می شود آرتروز نگیرید

[bahare_021]

آرتروز یا استئوآرتریت شایع ترین بیماری از دسته التهاب مفاصل است. تا کنون درمانی قطعی برای پیشرفت آرتروز وجود ندارد، پس بسیار مهم است که نگذاریم دچار آرتروز شویم.

آرتروز بیماری شایع دوران سالمندی است و رعایت سلامتی مفاصل، بهترین راه پیشگیری از آن است.
 
آرتروز بیماری ای است که مشخصه آن تخریب پیشرونده غضروف مفصل است. غضروف بافتی لغزنده است که انتهای استخوان ها را در ناحیه مفصل می پوشاند. اگر این غضروف آسیب ببیند، شروع آرتروز تلقی می شود. این بیماری به تدریج پیشرفت کرده و غضروف را کاملا از بین می برد.
 
آرتروز یا استئوآرتریت شایع ترین بیماری از دسته التهاب مفاصل است. تا کنون درمانی قطعی برای پیش روندگی آرتروز وجود ندارد، پس بسیار مهم است که نگذاریم دچار آرتروز شویم.
 
چند عامل وجود دارد که می تواند زمینه ساز ابتلا به آرتروز باشد. هر چه سن بالاتر برود، خطر ابتلا به این بیماری بیشتر می شود، به گونه ای که در همه افراد بالای 60 سال نشانه های آرتروز گردن را می توان یافت. البته این بیماری ممکن است بدون علامت باشد که در عکسبرداری مشخص می شود.
 
افزایش وزن، تغذیه نامناسب و بیماری های روماتیسمی (در صورت درمان نشدن) مفصل را بیمار می کند. آسیب رباط نیز اگر درمان نشود، به آرتروز منجر می شود.
 
افرادی که آرتروز دارند باید بیشتر مراقب باشند. آرتروز دردی است که با فعالیت بدنی افزایش می یابد و با استراحت بهتر می شود.

استفاده صحیح از مفاصل، تقویت مناسب عضلات و مصرف داروهایی که توسط پزشک تجویز می شود، به صورت خوراکی یا تزریق در مفصل و در نهایت عمل جراحی از راه های درمان این بیماری است.
 
علی صفری، پزشک متخصص ارتوپد در این باره می گوید:
«آرتروز، جزو شایع ترین بیماری های استخوانی مفصلی است که یا وابسته به سن است و یا به دنبال ضربه و تروما ایجاد می شود.
 
بر اساس بررسی های انجام شده، 80 درصد مبتلایان به آرتروز، محدودیت های حرکتی دارند، دچار افت کیفیت زندگی می شوند و نمی توانند فعالیت های روزمره خود را به درستی انجام دهند.
 
شیوع آرتروز در زنان و مردان برابر است. رعایت بهداشت مفاصل، بهترین راه پیشگیری از آرتروز است و بین سنین 20 تا 30 سالگی باید از فشارهای بیش از حد بر مفاصل، نشستن و ایستادن طولانی اکیدا خودداری کرد.
 
ورزش و پیاده روی، انجام حرکات کششی نرم و مداوم و تغذیه سالم و سرشار از شیر و لبنیات در پیشگیری از آرتروز تأثیر بسزایی دارد.
مصرف سیگار و برخی داروها در بروز آرتروز مۆثر است.

شایع ترین مفصل درگیر در آرتروز، زانو است که استفاده از دارو درمانی، فیزیوتراپی، استخر، آب درمانی و مکمل های غضروف ساز در بهبود وضعیت بیماران مبتلا بسیار تأثیرگذار است.

 
درمان به دو شکل جراحی و غیر جراحی انجام می شود که درمان غیر جراحی شامل استفاده از داروهاست و از داروهای مسکن، ضد التهابی و غضروف ساز شروع می شود.
 
ترکیبات گلوکوزامین در جلوگیری از تخریب غضروف مفصل بسیار مۆثر است و در درمان آرتروز به شکل تزریق داخل مفصل مورد استفاده قرار می گیرد.

جراحی، درمان نهایی آرتروز است. زمانی که بیمار به هیچ نوع درمانی پاسخ نمی دهد و قادر به انجام کارهای روزمره خود نیست، جراحی تعویض مفصل آسیب دیده ارجحیت می یابد.

رعایت نکات بهداشتی و راه های پیشگیری، در جلوگیری از تشدید آرتروز و بهبود وضعیت عادی زندگی فرد مۆثر است.
یک فرد سالمند مبتلا به آرتروز می تواند با رعایت بهداشت مفصل، استفاده از وسایل کمکی، توالت فرنگی، زانوبندهای طبی و تغذیه مناسب، تخریب مفصل و شدت آرتروز را به تعویق بیندازد.»