# داروشـناسی .

[( lιεβ )]

نفازودون

در مورد این‌ دارو

نفازودون‌ یک‌ داروی‌ ضد افسردگی‌ است‌. این‌ دارو برای‌ تسکین‌ علایم‌ دوره‌های‌ افسردگی‌ ماژور تجویز می‌شود. نفازودن‌ یک‌ مهارکننده‌ بازجذب‌ سروتونین‌ است‌.

چگونگی‌ مصرف‌

نفازودون‌ معمولاً روزی‌ دو نوبت‌ به‌ مقدار مساوی‌ مصرف‌ می‌شود. مهم‌ است‌ که‌ این‌ دارو هر روز در ساعت‌ معینی‌ خورده‌ شود. هیچگاه‌ کمتر یا بیشتر از مقدار تجویز شده‌ مصرف‌ نکنید. ممکن‌ است‌ چند هفته‌ طول‌ بکشد تا اثرات‌ دارو ظاهر شود و به‌ حداکثر برسد. مهم‌ است‌ که‌ تا زمانی‌ که‌ پزشکتان‌ دستور نداده‌، مصرف‌ نفازودون‌ را ادامه‌ دهید. از دستورات‌ پزشکتان‌ به‌ دقت‌ پیروی‌ کنید. نفازودن‌ را می‌توان‌ با یا بدون‌ غذا مصرف‌ کرد. اگر یک‌ نوبت‌ را فراموش‌ کردید، به‌ مجردی‌ که‌ به‌ یاد آوردید، مصرفش‌ کنید. اگر تقریباً موقع‌ نوبت‌ بعدی‌ فرا رسیده‌ است‌. نوبت‌ فراموش‌ شده‌ را رها کرده‌، به‌ برنامه‌ دارویی‌ معمولتان‌ بازگردید، مقدار دارو را دو برابر نکنید.

هشدارها و عوارض‌ جانبی

در صورت‌ بروز هر یک‌ از علایم‌ نادرولی‌ جدی‌ زیر، مصرف‌ نفازودون‌ را قطع‌ کرده‌، با پزشکتان‌ تماس‌ بگیرید: بثورات‌ جلدی‌، گیجی‌، از دست‌ دادن‌ هماهنگی‌ در حرکات‌، یا خواب‌آلودگی‌ شدید. علایم‌ زیر ممکن‌ است‌ رخ‌ دهند ولی‌ فقط‌ در صورتی‌ که‌ مشکل‌ساز شوند نیاز است‌ با پزشک‌ در میان‌ گذاشته‌ شوند: سردرد، خواب‌آلودگی‌، ضعف‌، سرگیجه‌، خواب‌آلودگی‌، سرفه‌، خشکی‌ دهان‌، تهوع‌، استفراغ‌، احساس‌ طعم‌ نامطبوع‌ در دهان‌، اسهال‌، یبوست‌، تاری‌ دید، درد عضلانی‌، یا رویاهای‌ غیرعادی‌.

موارد احتیاط‌

در صورت‌ وجود هریک‌ از موارد زیر پیش‌ از مصرف‌ نفازودون‌، پزشکتان‌ را مطلع‌ سازید:

حساسیت‌ به‌ نفازودون‌ یا دیگر مهارکننده‌های‌ بازجذب‌ سروتونین‌

بارداری‌ شیردهی‌

مصرف‌ داروهای‌ دیگر به‌ ویژه‌ داروهای‌ پرفشاری‌ خون‌، الکل‌، مسکن‌های‌ تجویزی‌ توسط‌ پزشک‌، آرامبخش‌ها، داروهای‌ ضد افسردگی‌، شل‌کننده‌های‌ عضلانی‌، داروهای‌ ضد تشنج‌، استمیزول‌، سیساپراید، دیگوکسین‌، مهارکننده‌های‌ مونوآمین‌ اکسیداز مثل‌ فورازولیدون‌، ایزوکربوکسازید، فنلزین‌، پروکاربازین‌، سلژیلین‌، و ترانیل‌سیپرومین‌. مصرف‌ نفازودون‌ در حالیکه‌ همزمان‌ مهارکننده‌های‌ مونوآمین‌ اکسیداز مصرف‌ می‌کنید یا کمتر از 2هفته‌ است‌ که‌ مصرف‌ چنین‌ داروهایی‌ را قطع‌ کرده‌اید ممکن‌ است‌ موجب‌ گیجی‌، افزایش‌ ناگهانی‌ دمای‌ بدن‌، افزایش‌ شدید فشار خون‌، و بروز تشنج‌ شود.

سابقه‌ یا ابتلا به‌ بیماری‌های‌ قلبی‌، الکلیسم‌ (اعتیاد به‌ الکل‌) یا بیماری‌های‌ کلیوی‌ یا کبدی‌.



در هنگام‌ مصرف توصیه‌ می‌شود

به‌ طور منظم‌ به‌ پزشکتان‌ مراجعه‌ کنید تا بهودتان‌ را زیر نظر داشته‌ باشد. ممکن‌ است‌ 4 هفته‌ طول‌ بکشد تا اثر دارو ظاهر شده‌ به‌ حداکثر برسد؛ ممکن‌ است‌ بخواهید در این‌ مدت‌ با پزشکتان‌ ملاقات‌ کنید.

چنین‌ پیشنهاد شده‌ است‌ که‌ مصرف‌ این‌ دارو افکار خودکشی‌ را افزایش‌ می‌دهد. در این‌ مورد، و در مورد هرگونه‌ اقدامات‌ احتیاطی‌ لازم‌ با پزشکتان‌ مشورت‌ کنید.

تا مشخص‌ شدن‌ پاسخ‌ بدنتان‌ به‌ این‌ دارو، در هنگام‌ رانندگی‌ یا کار با وسایل‌ خطرناک‌ احتیاط‌ کنید. این‌ دارو در برخی‌ افراد موجب‌ خواب‌آلودگی‌ و کاهش‌ سطح‌ هوشیاری‌ می‌شود.

برای‌ تسکین‌ خشکی‌ دهان‌ از آدامس‌ یا آب‌نبات‌های‌ بدون‌ قند استفاده‌ کنید یا چند جرعه‌ آب‌ بنوشید. اگر این‌ مشکل‌ بیش‌ از 2 هفته‌ ادامه‌ پیدا کرد با پزشکتان‌ مشورت‌ کنید.

