مشاعره (نسخه دوم)

[AMIR REZA16]

دشمن دانا که غم جان بود
بهتر از آن دوست که نادان بود

[خخخخ]

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس

که چنان زو شده ام بی سرو سامان که مپرس

[0000000000Aida0000000000]

دوست آن باشد که گیرد دست دوست / در پریشان حالی و درماندگی

[AMIR REZA16]

سال ها دل طلب جام جم از ما میکرد
ان چه خود داشت ز بیگانه تمنا میکرد

[خخخخ]

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد

جز غم که هزار افرین بر غم باد

[AMIR REZA16]

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گل ادم بسرشتند و به میخانه زدند

[خخخخ]

دل که از ناوک مژگان تو در خون می گشت

باز مشتاق کمانخانه ی ابروی تو بود

[0000000000Aida0000000000]

دل گر چه در این بادیه بسیار شتافت
یک موی ندانست ولی موی شکافت

[Nυмв]

تماس های کسی ناشناس از خطّ ِ ...
بــــه استخوانِ سرم زیر حرکتِ مته

که می شود به رگ و پوست از تو تیغ کشید
که می شود بـــه تو چسبید و بعد جیغ کشید

که می شود وسطِ وان دچار فلسفه شد
که زیر آب فرو رفت... واقـــعا خفـــــــه شد!

[0000000000Aida0000000000]

دوست دارم دوباره اون پاهای خستت
کنارم را بیانو
دوست دارم دوباره تو واسه من بخونی
منم بزنم با پیانو