✘בفـتــَـرِ ωــَــبـزُ عــــاشـــ ــقــآنـﮧ ے مـסּ (جملــات دکتــر شـریعتــی)

[First Star]

تواناترين مترجم کسي است که سکوت
ديگران را ترجمه کند
شايد سکوتي تلخ گوياي دوست داشتني
شيرين باشد
اگر نمي خواهي بدست هيچ ديکتاتوري گرفتار شوي
فقط يک کار کن
بخوان و بخوان و بخوان

[Ƥαяℓσนʂ ϱiяℓ]

وقتی که دیگر نبود من به بودنش نیازمند شدم .

وقتی که دیگر رفت من به انتظار آمدنش نشستم .

وقتی که دیگر نمی توانست مرا دوست بدارد من او را دوست داشتم .

وقتی او تمام کرد من شروع کردم .

وقتی او تمام شد من آغاز شدم .

و چه سخت است .

تنها متولد شدن

مثل تنها زندگی کردن است ،

مثل تنها مردن !

[✘ЯØற!ηд✘]

هیچ وقت نباید به اجبار خندید !

گاهی بــاید تا نهایت آرامش گــریه کرد …

لبخـــــند بعد از گریه ؛

از رنگــــین کمــــآن بعد از بـــآران هم زیبـــاتره …

[First Star]

چه رنجيست لذت ها را تنها بردن و چه زشت است
زيباييها را تنها ديدن و چه بدبختي آزاردهنده ايست
تنها خوشبخت بودن

[Ƥαяℓσนʂ ϱiяℓ]

احمق نیستم

پر بودم و سیر بودم و سیراب

و لذتم تنها این که …

آری کارم سخت است و دردم سخت

و از هرچه شیرینی و شادی و بازی است محروم

اما …

این بس که می فهمم !

خوب است …

احمق نیستم

[aCrimoniouSs]

چـــــــه حقیرند مردمــانی که:
نه لیــــــاقت دوست داشتن...
و نـه متانت دوست داشته شدن...
نـــــــه صبر سکــوت و نــــــه فهـــــم انتقـــــــاد...
بااین حــــــــال مدام شعر عاشقانه میخـــوانند...

[Ƥαяℓσนʂ ϱiяℓ]

خدایا ...!چه خبره ..آرامتر ...!نیازی به زمین لرزه نیست..کاخِ آرزوهای این مردم به تلنگری هم فرو میریخت...!!!

[First Star]

من هرگز از مرگ نمي هراسيده ام .

عشق به آزادي ، سختي جان دادن را بر من هموار مي سازد .

عشق به آزادي مرا همه عمر در خود گداخته است .

آزادي معبود من است .

به خاطر آزادي هر خطري بي خطر است .

هر دردي بي درد است .

هر زنداني رهايي است .

هر جهادي آسودگي است .

هر مرگي حيات است .

مرا اينچنين پرورده اند من اينچنينم .

پس چرا از فردا مي ترسم .

من تنهايي را از آزادي بيشتر دوست دارم!

[Ƥαяℓσนʂ ϱiяℓ]

خداوندا
پریشانم
چه می خواهی تو ازجانم
مرا بی آنکه خود خواهم اسیر زندگی کردی
خداواندا
اگر روزی زعرش خود به زیر ایی
لباس فقر بپوشی
غرورت رابرای تکه نانی
به زیر پای نامردان بیاندازی
و شب آهسته و خسته
تهی دست و زبان بسته
به سوی خانه باز آیی
زمین و آسمان را کفر می گویی
نمی گوی
خداوندا
اگر در روز گرما خیز
تنت بر سایه ی دیوار بگشایی
لبت برکاسه ی مسی قیر اندود بگذاری
و قدری آن طرف تر
عمارتهای مرمرین بینی
و اعصابت برای سکه ای این سو آن سو در روان باشد
زمین و آسمان را کفر می گویی
نمی گویی
خداوندا
اگر روزی بشر گردی
زحال بندگانت با خبر کردی
پشیمان می شوی از قصه خلقت ، از این بودن از این بدعت
خداوندا تو مسئولی
خداوندا تو می دانی که انسان بودن و ماندن
در این دنیا چه دشوار است
چه رنجی می کشد انکس که انسان است و از احساس سرشار است

[First Star]

هیچ گاه كسي را دوست نداشته باش،
چون دوست داشتن اسارت است
و اسارت انسان را به جنون مي كشاند
هر گاه کسی را دوست داشتي رهايش كن.
اگر به سویت باز نگشت بدان كه از اول هم مال تو نبوده است.