از حالت‌ خوابیده‌ به‌ نشسته‌ یا ایستاده‌ و نشسته‌ به‌ ایستاده‌ به‌ آرامی‌ تغییر وضعیت‌ دهید؛ در غیر اینصورت‌ ممکن‌ است‌ دچار سرگیجه‌ و سیاهی‌ رفتن‌ چشم‌ شوید.

یک‌ برگه‌ شناسایی‌ پزشکی‌ که‌ نشان‌ دهد نفازودون‌ مصرف‌ می‌کنید به‌ همراه‌ داشته‌ باشید.

نفازودون‌ را دور از دسترس‌ کودکان‌، و دور از گرما، نور مستقیم‌ و حرارت‌ مرطوب‌ نگهداری‌ کنید (در این‌ صورت‌ شرایط‌ نفازودون‌ فاسد می‌شود).

نفازودون‌ تاریخ‌ مصرف‌ گذشته‌ را دور از دسترس‌ کودکان‌ در توالت‌ دور بریزید.

در هنگام‌ مصرف نباید

نوشابه‌های‌ الکلی‌ بنوشید یا از داروهای‌ آرامبخش‌ دیگر استفاده‌ کنید؛ زیرا این‌ها خواب‌آلودگی‌ و سرگیجه‌ای‌ را که‌ ممکن‌ است‌ در اثر مصرف‌ نفازودون‌ ایجاد شود، تشدید خواهند کرد.

[( lιεβ )]

فلورازپام

(نام تجاری: Dalmane)

گروه دارویی: بنزودیازپین
گروه درمانی: آرام بخش
شکل دارویی: کپسول
مصرف در دوران حاملگی: گروه X

موارد مصرف: بی خوابی , اضطراب
میزان مصرف: یک تا 2 کپسول در زمان خواب
موارد مانع: حساسیت شدید دارویی , در پورفیریحاد , توقف تنفسی در خواب

عوارض جانبی: خواب آلودگی شدید , سردرد , سرگیجه , افسردگی , تورم , اختلال بینایی , تهوع و استفراغ
توجهات: این دارو وابستگی و عادت را به همراه دارد. کنترل شمارش سلول های خونی باید انجام شود. عملکرد کلیه وکبد باید تست شود.
آموزش: در زمان مصرف از انجام کارهای دقیق خودداریشود.
شرایط نگهداری: در جای خشک و خنک نگهداری شود.

[( lιεβ )]

بهترین زمان مصرف ویتامین

آیا می دانید بهترین ساعت روز برای جذب ویتامین چه ساعتی است؟
یا می دانید بهترین ساعت برای جذب ویتامین های مختلف چه ساعتی در روز است ؟


امروزه حتی با داشتن یک برنامه غذایی کامل و صحیح تنها درصدی از نیازهای تغذیه‌ای روزانه تأمین می‌شود و از طرفی در شرایطی همچون رژیم‌های سخت، کم اشتهایی، اصلاح نیازهای تغذیه‌ای، مصرف مولتی ویتامین‌ها ضرورت پیدا می‌کند.

ضرورت مصرف مولتی ویتامین
یک برنامه غذایی صحیح بیشتر نیاز تغذیه‌ای فرد را از بهترین منابع تأمین می‌کند. اما برای اطمینان از دریافت کافی ویتامین‌ها و املاح بسیاری از افراد مولتی ویتامین مصرف می‌کنند. البته باید توجه داشت که مولتی ویتامین‌ها هرگز جایگزین گروه‌های غذایی نیستند و نباید به دلیل استفاده از آن‌ها مصرف مواد غذایی تازه را از برنامه غذایی خود حذف کرد بلکه مکمل‌ها تنها برنامه غذایی را از لحاظ دریافت ویتامین و املاح غنی‌تر می‌کنند.

مصرف مکمل نه تنها موجب تأمین نیازهای تغذیه‌ای تأمین نشده از غذاها می‌شود بلکه در بسیاری موارد موجب پیشگیری یا کاهش عوارض یک بیماری می‌شود. برای مثال مصرف فولیک اسید در کم خونی و یا قرص‌های کلسیم + ویتامین D در پیشگیری یا کاهش عوارض استئوپروز (پوکی استخوان).

از آنجا که عوارض دریافت ناکافی ویتامین و املاح بسیار بیشتر از عوارض مصرف بیش از حد نیاز آن‌هاست می‌توان به این نتیجه رسید که مصرف مکمل‌ها کار عاقلانه‌ای است.
بدن در ساعت های مختلف روز، فعالیتهای متفاوتی انجام می دهد. بسیاری از افراد خوردن مکمل های غذایی را در ساعتهای مختلف روز پیشنهاد می کنند تا با دستگاه گوارش و هضم و جذب این مواد مغذی مطابقت داشته باشد.

بسیاری خوردن کلسیم را در شب پیشنهاد می کنند. به این دلیل که کلسیم در شب مورد استفاده قرار می گیرد و همچنین به دلیل اینکه کلسیم می تواند زمانی که در رختخواب هستید به خوابیدن تان کمک کند. برای مثال خوردن یک لیوان شیر را قبل از خواب به خاطر بسپارید. جذب کلسیم دلیل این امر است. منیزیم نیاز است که با کلسیم همراه شود. بسیاری از افراد منیزیم را با کلسیم، با مکمل های شبیه به هم، در موقع خواب مصرف می کنند اگرچه برخی معتقدند که منیزیم در روز بهتر جذب می شود. اگر مکمل کلسیم که شامل منیزیم می شود، هر دو در یک زمان مصرف شود مناسبتر است.

بسیاری از ویتامین ها با غذا مصرف می شود، بنابراین مصرف آنها همراه با غذا توصیه می شود. به خاطر داشته باشید که ویتامین ها را با غذا بخورید زیرا در آن لحظه شما درحال خوردن و آشامیدن هستید.

ویتامین های محلول در چربی به چربی نیاز دارند تا جذب شوند بنابراین آنها باید همیشه با غذاهایی که چربی دارند مصرف شود. این ویتامین ها شامل ویتامین آ، ویتامین د، ویتامین ای، و ویتامین کا هستند.

ویتامین سی فقط چند ساعت در رگ درحال گردش است. برای کسب نتیجه بهتر ویتامین سی باید هر ۳ ساعت یکبار یا در ۳ وعده غذایی تقسیم شده و مصرف شود.

بهترین زمان برای جذب فیبر صبح است. در این لحظه، فیبر در روده وارد شده بدون اینکه غذایی مانع ورود آن شود. فیبر می تواند مانع جذب ویتامین ها شود، زیرا به عنوان یک پوشش برای روده عمل می کند، بنابراین بهتر است قبل از مصرف فیبر ویتامین استفاده نکنیم. آهن نیز همراه با فیبر به خوبی جذب نمی شود.

