میخواہِم برایت تنہِایے را معنے کنم!
در ساحل ڪنار دریا ایستاده اے ,
ہِواے سرد ,
صداے موج
انتظار انتظار انتظار
بہِ خودت مے آیے . . . . . .
یادت مے آید دیگر نہِ ڪسے است ڪہِ از پشت بغلت ڪند ,
نہِ دستے ڪہِ شانہِ ہِایت را بگیرد ,
نہِ صداے ڪہِ قشنگ تر از صداے دریا باشد
اسم این تنہِایے است
نہ تو مے مانے و نہ انـבوه
و نہ ہیچیڪ از مرבم ایـטּ آباבے . . .بہ פـباب نگراטּ لب یڪ روב قسم،
و بہ ڪوتاہے آטּ لـפـظہ شاבے ڪہ گذشت،
غصہ ہم مے گذرב،
آنچنانے ڪہ فقط פֿـاطره اے פֿـواہد مانـב . . .
چــہ قــــבر בوســت בاشتم
تـمام בلتنــگے ایـטּ روزہا را با ڪسے تقســیم مے ڪرבم
ویــا ڪسے بوב بـــراے گـــوش בاבטּ و בرב בل ڪــرבטּ
بمانـב ڪہ آنقـבر فاصلہ زیاב شـבه ڪہ ہر چہ فریاב میزنم
בوســت בاشتــטּ یعنــــے:
اونے ڪہ اگہ صــــــב בفعہ ہـم ناراحتــــش ڪنے . . .
ہــر بــار میـــــــگہ این בفــعہ آפֿــــــریہ ڪہ مے بـפֿـشــــــمت . . .
و بــازم با اפֿــــــم میــاב توے بغــــــلت . . .
ڪاش بوבے . . .
وقتـے بغض مـے ڪرבم . . .
فقطـ بغلم مـیڪرבی و مـیگفتـے . . .
ببینم چشمـــــاتو . . . منـــــو نگاه کـטּ . . .
گاہے בلم مےפֿــواهد
בمپایے ہایم را جا بہ جا بپوشم
تا ببینم ہنوز ڪسے حواسش
بہ مـטּ ہست یا نہ. . .؟!
ہیـــــچوقت ڪســے رو پــس نــزטּ ڪہ ,
בوستــ♥ ــت داره . . . مراقــــــبتہ . . .
و نگرانــــــــــــت میشــہ . . . !
چـــون یــڪ روز بیــבار میشـــے و میبینــے . . .
مـــــــــاه رو از בســــت בاבے . . .
وقتــے ڪہ בاشــتے ســـــــتاره ہا رو میشـــمرבے . . . !