ویلهم کایتل(22 سپتامبر 1882 -16 اکتبر 1946) با نام کامل ویلهم بودوین گوستاو کایتل (Wilhelm Bodewin Gustav Keitel) یکی از فیلدمارشالهای آلمانی جنگ جهانی دوم بود که فرماندهی عالی ستاد نیروهای مسلح (Supreme Command of the Armed Forces) را بر عهده داشت او یکی از رهبران ارشد نظامی هیتلر بود که در دادگاه نورنبرگ به عنوان جنایتکار جنگی محکوم و اعدام گردید.
کایتل در22 سپتامبر1882 در شهرBadGandersheim واقع در ایالت Brunswickدر امپراتوری آلمان به دنیا آمد. او به عنوان پسر کارل کایتل(Carl Keitel) و همسرش آپولونیا وسرینگ (Apollonia Vissering) که از طبقه ی متوسط بودند چشم به جهان گشود.پس از اینکه تحصیلاتش را در گوتینگن (Göttingen) تمام کرد در سال 1901 وارد ارتش شد و به عنوان افسر ناظر در هنگ 6 توپخانه مشغول خدمت گردید.او در سال 1909 با لیزا فونتاین (Lisa Fontaine) که دختر یک مالک ثروتمند بود ازدواج کرد, آنها صاحب شش فرزند شدند که یکی از آنها در نخستین روزهای تولد درگذشت همچنین پسر ارشدش (Karl-Heinz Keitel) یکی از فرماندهان اس اس در طول جنگ جهانی دوم بود.
در طول جنگ جهانی اول کایتل در جبهه ی غرب و هنگ 46 توپخانه ی صحرایی خدمت میکرد که در سپتامبر 1914 و در جریان نبرد در ناحیه ی فلاندرز (Flanders) از ناحیه ی ساعد دست راست به شدت مجروح گردید.کایتل پس از بهبود یافتن در اوایل سال 1915 به عنوان افسر به ستاد عمومی ژنرالهای آلمان پیوست پس از پایان جنگ جهانی اول او در ارتش صد هزارنفری نوپای آلمان باقی ماند و در گارد مرزی فریکورپس (Freikorps) در مرز لهستان مشغول به کار شد و همچنان در ستاد ژنرالهای آلمانی به عنوان افسر حضور میافت.و سپس به مدت 2 سال در مدرسه ی سواره نظام هانوفر مشغول تدریس شد.در اواخر سال 1924 کایتل به وزارت دفاع منتقل شد.پس از به قدرت رسیدن حزب نازی در سال 1933 نقش پررنگتری در وزارت دفاع به کایتل محول شد او شب و روز برای پیشرفت ارتش آۀمان نازی تلاش میکرد او در سال 1935 بنا به توصیه ی وارنر فون فریتش (Werner von Fritsch) به درجه ی ژنرالی (Lieutenant-General) ارتقا یافت و به عنوان رئیس دپارتمان ورماخت در وزارت دفاع نیروهای مسلح در برلین مشغول به کار شد.در سال 1937 کایتل به وزارت جنگ آلمان منصوب شد(رئیس کل نیروهای ورماخت) و هیتلر را متقاعد ساخت دوست نزدیکش (Walter von Brauchitsch) را فرمانده ی کل ارتش کند با این کار کایتل به یکی از با نفوذترین و قدرتمند ترین اشخاص آلمان در امور نظامی بدل شد.(ابته برای مدت کوتاهی در سال 1938 از این سمت کنار گذاشته و فرمانداری نظامی منطقه ی زودتنلند (Sudetenland) به او واگذار شده بود اما در فوریه ی 1939 دوباره به وزارت جنگ آلمان رسید و تا پایان جنگ این سمت را برای خود حفظ کرد.)
در طول جنگ جهانی دوم کایتل یکی از اولین طراحان حملات نظامی ورماخت در جبهه های غرب و شرق بود و تقریبا تمام عملیاتهای دفاعی و تهاجمی زیر نظر او طراحی میشد البته او مخالفت خود را در مورد حمله به فرانسه و سپس مخالفت با عملیات بارباروسا و حمله به روسیه را به پیشوا اعلام کرد ولی هر دوبار هیتلر توجهی به او نکرده و کایتل برگه ی استعفای خودش را به هیتلر تقدیم کرد که پیشوا آن را نپذیرفت.پس از نبرد فرانسه و پیروزی آلمان کایتل به همراه چندین ژنرال دیگر به درجه ی فیلدمارشالی رسید و در یک حرکت غیر معقول مدال صلیب شوالیه به او اعطا گردید.(این مدال به ژنرالهایی داده میشد که در میدان جنگ در مقابل دشمن میجنگیدند ولی کایتل یک ژنرال پشت میز نشین بود)در سال 1942 او لیستی از ژنرالهایی که در نبرد قفقاز متوقف شده بودند به هیتلر داد و از پیشوا خواست که آنان را بخشیده و فرصتی دوباره به آنان بدهد اما هیتلر تمام آنان را اخراج کرد و کایتل برای اولین و آخرین بار مقابل هیتلر ایستاد و از تصمیم پیشوا به شدت گله کرد.به طور کلی در حزب نازیسم کایتل را آدمی چابلوس و تملق گو میشناختند که همیشه در جلساتی که ژنرالها از مداخلات نظامی و تصمیمات هیتلر گله میکردنداز هیتلر حمایت میکرد.(به زبونه خودمونی تر چاپلوسی میکرد) به همین دلیل سایر ژنرالها به او لقب 'Lakeitel' که معنیه آن کایتل نوکر میشود داده بودند(نوکر به زبان آلمانی 'lackey'). کایتل به عنوان یک افسر نظامی طبق قانون نمیتوانست به حزب نازی NSDAP (نازی)بپیوندد ولی زمانی که وزیر جنگ ورماخت بود و پیشروی سریعی در روسیه داشت نشان افتخار طلایی حزب را از دست آدولف هیتلر گرفته بود و در سال 1944 با تغییر قوانین و تشویق شدن افراد نظامی برای عضویت در حزب کایتل به طور افتخاری عضو حزب نازی شد.
کایتل در تاریخ 16 اکتبر 1946 به دار آویخته شد.
از خداوند میخواهم رحمت را بر تمامی مردم آلمان به خصوص فرزندان آلمانی که در راهه دفاع و کامیابیه سرزمینه پدری جنگیده و کشته شدند ارزانی دارد اکنون من هم راه آن فرزندان را خواهم رفت.همه چیز برای آلمان.
اینها آخرین حرفهای فیلد مارشال ویلهم کایتل است.او یکی از ژنرالهای پشت صحنه ی آلمانی بود.مثال او با سایر ژنرالهای خط مقدم و معروف آلمانی مثاله بازیگر و کارگردان است کارگردانی که پشت صحنه مقدماته ساخت فیلم را محیا کرده و آن را میسازد هیچگاه به اندازه ی بازیگر جلویه دوربین معروف نمیشود.
منبع نازی سنتر