پروبیوتیک ها همراه با غذا و گاهی اوقات قبل از غذا مخصوصا ۲۰ دقیقه قبل از غذا جذب می شود.
آنزیم های گوارشی جهت تاثیرگذاری بیشتر، همراه با غذا مصرف شوند.

ویتامین های محرک مثل ویتامین سی، نباید قبل از خواب مصرف شوند زیرا شخص را بیدار نگه می دارد. بعضی ها معتقدند که آب مرکبات و ویتامین سی خواب را برهم می زند اما این مورد تایید نشده است.

اگر شما مکمل های غذایی زیاد مصرف می کنید، بایستی آنها را در قوطی های قرص سر و سامان دهید و هر قوطی ای را مختص ساعتی از روز قرار دهید. آنها را به اندازه ای که توصیه شده و سر ساعت مصرف کنید.

گذاشتن قوطی قرص ها نزدیک میز شامتان باعث می شود که موقع غذا خوردن، خوردن آنها را فراموش نکنید. حتی اگر ویتامین ها را سر ساعت نخوردید، اضافه کردن آنها در برنامه غذایی تان در هر ساعتی از روز به سلامتی شما کمک می کند.

بیشتر پزشکان و متخصصان تغذیه معتقدند که خوردن ویتامین ها و املاح در زمان هایی می تواند جذب بیشتری داشته باشد یا برعکس همراه کردن آنها با بعضی از خوراکی ها می تواند از اثربخشی آنها بکاهد.

در بین مکمل های خوراکی به زمان مناسب خوردن نمونه هایی از آنها اشاره می کنیم، مثلا بسیاری خوردن کلسیم را در شب پیشنهاد می کنند به این دلیل که مصرف کلسیم در بدن بیشتر در شب صورت می گیرد و همچنین به دلیل این که کلسیم می تواند به خوابیدن کمک کند.

همچنین ویتامین های محلول در چربی برای جذب به چربی نیاز دارند بنابراین آنها باید همیشه با غذاهایی که چربی دارند مصرف شود.
این ویتامین ها شامل ویتامین A، ویتامین D، ویتامین E، و ویتامین K هستند.

از طرف دیگر همراه کردن قرص کلسیم در صورتی که پزشک برای شما تجویز کرده با شیر جذب آن را افزایش می دهد بنابراین نوشیدن یک لیوان شیر شب ها قبل از خواب همراه با قرص کلسیم را فراموش نکنید.

در مورد مجموعه ای از ویتامین های گروه B مثل B 1 تا B 12 گفته می شود چون ما در حالت عادی این ویتامین ها را که از جمله ویتامین های محلول در آب هستند با غذا دریافت می کنیم پس بهتر است این ویتامین ها هم همزمان با خوردن غذا به خصوص میوه ها و سبزی ها مصرف شوند.

دقت کنید در صورتی که قرص آهن برای شما تجویز شده است از نوشیدن شیر و لبنیات و همچنین قرص کلسیم با آن خودداری کنید چون جذب آهن را کاهش می دهد.

ویتامین C هم از ویتامین های محلول در آب است اما تفاوت آن با دیگر ویتامین ها این است که فقط چند ساعت در خون می ماند و به سرعت از راه کلیه ها دفع می شود به همین علت برای کسب نتیجه بهتر، ویتامین C بهتر است در هر سه وعده غذایی تقسیم و مصرف شود.

خوشبختانه ویتامین C تنها ویتامینی است که خوردن میزان بیش از نیاز آن دفع می شود و عارضه ای ندارد.
اگر از فیبر خوراکی هم برای رفع یبوست یا کاهش وزن استفاده می کنید، بهترین زمان برای جذب آن صبح است و لازم است که قرص های مکمل ویتامینی و املاح همراه با آن میل نشوند چون فیبر مانع جذب ویتامین ها می شود.

در واقع پودرهای حاوی فیبر به عنوان پوششی برای روده عمل می کنند، بنابراین بهتر است مصرف فیبر را به صبح ها موکول کنیم و ویتامین ها را با وعده دیگری از غذا میل کنیم. آهن نیز همراه با فیبر به خوبی جذب نمی شود.

به تازگی لبنیات مثلا ماست حاوی پروبیوتیک ها هم به بازار آمده اند.
اضافه کردن پروبیوتیک ها که گروهی از باکتری های مفید برای بدن هستند به این علت در علم تغذیه امروز مهم شمرده می شوند که ثابت شده این مواد می توانند از بدن در مقابل سرطان ها حفاظت کنند.

پروبیوتیک ها هم بهتر است همراه با غذا و گاهی قبل از غذا مخصوصا ۲۰ دقیقه قبل از غذا مصرف شوند چون جذب آنها در آن زمان بهتر است.

دقت کنید که ویتامین C نباید قبل از خواب مصرف شوند چون ماده ای محرک است و شخص را بیدار نگاه می دارد.
اگر شما مکمل های غذایی زیاد مصرف می کنید، بایستی آنها را در قوطی های قرص سر و سامان دهید و هر قوطی را مختص ساعتی از روز قرار دهید.
آنها را به اندازه ای که توصیه شده است و سر ساعت مصرف کنید. گذاشتن قوطی قرص ها نزدیک میز غذا کمک می کند، خوردن آنها را فراموش نکنید.

مصرف قرص های مکمل ویتامین ها و املاح در شرایط خاص مثلا در گروهی از سالمندان، برخی از کودکان، مبتلایان به بیماری های مزمن و همچنین کسانی که تحت رژیم های غذایی قرار دارند یا مبتلا به بیماری های گوارشی هستند توصیه می شود.

البته پزشکان تاکید می کنند خوردن نابجا و بدون تجویز ویتامین ها فقط از این جنبه که بخواهیم سلامت بیشتری داشته باشیم صحیح نیست و چه بسا ممکن است متحمل عوارض تجمع آنها در بدنمان هم بشویم.

[( lιεβ )]

این یکی رُو خودم نویشتَم ^_^* !

