05-06-2014، 19:46
کدام یک بهتر است؟fifa 13 یا Pro Evolution Soccer 2013 ؟
Pro Evolution Soccer 2013
سازندگان سری PES آمده اند تا در ۲۰۱۳PES پروژه ستاره محورشان را تکمیل تر کنند.
در این سری همیشه ستارگان و بیشتر فوق ستارگان فوتبال جایگاه خاصی داشتند؛ تا جایی که چهره این سوگلیها بیشتر از دیگران بازیکنان به واقعیت نزدیک بود. اما در PES 2013 به غیر از چهره به نوع حرکتشان، دریبلهایشان و شوتهای این ستارهها توجه خاصی نشان داده شده و آنها را به داخل بازی آورده اند تا بیش از پیش این بازیکنان شبیه دنیای واقعی شوند. Player ID نامیاست که روی این سیستم گذاشتند و نشان از این دارد که این ماجرا حالا حالاها ادامه خواهد داشت.
![بررسی دو بازی فوتبال 1](http://www.nojavanha.com/media/2012/12/%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%DB%8C2-250x320.jpg)
تغییرات هسته گیم پلی از PES 2012 شروع شد . سیستم شوت زنی، پاس دهی، دفاع کردن و دریبل زدن در آن بازی تغییر کرد اما با این حال کامل به نظر نمیرسید. در PES 2013 اما بیشترین تغییر متوجه سیستم شوت زنی شده. اختیارات شما در اینکه از کجا و چگونه به سمت دروازه شوت بزنید بیشتر شده و در نتیجه گلهای بهتری خواهید زد و به شیوههای متفاوت تری.
هوش مصنوعی PES 2013 همانند FIFA 13 پیشرفت کرده؛ ولی این پیشرفت در یک سمت و سو نبوده و کلا هوش مصنوعی این دو بازی هنوز جای کار دارد و میتواند خیلی بهتر از اینها باشد.
FIFA 13
یکی از بهترین نکاتی که در فیفای جدید به چشم میخورد این است که میتوانید در آن دریبلهای ۳۶۰ بزنید. هر چند در نسخههای قبلی فیفا این نوع دریبل وجود داشت اما در FIFA 13 این کار راحت تر، بهتر و کامل تر صورت میگیرد؛ تا جایی که دوست دارید هر آن لذت یک دریبل زیبا را در بازی بچشید. همچنین در کل تسلط بازیکنان روی توپ بهتر از قبل شده و وقتی آنها در زمین پا به توپ در یک زمین فوتبال هستند بیشتر به چشم میآید.![بررسی دو بازی فوتبال 1](http://www.nojavanha.com/media/2012/12/%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%DB%8C1-172x320.jpg)
![بررسی دو بازی فوتبال 1](http://www.nojavanha.com/media/2012/12/%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%DB%8C1-172x320.jpg)
کنترل توپ یا به قول فوتبالیها استپ در فیفای جدید چشم نوازتر شده؛ مخصوصا کنترل توپهای ارسالی بلند به مراتب بهتر از قبل صورت میگیرد. مشخصا بازی سازان بیشترین تمرکز خود را روی دفاعها گذاشتند چرا که در نسخه قبلی و در زمان دفاع همیشه یکی از مشکلات بازیکنان این بود که کنترل این گونه توپها توسط مدافعان همراه با اشتباهاتی همراه میشد که نتیجه آن میتوانست خوردن گل باشد.
هوش مصنوعی بازی پیشرفت چشمگیری داشته؛ مخصوصا در تیم خودتان و در زمانی که میخواهید با کارهای تیمیحمله ای تدارک ببینید. نقطه ضعفی که در نسخ گذشته قابل رویت بود که در بیشتر مواقع هوش مصنوعی نمیتوانست تکمیل کننده حرکاتی باشد که شما تمایل به انجام آن داشتید و اختیارات بازی هم جوابگوی نیاز شما نبودند و این میشد که حمله به نا کجا آباد کشیده میشد. اما در فیفای جدید هم تیمیهایی که توسط هوش مصنوعی کنترل میشدند علاوه بر شرکت در حملات فضاسازی کرده و کار شما را برای یک یورش همه جانبه راحت میکنند. علاوه بر حمله در دفاع هم هوش مصنوعی به کمک شما میآید؛ تا جایی که وقتی مدافع شما رو در روی بازیکن پا به توپ حریف قرار میگیرد با فشاری که به او میآورد تمرکز او را به هم زده یا حتی مالکیت توپ را به طور کامل از او میگیرد.
