22-03-2014، 21:28
فرضیه جدید درباره ضرر موبایل بر سلامتی
به گزارش مهر، لابراتوار ملی لس آلموس در انتشار اخبار بهت آور بسیار چیره دست است، این لابراتوار به تازگی درباره موضوع بحث برانگیز تاثیر تشعشعات تلفن همراه بر روی نسوج بدن اخبار جدیدی اعلام کرده است که بر اساس آن این تشعشعات می توانند به شیوه ای کاملا متفاوت که تا به حال مورد بررسی قرار نگرفته است بر روی نسوج بدن انسان تاثیرگذار باشد.
در حال حاضر دو نوع بحث بر سر موضوع تاثیر تلفنهای همراه بر سلامتی انسان وجود دارد: ۱- سیگنالهای تلفن همراه بر روی سلامت و رفتار انسانها تاثیر منفی می گذارند ۲- هیچ مدرکی برای اثبات تاثیر منفی تلفن همراه بر روی سلامت انسانها وجود ندارد.
اما در حال حاضر یکی از قدرتمند ترین بحثها در مورد تلفنهای همراه این است که فوتون ریز امواج این تلفنها به اندازه ای قدرتمند نیستند تا بتوانند پیوندهای شیمیایی درون بدن انسان را بشکنند و در صورتی که قدرت چنین گسستی وجود نداشته باشد این فوتونها قادر به آسیب رساندن به نسوج زیستی بدن نیستند، بسیاری از پزشکان در حال حاضر بر اساس این فرضیه پرونده را مختومه می دانند.
اما "بیل بورنو" زیست شناس نظری در لابراتوار لس آلموس فکری متفاوت دارد. به گفته وی ایده رایجی که بر اساس آن ریزامواج از قدرت کافی برای آسیب رساندن به نسوج بدن انسان برخوردار نیستند، تنها در زمانی درست خواهد بود که تعداد فوتونهای این امواج در فضایی برابر یک "طول موج مکعب" کمتر از یک باشد. زمانی که تراکم این فوتونها بیشتر از این حد باشد آنها می توانند به راحتی در نسوج بدن نفوذ کرده و اختلال به وجود آورند، به بیانی دیگر این تاثیر موبایلی می تواند با نسوج بدن انسان با قدرتی بیشتر از آنچه تصور می شد ترکیب شده و تعامل ایجاد کند.
برونو برای مثال به انبرکهای نوری اشاره کرده است، این انبرکها برای تغییر ساختار اجرام کوچکی از قبیل سلولها مورد استفاده قرار می گیرند و می توانند به ساختار آنها آسیب وارد کنند. این پدیده ای به اثبات رسیده است که در عین حال مورد استفاده نیز قرار می گیرد و هرچه تعداد فوتونهای نوری به کار گرفته شده در این انبرکها بیشتر باشد، این انبرکها نیز قدرتمند تر می شوند.
این ابزارها معمولا در نور فروسرخ کار می کنند، اما با توجه به اینکه معمولا تراکم فوتونها در یک طول موج مکعب از سیگنالهای سلولی بیشتر از ۱ است، این سئوال پیش می آید که آیا ویژگی فوتونها در این انبرکها با ویژگی فوتونهای ریزامواج در تلفنهای همراه برابر هستند؟
برونو معتقد است برای رخ دادن این آسیب مکانیزم ویژه ای نیاز است که این مکانیزم را می توان در رایجترین ابزارهای ارتباطاتی در اطراف انسانها مشاهده کرد: تلفنهای همراه و برجهای مخابراتی.
این مطالعه جدید لزوما به این معنی نیست که فوتونهای ریزامواج می توانند نورونهای مغز انسان را آشفته کنند، بلکه تنها تردیدی جدید را در رابطه با بحث داغ تاثیر تلفنهای همراه بر سلامت انسان به وجود آورده و میزان نگرانی در رابطه با این پدیده زاییده زندگی مدرن را افزایش می دهد.
بر اساس گزارش پاپ ساینس، برونر در انتها می گوید بحث قدرتمند نبودن فوتونهای ریزموج برای گسستن پیوندهای شیمیایی در بدن انسان دیگر برای دست کم گرفتن فرضیه مضر بودن تلفنهای همراه برای سلامت انسان کافی نخواهد بود.