•••

نآم لآتین : Pantoprazole
..
نآم فآرسی : پنتوپرازول
..
مصرف در حآملگی : B
..
گُروه درمآنی _ دارویی : مهارکننده پمپ پروتون ، مهار تولید اسید معده .. !
..
اشکال دارویی : ___
..
فارماکوکینتیک _ دینامیک ، مکانسیم اثر : پانتوپرازول با مهار پمپ پروتونی ، از تولید اسید معده میکاهد .. ! تاثیر دارو وابسته .. به دوز بوده و سطح PH معده .. و گاسترین سرم را افزایش میدهند .. !
جذب دارو سریع بوده .. و در کبد .. متابولیزه میشود .. ! نیمه عمر دفعی دارو کمتر از 2 ساعت است .. دفع دارو به طور عمده از راه ادرار صورت میگیرد .. [درصد 71 ] ، باقیمانده از راه مدفوع .. دفع میشود .. !
..
مصرف برحسب اندیکاسیون .. : ازوفاژیت اروزیو مرتبط بآ GERD _ افزایش پاتولوژیک ترشح اسید .. [ سندرم زولینجر _ الیسون ] _ درمآن GERD
..
نآم تجآری ..

Pantozol ; protonix ; pantosec

•••

THE END .. ! (;

[( lιεβ )]

نآم لآتین : Domperidone
..
نآم فآرسی : دومپریدون
..
مصرف .. در حآملگی : c
..
اشکآل دارویی : __
..
فارماکوکینتیک _ دینامیک ، مکانسیم اثر : یک آنتاگونیست دوپامین است که دارای عملکردی .. مُشابه متوکلوپرامید است از این دارو به عُنوان یک ضد تهوع برای درمآن کوتاه .. مُدت ، تعوع وَ استفراغ به علل گوناگون .. استفاده .. میشَود .. ! فراهم زیستی سیستمیک دارو .. در بیماران ناشتا ..به دُنبال مصرف خوراکی تنها %15 است .. هر چند که .. در صورت تجویز پس از غذا .. این میزان افزایش .. می یابد .. !
به نظر میرسد که پایین ببودن این میزان ناشی از گُذر اول کبدی .. و متابولیسم روده ای است .. !
فراهم زیستی .. فرم رکتال دارو مُشابه .. تجویز خوراکی است .. بآ این .. تفاوت که اوج غلظت پلاسمآیی .. ظرف [ یک ] سآعت .. حاصل میشَود .. در حالی که این زمآن در مصرف خوراکی .. حُدود .. 30 دقیقه است .. ! پیش از %90 دآرو به .. پروتئین های پلاسما .. مُتصل میشود و نیمه عمر .. دفعی نهایی دارو حُدود 7.5 سآعت است .. ! :|
بخش عُمده دارو .. از راه متابولیسم از .. خون پاک میشَود .. وظرف 24 سآعت حُدود .. %30 از دوز خوراکی .. از راه ادرار .. و به صورت متابولیت هآ .. دفع میشَود .. ! باقی مآنده دارو طِی چند روز بعد از راه مدفوع .. و در مجموع %10 از دارو به .. فُرم دست نَخورده .. دفع میشود .. !
این دارو .. از سد خونی _ مغزی عُبور نمیکُند .. !
..
مصرف .. بر حسب اندیکاسیون:
درمآن کوتاه مُدت تهوع وَ استفراغ .. _ دیس پیسی ، گاستروپارزی دیآبتی ، به منظور درمآن علامتی ..
[ سایر موارد مصرف ] .. : میگرن _ پارکینسونیسم .. !
..
تداخُلات مُهم :
1_ .. مآنند دیگر دآروـهـآی آنتاگونیست .. دوپامین احتمآل تئوریک تداخل .. و آنتاگونیسم اثر هیپوپرولاکتیک .. بروموکریتپین وُجود دارد .. !
2_ اثر پروکینتیک .. دومپریدون ممکن است سبب تغیر در جذب دارو های دیگر شود .. !
..
نآم تجآری .. !

Motilium ; vivadone ; motiliyo

•••

THE END .. !

(; ..

[•ДmịrHoSsiŋ•]

تربينافين
Terbinafine

نام ژنریک: تربينافين
موارد مصرف:
این دارو در درمان انواع عفونتهاي قارچي شامل كچلي پا ، بدن ، ران و ناخن حاصل ازاپيدرموفيتون فلوكوزوم ، تريكوفيتون منتاگروفيتس ، تريكوفيتون روبروم و همچنينكانديدياز پوستي حاصل از كانديداآلبيكنس و پيتريازيس ورسيكالر حاصل از مالاسزيافورفور به کار می رود .
راهنمائیهای عمومی :
قبل از مصرف این دارو در موارد زیر با پزشک مشورت کنید :
· در صورت داشتن سابقه حساسيت به اين دارو يا مواد ديگر ، غذاها ، مواد محافظ و رنگها.
· در صورت مصرف هر نوع دارو.
· در صورت ابتلا به بيماريهاي كبدي، كليوي و يا مصرف الكل.
مصرف در بارداري و شيردهي :
اثرات دارو در دوران بارداري مطالعه نشده است ولي در صورت بارداري و يا تصميم به باردار شدن حتما با پزشك معالجتان مشورت كنيد. مصرف اين دارو در شيردهي بايد با نظر پزشك باشد.
هشدارها :
- دوره درمان را كامل كنيد حتي اگر علائم بيماري برطرف شده باشد در برخي مواقع بهبود يافتن بيماري طولاني مي شود و بايد حتماً دوره درمان را كامل كرد در غير اينصورت بيماري مجدداً بروز مي كند .
- براي اثربخشي بيشتر دارو بهتر است دارو را هر روز در يك زمان مشخص مصرف كنيد .
- براي اطلاع از پيشرفت درمان مرتب به پزشك مراجعه كنيد .
- در صورتيكه علائم بيماري بعد از چند هفته بهبود نيافت و يا بدتر شد به پزشك مراجعه كنيد .
مقدار و نحوه صحیح مصرف دارو :
مقدرا مصرف هر دارو را پزشك تعيين مي كند ولي مقدار مصرف معمول اين دارو بشرح زير است .
- براي عفونت هاي قارچي ناخن ((onychomycosis :
بزرگسالان : 250 ميليگرم يكبار در روز 6 تا 12 هفته
- براي كچلي بدن ( (tinea corporis :
بزرگسالان : mg 250 يكبار در روز بمدت 2 تا 4 هفته
- براي كچلي كشاله ران ((tinea cruris :
بزرگسالان : 250 ميليگرم يكبار در روز بمدت 2 تا 4 هفته
- براي كچلي پا (tinea pedis ) :
بزرگسالان : 250 ميليگرم يكبار در روز بمدت 2 تا 6 هفته
كودكان : مقدار دارو توسط پزشك تعيين مي شود .
دوز فراموش شده :
در صورتيكه يك نوبت از مصرف دارو را فراموش كرديد به محض به يادآوردن بلافاصله آنرا مصرف كنيد ولي اگر تقريباً زمان نوبت بعدي فرارسيده بود از خوردن آن صرفنظر كرده مطابق قبل دارو را مصرف نموده و مقدار آنرا دو برابر نكنيد .
عوارض جانبی :
هر دارو به موازات اثرات درماني ، ممكن است داراي يكسري عوارض جانبي هم باشد . گرچه تمامي اين عوارض در يك فرد بروز نمي كند اما در صورت بروز ، نياز به توجهات پزشك دارد :
در صورت بروز عوارض زير فوراً با پزشك مشورت كنيد : بثورات جلدي يا خارش، درد مفاصل و ماهيچه ها، ادرار تيره، مشكل در بلع، تب، سرماخوردگي يا گلودرد، كاهش اشتها، پوست كم رنگ، مدفوع كم رنگ، قرمز شدن ، تاول زدن ، كنده شدن يا شل شدن پوست ، خونريزي غير معمول ، ضعف و خستگي غير معمول ، زردي پوست و چشم
يكسري از عوارض جانبي نياز به توجه پزشك ندارد و با تطابق بدن با دارو از بين مي رود ولي در صورت ادامه يافتن و يا شديدتر شدن عوارض زير با پزشك مشورت كنيد :
اسهال ، تهوع و استفراغ ، معده درد ، تغييرات چشايي يا كاهش حس چشايي .
شرایط نگهداری :
- دارو را دور از نور، رطوبت و در دماي كمتر از 30 درجه سانتيگراد نگهداري نمائيد .
- دارو را دور از دسترس کودکان نگهداری کنید .
- از مصرف داروی تاریخ گذشته خودداری کنید .
شكل دارويي:
قرص حاوي 250 ميلي گرم تربينافين (به صورت هيدروكلرايد).