طعم واقعی فوتبال:
خیلی قبل تر از بارسلونا و اسپانیا،سیستم پاس کاری و حفظ توپ تا نهایت امکان را کشف کردم. با پرواولوشن ساکر و در کلوپهای بازی ارزان زادگاهم. در جو کلوپهای دوران نوجوانی چند تا چیز بود که اهمیت خاصی داشت؛ گل کردن ضربه کاشتههای پشت محوطه، گل زدن از فاصله ۴۰ متری، دریبل زدن دروازه بان و چیزهایی از این قبیل. اما از همه مهم تر برنده بودن بود. همیشه برنده بودن یا اغلب اوقات برنده بودن. کسی که برنده بود، شکل خاصی راه میرفت و حتی شکل خاصی دسته پلی استیشن ۲ را در دست نگه میداشت. با این حال بردن همیشه یک بازی از برندهها هم کار غیر ممکنی نبود. پرواولوشن ساکر طوری طراحی شده بود که میتوانستی بی خیال بازی زیبا بشوی و با استفاده از یک سیستم دفاعی، جلوی یکی از این همیشه برندهها بازی کنی. میتوانستی منتظر تک موقعیتها بشوی و یک گل بزنی و بعدش هم تا اخر ۹۰ دقیقه دفاع کنی. در تلاش برای بردن همین برندهها بود که یک سبک بازی کسالت بار برای خودم ابداع کردم: نگه داشتن توپ به هر قیمتی و ضربه نزدن به سمت دروازه به جز مواقعی که احتمال گل شدن توپ خیلی بالا بود. این سبک بازی اگر عملی میشد، میتوانست همیشه هر برنده ای را به زانو در بیاورد. یکی از بهترین رکوردهایم با این سبک هم بازی بود که شش بر سه شدم . در آن بازی ۹ شوت به سمت دروازه زده بودم که ۶ تای آنها گل شده بود. و تمام اینها چیزهایی بود که میتوانست در زمین فوتبال واقعی اتفاق بیفتد. ویژگیهای این چنینی پرواولوشن ساکر بود که من و بسیاری دیگر را عاشق این بازی کرد. همین که میشود جلوی بهترین بازیکنها نشست و به برنده شدن امیدوار بود، گیرم که بازی تماشایی و جذاب نباشد؛ اتفاقی که نمونه اش در فوتبال امروز کم هم نیست. امکان بازی منطقی و حساب شده و همچنین امکان استفاده از سبکهای مختلف برای بازی در پرواولوشن ساکر، چیزهایی است که هنوز به خاطرشان عاشق نسخههای مختلف پرواولوشن ساکر هستم.
فیفا بچه بازی نیست!
با عرض پوزش و البته احترام به مخالفان، باید همین اول کار بگویم فیفا جای بچه بازی نیست!
وقتی اولین بازی فیفا را درهمان گرما گرم مقدماتی جام جهانی ۹۸ بازی میکردم بیش از هر چیز جذب واقع گرا بودن آن شدم. فیفا به شدت واقعی است. فیفا هرگز سعی نمیکند به قیمت جذاب تر کردن و فانتزی تر کردن بازی و اینکه مثل بازیهای مشابه، حجم دخالت گیمر را بالا ببرد، از واقعیت بازی کم کند. همین واقعی بودن فیفاست که باعث میشود جای حرفه ایها باشد، جای خورههای بازی. اگر میخواهید هفته ای یک بار ال کلاسیکو بازی کنید آدرس را اشتباه آمده اید! فیفا بازی شما نیست. فیفا بازی خورههاست، بازی حرفه ایهاست. من فیفا بازی میکنم چون تاکتیکها و تکنیکهای آن در چهار چوبهای فوتبالی است، همان چیزهایی است که پای هر مسابقه فوتبالی میبینیم. هر چقدر هم میگذرد خلاقیت سازندگان فیفا تکمیل تر میشود. سال گذشته فیفا در ساختار دفاعی اش بازسازی کاملی کرد، که امسال آن را ظاهرا بهتر هم کرده است. این نشان میدهد فیفا همیشه رو به کمال است. در فیفا قرار نیست برای فانتزی شدن و دور هم بودن کل تیم را بریزیم به هم ! مورینیو و گواردیولا هم چنین جسارتی نداشتند! غیر از همه اینها فیفا همیشه کامل است؛ یک مجموعه کامل از فوتبال که همین اسم آن نماد فوتبال است. لیگ دسته چهار انگلیس! آن وقت در رقیب محترم با آن اسامیعجیب و غریب روبه رو هستیم. با همه اینها هیچ وقت درک نکردم چرا در مملکت خودمان بر خلاف بقیه جهان آمار فیفا کمتر از رقیب محترم است!
![بررسی دو بازی فوتبال 1](http://www.nojavanha.com/media/2012/12/%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%DB%8C3-203x320.jpg)