نگاه تغذیه ای به بیماری «ام اس»

[Wєιяɗ]

امروزه براساس جدیدترین تحقیقات علمی انجام شده در سبب شناسی بیماری ام اس مشخص شده است که کمبود ویتامینD یکی از عوامل مهم ایجاد این بیماری است که متاسفانه بسیاری از افراد در جامعه ایران و به خصوص شهرهای بزرگ دچار کمبود این ویتامین هستند. مهم ترین راه دریافت ویتامینD نور آفتاب است، آن هم به شرطی که مستقیما به بدن تابیده شود و نه از پشت شیشه. در واقع اگر چهار روز در هفته و هربار بین پنج تا هفت دقیقه به بدن آفتاب بتابد، ویتامین D مورد نیاز بدن تامین می شود. اما معمولا این مقدار در شهرهای بزرگ و زندگی آپارتمان نشینی به راحتی تامین نمی شود. همچنین اجزای ریزی که در هوای آلوده وجود دارند اشعه UV خورشید را جذب می کنند و نور آفتاب دیگر اثر خود را نخواهد داشت.

علاوه براین وقتی که پوست بدن با لباس پوشیده می شود ویتامین D آفتاب نمی تواند در بدن سنتز شود. الگوی اسیدهای چرب نیز در این بیماری تاثیرگذار است. کمبود بعضی از اسیدهای چرب ضروری، اسیدهای چرب امگا ۳ و امگا ۹ می تواند احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. اما به طور کلی درمان های تغذیه ای برای بیماران ام اس، درمان های حمایتی محسوب می شوند و نه درمان های قطعی. به عبارت دیگر فردی که دچار بیماری ام اس است، می تواند با پیروی از یک الگوی غذایی مناسب و جلوگیری از کمبود ویتامین ها و املاح از پیشرفت و گسترش بیماری خود پیشگیری و عوارض آن را کمتر کند. بیماران می توانند برای برخورداری از یک الگوی غذایی مناسب و پیشگیری از شدیدتر شدن عوارض و مشکلات با یک متخصص تغذیه مشورت داشته باشند.

بیماران مبتلا به ام اس مانند هر بیمار دیگری باید از مصرف موادغذایی مضر خودداری کنند. برخی از خوراکی ها حاوی مواد اکسیدکننده یا رادیکال های آزاد هستند ازجمله غذاهای سرخ کردنی، پرچرب، پروتئینی یا غذاهای پرکالری، خیلی شور و کنسروی. مصرف این مواد در یک نوبت غذایی معمولا مقدار زیادی کالری به بدن می رسانند و باید در مصرف آنها اعتدال را رعایت کرد. همچنین باید در مصرف لبنیات پرچرب مانند شیر، ماست، خامه و پنیر پرچرب که حاوی اسیدهای چرب اشباع هستند دقت و آنها را کمتر مصرف کرد. اما اینکه اصلا شیر و لبنیات مصرف نشود کاملا غلط است.