[( lιεβ )]

# .. حساسیت به پنی ‌سيلين .. #


این روزها رسانه‌ های گروهی از بیماری آنفلوآنزای خوکی زیاد می‌گویند (که البته جای گفتن هم دارد، اما درست و دقیق باید گفت) و باعث شده که مطب پزشکان از روزهای دیگر شلوغ ‌تر شده و خیلی ‌ها با کوچک ‌ترین علامتی که در خود می ‌بینند، به پزشک مراجعه می ‌کنند که: "دکتر! بیماری من آنفلوآنزای خوکی نیست؟"
شاید برای تان جالب باشد که بدانید برخی از این بیماران با اصرار از پزشک درخواست آنتی ‌بیوتیک (مخصوصا پنی ‌سیلین) می ‌کنند.
به همین بهانه، به سراغ دکتر ایرج خسرونیا، متخصص داخلی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، رفتیم تا با خطرات تجویز بی ‌رویه پنی ‌سیلین آشنا شویم.
آقای دکتر! به عنوان اولین پرسش می ‌توانید کمی درباره حساسیت به پنی ‌سیلین برای ما توضیح دهید؟
پنی‌سیلین یکی از داروهایی است که زیاد تجویز می‌شود و اغلب در درمان گلودرد چرکی و عفونت‌های گوش استفاده می ‌شود. اما اگر شما به پنی ‌سیلین حساسیت داشته باشید، مصرف این دارو می ‌تواند برای تان خطرناک باشد. واکنش‌هایی که در پاسخ به مصرف پنی ‌سیلین در شخصی که به این دارو حساسیت دارد، رخ می ‌دهد طیف وسیعی دارد و می‌ تواند از تظاهرات پوستی تا واکنش‌های مرگ‌ باری مانند مشکلات حاد تنفسی باشد.
علایم و نشانه‌ های این حساسیت چیست؟
علایم و نشانه‌ های شایع حساسیت به پنی‌ سیلین عبارت‌اند از: تظاهرات پوستی، کهیر، خارش چشم ‌ها، تورم لب ‌ها، زبان یا صورت. اگر شما متوجه هرکدام از این علایم و نشانه‌ ها شدید، پزشک ‌تان را مطلع سازید.
اگر شما دچار یک واکنش حساسیتی شده باشید، پزشک تان می ‌تواند آن را تشخیص دهد و داروی دیگری را به عنوان جایگزین پنی ‌سیلین برای تان تجویز کند.
شدیدترین واکنش حساسیتی به پنی‌ سیلین، واکنش آنافیلاکسی است که می ‌تواند کشنده باشد؛ واکنشی که در افراد بسیار حساس، بلافاصله پس از تماس با پنی‌ سیلین رخ می ‌دهد و می ‌تواند موجب انقباض مجاری تنفسی و دشواری تنفس شود.
فشار خون می‌ تواند تا حد خطرناکی پایین بیاید و موجب سرگیجه یا بیهوشی شود. سایر علایم و نشانه‌ های جدی نیز عبارتند از: شنیدن صدای غیر عادی هنگام نفس کشیدن، احساس سبکی سر، نامفهوم صحبت کردن، نبض تند یا ضعیف، کبودشدن پوست، لب ‌ها یا بستر ناخن، اسهال و تهوع و استفراغ. اگر شما فکر می ‌کنید که خودتان یا شخص دیگری دچار واکنش آنافیلاکتیک شده‌ اید، سریع به اورژانس مراجعه کنید.
اصلا چرا بعضی ‌ها به پنی‌ سیلین حساسیت دارند؟
هنوز به طور کامل مشخص نیست که چرا بعضی از مردم دچار حساسیت به پنی ‌سیلین می ‌شوند و بقیه چنین مشکلی را ندارند. البته احتمال ابتلا در افرادی خاص نسبت به سایرین بیشتر است، که در این میان وراثت ممکن است نقش داشته باشد.
پنی ‌سیلین متعلق به خانواده‌‌ ای از داروها به نام آنتی ‌بیوتیک ‌های بتالاکتام است. این داروها شامل پنی ‌سیلین و آموکسی‌ سیلین هستند که به نسبت ارزان هستند و اصولا در ریشه‌ کنی بسیاری از عفونت‌ های باکتریایی شایع موثرند. این عفونت‌ها شامل عفونت ‌های مجاری تنفسی فوقانی، سینوس‌ ها، گوش و پوست است. پنی‌سیلین چه به صورت خوراکی یا تزریقی، موجب توقف رشد باکتری در بدن تان می‌ شود. انواع گوناگونی از پنی‌سیلین وجود دارد و هر کدام از آن ها روی عفونت و منطقه مجزایی از بدن اثر دارد. شما ممکن است نام بعضی دیگر از اعضای خانواده پنی ‌سیلین را شنیده باشید که شامل: آموکسی ‌سیلین، دیکلوکساسیلین، پنی‌ سیلین V، آمپی‌ سیلین، نفسیلین و پنی ‌سیلین G است.
شما به صورت مادرزادی با این نوع حساسیت به دنیا نمی‌آیید، اما ممکن است پس از تماس با پنی ‌سیلین به آن حساسیت پیدا کنید و پس از آن، با تماس مجدد با این دارو یا سایر آنتی‌بیوتیک ‌های مشابه دچار واکنش حساسیتی شوید. حساسیت به پنی‌ سیلین به این دلایل روی می ‌دهد که سیستم ایمنی شما به پنی ‌سیلین به عنوان یک ماده مضر برای بدن پاسخ می ‌دهد. به دلایلی که هنوز مشخص نیست، بدن شما پادتن‌هایی به نام ایمونوگلوبولین (Ig) تولید می‌ کند که به دارو حمله می‌ کند. در اغلب موارد حساسیت به پنی ‌سیلین، ایمونوگلوبولین مسوول این مشکلات، IgE یا ایمونوگلوبولین E نام دارد.
کی باید برای درمان این مشکل به پزشک مراجعه کرد؟
اگر شما فکر می ‌کنید که به پنی ‌سیلین حساسیت دارید یا دچار یکی از علایم و نشانه‌ های حساسیت به پنی‌ سیلین هستید، باید با پزشک ‌تان مشورت کنید. اگر این امکان برای تان وجود دارد، زمانی که دچار واکنش‌ حساسیتی هستید، باید به پزشک ‌مراجعه کنید، زیرا با این کار به تشخیص علایم‌ تان کمک می‌ کنید. اگر در شما یکی از علایم یا نشانه‌ های آنافیلاکسی به وجود آمد، حتما باید به اورژانس مراجعه کنید.
روش ‌های غربالگری و تشخیص این نوع حساسیت چه هستند؟
پزشک احتیاج به دانستن سابقه علایم و نشانه‌ های حساسیت بیمار به پنی‌ سیلین دارد و ممکن است نیاز به انجام تعدادی از معاینات بالینی برای تشخیص یا سایر علل پزشکی داشته باشد. پزشک‌ ممکن است درخواست تست پوستی برای شما بکند. در این تست مقدار بسیار کمی از پنی ‌سیلین را در پوست ساعد یا پشت ‌تان تزریق می ‌کنند که در صورتی که شما به پنی ‌سیلین حساسیت داشته باشید، در قسمت تزریق یک واکنش یا برآمدگی سفت و قرمزرنگ دیده خواهد شد. تنها مراکز تخصصی ویژه حساسیت قادر به انجام تست‌ های حساسیتی مربوط به پنی ‌سیلین هستند.
این حساسیت‌ ها، درمانی هم دارند؟
بله؛ در صورت ابتلا به یک واکنش حساسیتی به پنی‌ سیلین، می ‌توانید برای کاهش تظاهرات پوستی و خارش از ترکیبات ضد هیستامینی مانند دیفن‌هیدرامین استفاده کنید. واکنش ‌های شدیدتر ممکن است نیاز به درمان با کورتون داشته باشند. واکنش آنافیلاکتیک نیز یک حالت اورژانس است و احتیاج به تزریق فوری اپی ‌نفرین و مراقبت ‌های بیمارستانی برای حفظ فشار خون و حمایت تنفسی دارد.
روش ‌های پیشگیری از این نوع حساسیت ‌ها چیست؟

