ویتامین ث برای درمان بیماری سپسیس

[~ArMiNa~]

سپسیس یک بیماری خطرناک است که معمولا توسط باکتری ایجاد می‌شود و به گفته پزشکان ویتامین ث می‌تواند درمانی بالقوه برای مقابله با این عفونت خونی جدی باشد.

به گزارش ایسنا، دکتر کارل تیمل و دستیارانش از دانشگاه اونتاریو ادعا می‌کنند که ویتامین ث می‌تواند روشی ایمن و مقرون به صرفه برای درمان این عفونت خونی خطرناک و تهدید کننده باشد.

آنها در آزمایشات خود به این نتیجه رسیدند که ویتامین ث نه تنها می‌تواند از بروز این عفونت جلوگیری کند بلکه همچنین در بهبود بیماری موثر است.این عفونت که وارد جریان خون می‌شود و می‌توانند باعث بروز نارسایی‌های عضوی شود در کودکان شایعتر است.

دکتر تیمل تاکید کرد: این روش بویژه در کشورهای در حال توسعه که این بیماری شیوع بیشتری دارد، مفید است، چون در این کشورها اغلب مردم توان مالی برای روش‌های درمانی گران قیمت را ندارند و روش فوق بسیار مقرون به صرفه است.

«سپسیس» زمانی اتفاق می‌افتد که باکتری در روده‌ها، مجاری ادراری و مثانه، سمی تولید کند که به سیستم ایمنی بدن و اعضا و بافت‌های بدن حمله کند.این سم می‌تواند بسیار خطرناک باشد زیرا در صورتی که درمان نشود بر روی کلیه‌ها، ریه‌ها، مغز و گوش اثرات خطرناکی خواهد گذاشت.

این عفونت در هر فرد و هر گروه سنی ممکن است اتفاق بیافتد اما بیشتر در شیرخواران که سیستم ایمنی بدنشان به اندازه کافی رشد نکرده است و عفونت خیلی دیر از بدنشان دفع می‌شود و نیز در افرادی با سیستم ایمنی ضعیف مثل مبتلایان به ایدز شایعتر است. خطر بروز بیماری‌های باکتریایی شدید در کودکان زیر سه ماهه و تب دار، بیشتر از کودکان بزرگتر تب دار است.

بر اساس این گزارش ، ویتامین ث نیز که بعنوان یکی از فاکتورهای پیشگیری کننده از بروز سپسیس شناخته شده از موادی است که بدن باید از طریق غذایی که فرد می‌خورد، آن را جذب کند.

بدن انسان باید تمام مواد لازم را از غذاهایی که می‌خورد، جذب کند در غیر این صورت و بدون دریافت مواد غذایی لازم، قادر نخواهد بود کمبود این مواد را به گونه‌ای دیگر جبران کند.

ویتامین ث یا اسید اسکوربیک، یک ویتامین محلول در آب است که برای رشد و عملکرد طبیعی بدن لازم است. این ویتامین در تشکیل کلاژن نقش دارد. کلاژن یک نوع پروتئین است که در تشکیل پوست، تاندون‌ها، رباط‌ها، عروق خونی و نیز در ترمیم بافت‌ها شرکت می‌کند. این ماده مغذی، یکی از مهمترین آنتی اکسیدان‌های مورد نیاز بدن است.

منابعی که بیشترین مقادیر این ویتامین را در خود دارند عبارت از توت فرنگی، کلم بروکلی، گریپ فروت، گوجه فرنگی، انبه، لیمو، گل کلم، سیب زمینی، هندوانه، اسفناج، کلم، نارنگی و مرکبات، کیوی بعنوان منابع گیاهی دارای ویتامین ث و جگر بعنوان منبع حیوانی دارای این ویتامین است. نگهداری طولانی مدت این مواد غذایی در یخچال‏، پختن، گرمای هوا، نور و دخانیات باعث از بین رفتن این ویتامین می‏شوند.