08-06-2014، 11:28
بر اساس یافته های گروهی از دانشمندانِ نظری در دانشگاه ملبورن و RMIT در سال 2012، آغاز جهان نباید بصورت بیگ بنگ مدلسازی شود، بلکه بیشتر از آن باید مشابه با آبی مدلسازی شود که در حال تبدیل شدن به یخ است؛ این یافته می تواند درک مان از ماهیت جهان را به طور قابل توجهی تغییر دهد. نکته ی کلیدی که پیشنهاد کردند را می توان در ترک و شکاف های تمامی بلورها کشف کرد.
چالش این چنین بوده که این عناصر ساختاریِ فضا بسیار کوچک هستند و از این رو نمی توان مستقیمأ آنها را مشاهده کرد. کوانچ افزود: «فکر کنید که جهانِ اولیه مایع است؛ آنگاه وقتی جهان سرد می شود، بصورت سه بُعد فضایی و یک بُعد زمانی که امروزه مشاهده میکنیم «متبلور می شود». در این فرضیه، با سرد شدن جهان انتظار داریم شکاف هایی ایجاد شود که مشابه با شکاف های ایجاد شده در هنگام یخ بستنِ آب هستند.»
اندرو گرین تری، دانشیار و عضو گروه تحقیقاتیِ دانشگاه RMIT گفت که احتمال دارد برخی از این شکاف ها قابل مشاهده باشند. «نور و ذرات دیگر می توانند چنین شکاف هایی را خم (منحرف) یا منعکس کنند و از این رو به لحاظ نظری باید قادر باشیم این شکاف ها را شناسایی کنیم.» دانشمندان در مقاله شان نوشتند که این ساختارها باید دارای پیامدهای قابل مشاهده ی مستقل از پس زمینه باشند، از جمله پراکندگی، تصویربرداریِ دوبل و اثرات لنز مانندِ گرانشی. این گروه برخی از این اثرات را محاسبه کردند و اگر پیشبینی هایشان بطور تجربی تأیید شود، این پرسش که آیا فضا صاف (هموار) است یا از ذراتِ بسیار کوچکِ تفکیک ناپذیر تشکیل شده است برای همگان پاسخ داده می شود.
به گزارش بیگ بنگ، جیمز کیو کواچ محقق و مسئولِ پروژه از دانشکده ی فیزیک در دانشگاه ملبورن گفت: «آلبرت اینشتین فرض کرد که فضا و زمان پیوسته هستند و به طور یکنواخت جریان دارند، اما اکنون معتقدیم که این فرضیه ممکن است در مقیاس های بسیار کوچک معتبر نباشد. نظریه ی جدیدی که گرافیتیِ کوانتوم نامیده می شود نشان می دهد که ممکن است فضا از عناصر ساختاریِ تفکیک ناپذیر تشکیل شده باشد. عناصرتفکیک ناپذیر را می توان مشابه پیکسل هایی در نظر گرفت که تصویری را بر روی یک پرده نشان می دهند.
چالش این چنین بوده که این عناصر ساختاریِ فضا بسیار کوچک هستند و از این رو نمی توان مستقیمأ آنها را مشاهده کرد. کوانچ افزود: «فکر کنید که جهانِ اولیه مایع است؛ آنگاه وقتی جهان سرد می شود، بصورت سه بُعد فضایی و یک بُعد زمانی که امروزه مشاهده میکنیم «متبلور می شود». در این فرضیه، با سرد شدن جهان انتظار داریم شکاف هایی ایجاد شود که مشابه با شکاف های ایجاد شده در هنگام یخ بستنِ آب هستند.»
اندرو گرین تری، دانشیار و عضو گروه تحقیقاتیِ دانشگاه RMIT گفت که احتمال دارد برخی از این شکاف ها قابل مشاهده باشند. «نور و ذرات دیگر می توانند چنین شکاف هایی را خم (منحرف) یا منعکس کنند و از این رو به لحاظ نظری باید قادر باشیم این شکاف ها را شناسایی کنیم.» دانشمندان در مقاله شان نوشتند که این ساختارها باید دارای پیامدهای قابل مشاهده ی مستقل از پس زمینه باشند، از جمله پراکندگی، تصویربرداریِ دوبل و اثرات لنز مانندِ گرانشی. این گروه برخی از این اثرات را محاسبه کردند و اگر پیشبینی هایشان بطور تجربی تأیید شود، این پرسش که آیا فضا صاف (هموار) است یا از ذراتِ بسیار کوچکِ تفکیک ناپذیر تشکیل شده است برای همگان پاسخ داده می شود.