بهترین راه جلوگیری از ایجاد واکنش حساسیتی به پنی ‌سیلین، خودداری از مصرف پنی ‌سیلین و سایر آنتی ‌بیوتیک ‌های مشابه است. اگر شما به پنی ‌سیلین حساسیت دارید، معنی ‌اش این نیست که شما لزوما به همه آنتی ‌بیوتیک ‌ها حساسیت دارید.
پزشک ممکن است آنتی ‌بیوتیکی را که با خانواده پنی ‌سیلین ارتباطی دور داشته باشد را بدون ایجاد هیچ‌ گونه مشکلی به شما بدهد. البته آنتی ‌بیوتیک ‌هایی هم که هیچ ‌گونه ارتباطی به خانواده پنی ‌سیلین ندارند نیز وجود دارند.
برای بعضی از عفونت‌ ها، مصرف پنی ‌سیلین ضرورت کامل دارد. در این موارد اگر شما سابقه قبلی حساسیت به پنی‌ سیلین را داشته باشید، انجام یک تست پوستی حساسیت ممکن است مهم باشد. اگر در تست پوستی انجام شده، شما به پنی ‌‌سیلین حساسیت داشتید، پزشک ‌تان ممکن است برای شما حساسیت ‌زدایی را تجویز کند. طی فرآیند حساسیت ‌زدایی، مقدار کمی از پنی ‌سیلین که به تدریج بر مقدار آن افزوده می ‌شود، به صورت خوراکی یا تزریقی به شما داده می ‌شود. به دلیل این که خود حساسیت ‌زدایی می ‌تواند موجب شروع واکنش‌های حساسیتی شود، این نوع درمان‌ها باید در بیمارستان‌ و تنها زمانی که مصرف پنی ‌سیلین ضروری است، انجام شود. حساسیت ‌زدایی شما تنها تا زمانی که شما پنی ‌سیلین مصرف می ‌کنید، باقی می‌ ماند. اگر شما مصرف پنی ‌سیلین را قطع کنید و دوباره در آینده به مصرف پنی ‌سیلین نیاز پیدا کنید، باید فرآیند حساسیت ‌زدایی را دوباره انجام دهید. فرآیند حساسیت ‌زدایی اغلب یکی دو روز طول می ‌کشد؛ اگرچه این اقدام در تمام موارد موثر نیست. هنوز علت این که چرا این فرآیند در بعضی افراد موثر است و در بعضی دیگر موثر نیست، مشخص نیست.
و به عنوان آخرین سوال، چه توصیه‌ ای به مبتلایان به این ‌جور حساسیت ‌ها دارید؟
ببینید؛ اگر شما فکر می ‌کنید که در گذشته واکنشی به پنی ‌سیلین داشته ‌اید، باید حتما با پزشک‌ و دندانپزشک‌ تان در این باره مشورت کنید. به پزشک ‌تان هر واکنش جدیدی را که در حین مصرف دارو متوجه آن می ‌شوید، بگویید. اگر او برای شما تشخیص حساسیت به پنی‌ سیلین داد، انجام کارهایی مانند پوشیدن دست‌ بندهای پزشکی یا داشتن کارتی در کیف پول تان که نشانگر وجود حساسیت به پنی‌ سیلین در شما باشد، مفید است.

