خون يا شوك، مسموميت با الكل و علائم حياتي ضعيف، گلوكوم با زاويه بسته حاد.
موارد احتياط: در بيماري‌هاي حاد جبران نشده، بيماران ريوي، بيماران ناتوان و سالخورده، بيماران مبتلا به مياستني گراويس يا اختلالات عصبي - عضلاني با احتياط مصرف شود.

فارماكوكينتيك:
تداخل دارويي
ميدازولام ممكن است اثرات الكل، باربيتورات‌ها، مخدرها، ضد هيستامين‌ها، آرام‌بخش‌ها، ضد افسردگي‌ها و ساير داروهاي مضعف تنفسي و CNS را تشديد يا اضافه كند.
فنتانيل، دروپريدول و مخدرها كه به عنوان داروهاي پيش از جراحي استفاده مي‌شوند، اثر تسكين‌بخش ميدازولام و افت فشار خون را تشديد مي‌كنند.
ميدازولام ممكن است مقدار مورد نياز داروهاي بي‌هوش‌كننده استنشاقي را از طريق تضعيف تنفسي كاهش دهد.
ايزونيازيد ممكن است متابوليسم ميدازولام را كاهش دهد.
كاربامازپين مي‌تواند اثر درماني ميدازولام را كاهش دهد. در صورت نياز دوز تنظيم شود.
مهاركننده‌هاي CYP3A4، ساكيناوير و وراپاميل مي‌توانند متابوليسم ميدازولام را كاهش و سطح دارو را افزايش دهند و باعث طولاني شدن اثر شوند.
ديلتيازم مي‌تواند اثر دپرسيون سيستم اعصاب مركزي را افزايش و اثرات ميدازولام را طولاني كند. از دوزهاي كمتر ميدازولام استفاده شود.
اريترومايسين كليرانس ميدازولام را كاهش مي‌دهد. بيماران از نظر عوارض جانبي بررسي شوند.
فلوكونازول، ايتراكونازول، كتوكونازول و ميكونازول مي‌توانند باعث افزايش سطح سرمي دارو، طولاني شدن آن، دپرسيون CNS و اختلالات سايكوموتور شوند. از استفاده توأم پرهيز شود.
ريفامپين مي‌تواند سطح ميدازولام را كاهش دهد.
آب گريپ‌فروت مي‌تواند فراهمي‌زيستي فرم خوراكي(شربت) دارو را افزايش دهد.
ميدازولام مي‌تواند اثرات الكل را تشديد كند. بهتر است از استفاده توأم پرهيز شود.

اشكال دارويي:

Injection: 1 mg/ml, 5ml, 5 mg/ml, 1ml, 5mg/ml, 2 ml, 5mg/ml, 3ml
Solution: 10 mg/ml, 5ml
Syrup: 2 mg/ml

اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: بنزوديازپين.
طبقه‌بندي درماني: تسكين‌بخش قبل از جراحي، تسكين به هنگام هوشياري، داروي كمكي براي ايجاد بي‌هوشي عمومي، داروي فراموشي‌دهنده.
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده D
ملاحظات اختصاصي
علاوه بر ملاحظات مربوط به تمامي بنزوديازپين‌ها، رعايت موارد زير نيز توصيه مي‌شود:
مقدار مصرف براي هر فرد به‌طور جداگانه تعيين مي‌شود. كمترين مقدار مصرف مؤثر بايد استفاده شود. رعايت احتياط فراوان و كاهش مقدار مصرف در بيماران سالخورده و ناتوان لازم است.
پرسنل پزشكي بايد با كنترل راه هوايي آشنا باشند. پيگيري دقيق عملكرد قلبي - ريوي ضروري است. بيماراني كه ميدازولام مصرف كرده‌اند ، براي تشخيص ضعف تنفسي خطرناك بايد به‌طور مرتب پيگيري شوند.
محلول‌هاي دكستروز پنج درصد در آب، كلرور سديم 9/0 درصد و محلول رينگرلاكتات با ميدازولام سازگاري دارند.
قبل از تزريق وريدي، وسايل احياكننده و اكسيژن بايد در دسترس فوري باشند. آپنه و مرگ با تزريق وريدي سريع گزارش شده است. از تزريق داخل شرياني خودداري شود چرا كه خطرات اين روش تزريق شناخته شده نمي‌باشد. از نشت دارو به خارج رگ جلوگيري شود. براي جلوگيري از دپرسيون تنفسي تزريق وريدي به آهستگي انجام شود. تزريق آهسته وريدي به مدت 5-2 دقيقه و با غلظت mg/ml 5-1 و انفوزيون وريدي از طريق پمپ انجام شود.
براي جلوگيري از آسيب بافتي، دارو در عمق توده بزرگ عضلاني تزريق شود.
از مصرف هر گونه محلول تغيير رنگ داده يا حاوي رسوب خودداري شود.
كمي فشار خون اغلب در بيماراني بروز مي‌كند كه از قبل داروي مخدر مصرف كرده‌اند. علائم حياتي اين بيماران به دقت پيگيري شود.
اسپاسم حلق و اسپاسم نايژه ممكن است به ندرت بروز كنند.
ميدازولام را مي‌توان با مرفين، مپريدين، آتروپين و اسكوپولامين در يك سرنگ مخلوط كرد. محلول براي 30 دقيقه پايدار است. كاهش فشار خون در بيماراني كه با اپيوئيدها پيش درماني شد‌ه‌اند، بيشتر ديده مي‌شود. علائم حياتي بيمار مونيتور شود. شربت تنها در بيماراني كه تحت مراقبت كادر پزشكي قرار دارند. وجود بنزيل الكل در فرم تزريقي دارو خطر عوارض جانبي مانند هيپوتانسيون، اسيدوز متابوليك، و كرنيكتروس در نوزادان را افزايش مي‌دهد. مقدار بنزيل الكل را هنگام استفاده از دوزهاي بالاي ميدازولام يا داروهاي ديگري كه حاوي اين پرزرواتيو هستند، در نظر داشته باشيد.
نكات قابل توصيه به بيمار
انجام فعاليت‌هايي را كه احتياج به هوشياري و تعادل بدني دارند، تا برطرف شدن اثرات دارو، به تعويق بيندازيد.
براي جلوگيري از آسيب‌ديدگي، اقدامات لازم مانند داشتن همراه هنگام قدم زدن و تغيير آهسته وضعيت، ضروري است.
قبل از مصرف هر گونه داروي بدون نسخه با پزشك مشورت كنيد.
مصرف در سالمندان: بيماران سالخورده يا ناتوان، بخصوص بيماران مبتلا به COPD در معرض خطر بيشتر ضعف تنفسي و كمي فشار خون هستند. در اين بيماران مقادير كمتر مصرف توصيه شده است. مصرف دارو با احتياط همراه باشد.
مصرف در كودكان: بي‌ضرري و اثربخشي مصرف محلول خوراكي ميدازولام در كودكان زير 6 ماه ثابت نشده است. هنگام استفاده در نوزادان، مقدار بنزيل الكل را مونيتور كنيد.
مصرف در شيردهي: دارو در شير ترشح مي‌شود در دوره شيردهي دارو بايد با احتياط مصرف شود.