مشاعره (نسخه دوم)

[Mn_TaTa]

شب به یاد تو آه کردم
شب به یاد تو روز های پر شور را در کردم
شب به یاد تو قهوه و چای خوردم
آخر ای شب نشو صبح
که این شب هزاران نفر را کشتند

[S H A Y A N]

دوش آن صنم چه خوش گفت در مجلس مغانم
با کافران چه کارت گر بت نمی​پرستی
سلطان من خدا را زلفت شکست ما را
تا کی کند سیاهی چندین درازدستی

[زینب رهبر]

یکی ز شب گرفتگان چراغ برنمی کند

کسی به کوچه سار شب در سحر نمی زند

[S H A Y A N]

دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد
آب حیوان تیره گون شد خضر فرخ پی کجاست
خون چکید از شاخ گل باد بهاران را چه شد

[خخخخ]

دانه ای را که دل موری از ان شاد شود

خوشیش روز جزا تاج سلیمان باشد

[زینب رهبر]

در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز  

چه توان کرد که سعی من و دل باطل بود

[Nυмв]

در سرم درد های مرموزی است

مغزم از شعر مرده پر شده است

خط و خطوط نوار مغزی گفت

شاعر این شعر هم تومور شده است

[S H A Y A N]

تابش خورشید و سعی باد و باران را چه شد
شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار
مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد

[Nυмв]

ديوار ِ حتما رو به آوارم

آواره یعنی دوستت دارم ..

آوار کن بر من نبودت را

با روت نه .. با فوت ویرانم

[S H A Y A N]

مــــرا عهدیست بـا جانـان کــــه تـا جــان در بــدن دارم
هــواداران کـویش را چو جان خویشتن دارم