[( lιεβ )]

آنچه درباره داروهای خواب آور نمی دانید

تحقیقات نشان می دهند مصرف نابجای داروهای خواب‌آور و آرام‌بخش می‌تواند احتمال مرگ را تا 36 درصد افزایش دهد.
برای انجام این مطالعه که در کبک کانادا انجام شده است، 14000 فرد 18 تا 102 ساله به مدت 12 سال مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد داروهای آرام بخش و خواب آور اگر به طور صحیح و تحت نظر پزشک مصرف نشوند، می توانند سرعت واکنش بدن، تعادل، سطح هوشیاری و هماهنگی عضلات و حرکات بدن را تحت تاثیر قرار دهند، بنابراین خطر سقوط و زمین خوردن به ویژه در سنین بالا افزایش می یابد. این داروها همچنین به دلیل تاثیر بر سیستم عصبی مرکزی ممکن است تنفس در حین خواب را نیز دچار اختلال نموده و خطر آپنه (ایست تنفسی) را افزایش دهند. در برخی موارد مشاهده شده است که مصرف نامناسب داروهای آرام بخش حتی موجب اقدام به خودکشی شده است.این محققان توصیه می کنند در صورتی که دچار اختلالات روحی و بی خوابی هستید، از مصرف خودسرانه داروهای آرام بخش دوری کنید و برای درمان مناسب به روانپزشک مراجعه نمایید.شرح و نتایج این مطالعه در نشریه روانپزشکی به چاپ رسیده است.

[( lιεβ )]

متفورمین لاغر می‌کند؟

.. » هرچند عارضه مصرف متفورمین، نسبت به داروهای مشابه آن کمتر است،‌ اما مصرف‌کنندگانی که با هدف لاغری آن را می‌خورند، باید بدانند که چاقی می‌تواند نشانه‌ای از بیماری‌های دیگر مانند کم‌کاری تیروئید یا پرکاری غدد فوق‌کلیوی باشد و مصرف خودسرانه دارو، این بیماری‌ها را از چشم پزشک و خود فرد دور نگه‌می‌دارد و باعث به خطر افتادن هر چه بیشتر سلامت با پیشرفت بیماری می‌شود « ..
دکتر محمدرضا مهاجرتهرانی،عضو هیات‌علمی دانشگاه علوم‌پزشکی تهران در هفته نامه سلامت نوشت: متفورمین برای افزایش حساسیت به انسولین بیماران دیابتی تجویز می‌شود. این دارو نسبت به رقبای خود عارضه کمتری دارد و می‌تواند باعث کاهش حدود 1 تا 2 کیلوگرم وزن در ماه شود اما برخی افراد غیردیابتی هم، برای کاهش وزن، متفورمین استفاده می‌کنند در حالی که پایین آوردن وزن، جزو عوارض این دارو محسوب می‌شود و نه محاسن آن. از این رو،‌ استفاده از آن به‌عنوان داروی کاهنده وزن در افرادی که دیابتی نیستند یا از نارسایی کلیه‌ها رنج می‌برند، باید زیر نظر و با تجویز پزشک معالج یا متخصص تغذیه باشد. افرادی که اضافه‌وزن چندانی هم ندارند، باید با یک رژیم غذایی اصولی و کم‌کالری در کنار فعالیت بدنی مناسب در طول روز، وزن خود را پایین بیاورند و با روی آوردن به مصرف داروهای شناخته و ناشناخته، سلامت خود را به خطر نیندازند. این افراد می‌توانند فیبرهای غذایی بیشتری مانند انواع میوه‌ها، سبزی‌ها و صیفی‌ها را به جای قرص‌های لاغری در برنامه روزانه خود قرار دهند و مطمئن باشند که با این کار، هم سلامتشان بیشتر حفظ می‌شود و هم زودتر به نتیجه دلخواه که همان تناسب اندام است، می‌رسند.

هرچند عارضه مصرف متفورمین، نسبت به داروهای مشابه آن کمتر است،‌ اما مصرف‌کنندگانی که با هدف لاغری آن را می‌خورند، باید بدانند که چاقی می‌تواند نشانه‌ای از بیماری‌های دیگر مانند کم‌کاری تیروئید یا پرکاری غدد فوق‌کلیوی باشد و مصرف خودسرانه دارو، این بیماری‌ها را از چشم پزشک و خود فرد دور نگه‌می‌دارد و باعث به خطر افتادن هر چه بیشتر سلامت با پیشرفت بیماری می‌شود. از طرف دیگر، مصرف خودسرانه متفورمین می‌تواند باعث ایجاد برخی عوارض گوارشی مانند تهوع، استفراغ، ‌درد شکم، اسهال و تغییر اجابت مزاج شود. ضمن اینکه مصرف خودسرانه این دارو در افرادی که نارسایی کلیه و درجاتی از افزایش کراتینین خون دارند، بسیار خطرناک است بنابراین نباید آن را بدون تجویز پزشک مصرف کرد.

[( lιεβ )]