به گزارش مهر، لابراتوار ملی لس آلموس در انتشار اخبار بهت آور بسیار چیره دست است، این لابراتوار به تازگی درباره موضوع بحث برانگیز تاثیر تشعشعات تلفن همراه بر روی نسوج بدن اخبار جدیدی اعلام کرده است که بر اساس آن این تشعشعات می توانند به شیوه ای کاملا متفاوت که تا به حال مورد بررسی قرار نگرفته است بر روی نسوج بدن انسان تاثیرگذار باشد.
در حال حاضر دو نوع بحث بر سر موضوع تاثیر تلفنهای همراه بر سلامتی انسان وجود دارد: ۱- سیگنالهای تلفن همراه بر روی سلامت و رفتار انسانها تاثیر منفی می گذارند ۲- هیچ مدرکی برای اثبات تاثیر منفی تلفن همراه بر روی سلامت انسانها وجود ندارد.
اما در حال حاضر یکی از قدرتمند ترین بحثها در مورد تلفنهای همراه این است که فوتون ریز امواج این تلفنها به اندازه ای قدرتمند نیستند تا بتوانند پیوندهای شیمیایی درون بدن انسان را بشکنند و در صورتی که قدرت چنین گسستی وجود نداشته باشد این فوتونها قادر به آسیب رساندن به نسوج زیستی بدن نیستند، بسیاری از پزشکان در حال حاضر بر اساس این فرضیه پرونده را مختومه می دانند.
اما "بیل بورنو" زیست شناس نظری در لابراتوار لس آلموس فکری متفاوت دارد. به گفته وی ایده رایجی که بر اساس آن ریزامواج از قدرت کافی برای آسیب رساندن به نسوج بدن انسان برخوردار نیستند، تنها در زمانی درست خواهد بود که تعداد فوتونهای این امواج در فضایی برابر یک "طول موج مکعب" کمتر از یک باشد. زمانی که تراکم این فوتونها بیشتر از این حد باشد آنها می توانند به راحتی در نسوج بدن نفوذ کرده و اختلال به وجود آورند، به بیانی دیگر این تاثیر موبایلی می تواند با نسوج بدن انسان با قدرتی بیشتر از آنچه تصور می شد ترکیب شده و تعامل ایجاد کند.
برونو برای مثال به انبرکهای نوری اشاره کرده است، این انبرکها برای تغییر ساختار اجرام کوچکی از قبیل سلولها مورد استفاده قرار می گیرند و می توانند به ساختار آنها آسیب وارد کنند. این پدیده ای به اثبات رسیده است که در عین حال مورد استفاده نیز قرار می گیرد و هرچه تعداد فوتونهای نوری به کار گرفته شده در این انبرکها بیشتر باشد، این انبرکها نیز قدرتمند تر می شوند.
این ابزارها معمولا در نور فروسرخ کار می کنند، اما با توجه به اینکه معمولا تراکم فوتونها در یک طول موج مکعب از سیگنالهای سلولی بیشتر از ۱ است، این سئوال پیش می آید که آیا ویژگی فوتونها در این انبرکها با ویژگی فوتونهای ریزامواج در تلفنهای همراه برابر هستند؟
برونو معتقد است برای رخ دادن این آسیب مکانیزم ویژه ای نیاز است که این مکانیزم را می توان در رایجترین ابزارهای ارتباطاتی در اطراف انسانها مشاهده کرد: تلفنهای همراه و برجهای مخابراتی.
این مطالعه جدید لزوما به این معنی نیست که فوتونهای ریزامواج می توانند نورونهای مغز انسان را آشفته کنند، بلکه تنها تردیدی جدید را در رابطه با بحث داغ تاثیر تلفنهای همراه بر سلامت انسان به وجود آورده و میزان نگرانی در رابطه با این پدیده زاییده زندگی مدرن را افزایش می دهد.
بر اساس گزارش پاپ ساینس، برونر در انتها می گوید بحث قدرتمند نبودن فوتونهای ریزموج برای گسستن پیوندهای شیمیایی در بدن انسان دیگر برای دست کم گرفتن فرضیه مضر بودن تلفنهای همراه برای سلامت انسان کافی نخواهد بود.