استفاده بیش از حد و نادرست از آنتی بیوتیک ها

آنتی­ بیوتیک­ ها (یا در اصطلاح عموم چرک خشک­ کن­ ها) در بین داروهای امروزی، بیشترین داروهای تجویزی هستند. آنتی­ بیوتیک ­ها از طریق کشتن میکروب­ ها یا توقف تکثیر آن­ها با عوامل بیماریزا مقابله می­کنند.
پنی سیلین
امروزه متجاوز از 100 آنتی­ بیوتیک مختلف وجود دارد که پزشک برای درمان ناراحتی­ های کوچک تا عفونت­های تهدیدکننده حیات از آنها استفاده می­کند، ولیکن اگر نابجا مصرف شوند بسیار خطرناک خواهند بود. با شناخت اهمیت مصرف بجا و نابجای آنتی بیوتیک­ها، شما می توانید به سلامتی خود وخانواده خود کمک کنید.
هرچند برخی آنتی ­بیوتیک­ ها علیه انواع گسترده ­ای از عفونت­ ها مؤثر هستند ولی مهم است که بدانیم هر آنتی بیوتیکی تمام عفونت­ ها را نمی­ تواند درمان کند و نیز آنها فقط علیه عفونت­هایی به کار می­روند که توسط باکتری­ها٬ قارچ­ ها و انگل­ های بیماریزا به وجود آمده باشند و علیه بیماری­های ویروسی مثل سرماخوردگی و آنفولانزا تاثیری ندارند. بهترین کاری که شما می­توانید در این مواقع انجام دهید این است که جهت بررسی بیشتر به پزشک مراجعه کنید
تنها پزشک است که می­تواند از بین انواع مختلف آنتی بیوتیک ­ها٬ آنتی بیوتیک مؤثر بر بیماری شما را تشخیص دهد. به عنوان مثال اگر شما عفونت گوش داشته باشید٬ پزشک تشخیص می­دهد که چه نوع از باکتری­ ها اغلب می­تواند باعث عفونت گوش شود. اگر عفونتی باشد که بتواند توسط گونه ­های مختلفی از باکتری­ها ایجاد شود یا توسط باکتری­هایی ایجاد شود که قابل پیش بینی نباشد که به چه آنتی بیوتیکی حساس است، از طریق تکنیک­های خاصی در تعیین آنتی بیوتیک­ها کمک خواهد شد. عوامل مؤثر دیگر در انتخاب آنتی بیوتیک از طرف پزشک٬ اطلاع از سابقه حساسیت بیمار به یک آنتی بیوتیک خاص٬ قیمت دارو ٬ زمانبندی دوز دارو٬ عوارض عمومی دارو٬ سن بیمار٬ بقیه داروهایی که فرد دریافت می­کند و محل اکتساب عفونت در جامعه است٬ مثلا اینکه آیا بیمار در خانه سالمندان زندگی می­کند یا نه٬ زیرا باکتری­های متفاوتی در این گونه محیط ها می­توانند عامل بیماری باشند.
مقاومت آنتی بیوتیکی
مقاومت آنتی بیوتیکی یکی از مهمترین معضلات بهداشتی جامعه امروز است. این مساله به طور آشکار باعث خطر برای افرادی می­شود که عفونت ساده ای داشته و در صورت درمان تحت نظارت پزشک می­توانستند به خوبی بهبود یابند٬ اما با مصرف نابجای آنتی بیوتیک در دفعات قبل باعث بی­تاثیر شدن این داروها شده اند.
زمانی که آنتی­ بیوتیک نتواند تاثیر کند، نتیجه این خواهد بود که :
· بیماری طولانی ­تر می­شود.
· بیماری پیچیده ­تر می­شود.
· مراجعه متعدد به پزشک یا حضور طولانی در بیمارستان را به دنبال خواهد داشت.
· نیاز به داروهای گران­ تر و سمی­ تر خواهد بود.
· چه بسا عفونت­های مقاوم منجر به مرگ ایجاد شود.
بیماران تنها کسانی نیستند که از این نتیجه رنج می­برند٬ بلکه افراد سالم جامعه هم ضربه خواهند خورد. باکتری­های مقاوم به سرعت بین اعضای خانواده٬ همکلاسی ­ها و همکاران گسترش خواهد یافت و سلامت افراد جامعه با گونه بیماریزای جدیدی که به سختی و با هزینه زیاد درمان میشود ٬ تهدید خواهد شد.
گونه ­هایی از انواع باکتری­هایی که به آنتی­ بیوتیک مقاوم شده ­اند٬ شامل انواع ایجاد کننده عفونت­های پوستی٬ مننژیت٬ بیماری­های قابل انتقال از راه جنسی و عفونت­های دستگاه تنفسی مثل ذات الریه و نیز فارنژیت یا گلودرد چرکی است.
استفاده بیش از حد یا نادرست از آنتی بیوتیک ­ها
· در صورت داشتن بیماری ویروسی از پزشک تقاضای آنتی بیوتیک نکنید و پزشک را برای تجویز آنتی بیوتیک تحت فشار قرار ندهید.
· دوره درمان را حتی در صورت بهبودی کامل کنید٬ در غیر این صورت باکتری ها بطور کامل از بین نمی­روند و باکتری­های باقیمانده باعث عفونت مجدد می­شوند که ممکن است این بار مقاوم شده و دیگر به آنتی بیوتیک­ها جواب ندهند.
· داروهای باقیمانده را دور بریزید و برای روز مبادا ذخیره نکنید٬ زیرا آنتی بیوتیک تجویزی روی همان عفونت به خصوص مؤثر و صرفاً برای شما در آن ایام تجویز شده است.
· دارو را در ساعات معین شده توسط پزشک یا داروساز مصرف کنید. آنتی بیوتیک زمانی مؤثر خواهد بود که به طور منظم مصرف شود.
· آنتی بیوتیک­های خود را به دیگران پیشنهاد نکنید حتی اگر علایم شما یکسان باشد٬ زیرا ممکن است برای بیماری آنها مناسب نباشد. دریافت داروی اشتباه ممکن است درمان صحیح را به تاخیر بیندازد و باکتری­ها در این فاصله تکثیر پیدا کنند.
· در مورد نحوه مصرف صحیح آنتی بیوتیک­ها با پزشک یا داروساز مشاوره کنید. مصرف نادرست آنها می­تواند جذب آنها را تحت تاثیر قرار داده و باعث کاهش یا حذف اثر آنها شود.
· در صورت فراموش کردن دوز مصرفی یا اشتباه در مصرف٬ با پزشک یا داروساز مشاوره کنید.
زمانی که شما آنتی بیوتیک را به درستی مصرف کنید ٬ بهترین کار را برای سلامت خود ٬ خانواده و اطرافیان انجام داده اید .
عوارض جانبی آنتی بیوتیک­ها
عمدتا شامل ناراحتی­های ملایم گوارشی٬ تهوع٬ اسهال یا مدفوع نرم است. بعضی آنتی بیوتیک­ها ممکن است باعث حساسیت به نور آفتاب شوند.
واکنش های حساسیتی
بعضی افراد به بعضی گروههای آنتی بیوتیک­ ها (عمدتاً گروه پنی سیلین ها) حساسیت دارند، در این صورت پزشک در صورت آگاهی، آنتی بیوتیک آن گروه را تجویز نخواهد کرد. علائم حساسیت شامل جوشهای ریز قرمز، خارش، کهیر٬ ورم لب٬ صورت و زبان و موارد شدیدتر مثل سختی در تنفس و کاهش فشار خون می باشد.