بازی آنلاین
آپلود عکس
30-06-2012، 7:16
گاهی برخی جنگ ها تنها چند دقیقه طول کشیده اند، تعداد دیگری هم البته هستند که چند روز یا چند هفته طول کشیده اند. مانند جنگ شش روزه اعراب و رژیم صهیونیستی و جنگ های 22 روزه و 33 روزه حزب اللّه و رژیم صهیونیستی و لبنان و رژیم صهیونیستی که همگی در ردیف کوتاه ترین جنگ های جهان قرار گرفته اند. در این مطلب، فهرستی از کوتاه ترین جنگ های تاریخ- که بعضی هایشان هم جزو مهم ترین جنگ های زمان خود بوده اند- را با هم مرور می کنیم.
42 روز
جنگ فالک لندز، در سال1982 بین دو کشور آرژانتین و انگلستان بر سر جزایر فالک لند در گرفت. فالک لند شامل دو بخش اصلی و چندین جزیره کوچک تر است که در جنوب اقیانوس اطلس و شرق آرژانتین واقع شده و از سال های بسیار دور مالکیت و نام آن مورد بحث بود تا اینکه با اشغال جزایر جنوب جرجیا توسط آرژانتین در 19 ماه مارس 1982، اشغال جزایر فالک لندز نیز صورت گرفت. هر چند این جنگ توسط هیچ یک از طرفین به طور رسمی اعلام نشد، اما بهانه آرژانتینی ها برای اشغال این منطقه، پس گرفتن منطقه اشغال شده بود و انگلستان هم به بهانه اینکه حد و حدود مناطق دریای اش توسط قوای بیگانه مورد تجاوز قرار گرفته با آرژانتین وارد جنگ شد.
با آغاز این جنگ، حس میهن دوستی طرفین جنگ حسابی گل کرد. به این ترتیب آرژانتین با قدرت علیه دولت انگلستان به مقابله پرداخت و کشور انگلستان و نخست وزیر آن زمان این کشور (مارگارت تاچر) با قدرت بیشتری قد علم کرد. این نبرد پس از 42 روز با پیروزی انگلستان خاتمه یافت.
32 روز
در دومین نبرد بالکان که سال1913 آغاز شد، بلغارستان در یک سمت و یونان، صربستان، رومانی، مونته نگرو و امپراطوری عثمانی سوی دیگر میدان بودند. در این نبرد 32 روزه، صربستان با امپراطوری روسیه متحد شد و به این ترتیب منطقه قدرتمندی به وجود آمد که زنگ خطری برای اتریش و مجارستان بود. همین موضوع باعث شد تا ناخواسته پایه های جنگ جهانی اول ریخته شود. با وجود اینکه خط مقدم این نبرد در مقدونیه بود- به دلیل بعضی اتفاقات- صلح موقتی در مناطق دورتر از خط مقدم به وجود آمد. رومانی در حمله ای که از 27 جولای تا دهم ژوئن به طول انجامید، موفق شد شمال بلغارستان را به تصرف خود درآورد و امپراطوری عثمانی نیز از موقعیت به وجود آمده سوء استفاده کرد و برخی از نواحی از دست داده خود را مانند آدریاناپول پس گرفت. به این ترتیب در طول 32 روز بلغارستان بیشتر مناطقی را که در جنگ اول بالکان تصاحب کرده بود، از جمله جنوب دوبروجا در رومانی، بیشر مناطق مقدونیه، شهر تراس در امپراطوری عثمانی و... از دست داد. جالب اینجاست پس از پایان این نبرد 32 روزه 10 ماه بیشتر طول نکشید که جنگ جهانی اول به راه افتاد.
37 روز
هنوز مدت زیادی از استقلال لیتوانی و لهستان نگذشته بود که این دو کشور با یکدیگر وارد جنگ شدند. جنگ بر سر مالکیت اراضی شهرهای ویلنیوس، سووالکی و آگستا در سال 1920 آغاز شد؛ 37 روز بعد لهستان در این جنگ پیروز شد و با نوشتن عهدنامه ای، قرار شد که هر یک از طرفین، جنگ را متوقف کنند. اما هنوز مدت زیادی از این عهدنامه نگذشته بود که لهستان زیر حرفش زد و دولت دست نشانده ای را در مرکز لیتوانی مستقر کرد. تقریباً 18 ماه از استقرار دولت در پایتخت تاریخی گراند داچی می گذشت، اما به هیچ عنوان این دولت از سوی مجامع بین المللی به رسمیت شناخته نشد و همچنان لیتوانی بر بازپس گیری مناطق اشغال شده اش اصرار داشت. سرانجام در 24 مارس سال 1922 انتخابات عمومی در ناحیه اشغال شده توسط لهستان برگزار شد و با توجه به عدم رأی مثبت مردم لیتوانی، لهستان از منطقه عقب نشینی کرد.
30روز
نبردی که در سال 1897 به جنگ سی روزه معروف است، نبرد بین یونان و امپراطوری عثمانی بود. در آن زمان سلطان عبدالحمید، امپراطوری عثمانی را بر عهده داشت. دلیل آغاز این جنگ، نگرانی یونان بر سر موقعیت کریت بود و از آنجایی که در آن زمان امپراطوری عثمانی جمعیت یونان را کنترل می کرد، این مسأله نگرانی یونان را بیش از پیش برانگیخته بود تا اینکه در اواخر سال 1896 شورشیان وارد کریت شدند و در 21 ژانویه سال بعد ارتش یونان هم وارد کریت شد و به یونانی های ساکن در جزیره پیوست. در همین زمان قدرت بین المللی سریع دست به کار شدند و این جزیره را تحت حمایت خود درآوردند. عثمانی ها در مدت دو هفته، یونان را شکست دادند و اگر قدرت های بین الملل مداخله نمی کردند، مطمئناً این جنگ همچنان ادامه داشت. هر چند نبرد متوقف شد اما یونانی ها بهای سنگینی را پرداخت کردند؛ چرا که مجبور به واگذار کردن کریت به عثمانی شدند و پس از 30 روز نبرد بالأخره به پایان رسید.
27 روز
نبرد چین و ویتنام که به آن سومین جنگ هند و چین هم معروف است، نبرد بسیار کوتاه اما خونینی بود که در سال 1979 بین جمهوری سوسیالیست ویتنام درگرفت. جنگ را ویتنام آغاز کرد و چین هم در جواب، یورش بسیار خصمانه ای را آغاز کرد که نتیجه آن پایان دادن به حکومت خمرهای سرخ بود. بعد از این حادثه، حمله به شمال ویتنام انجام شد و سپاه چین مدتی در مناطق شمالی ویتنام مستقر بودند که در کمتر از یک ماه منطقه را ترک کردند. نکته جالب این بود که در پایان 27 روز هر دو طرف جنگ اعلام پیروزی کردند.
13 روز
سال 1971 جنگ سختی بین هند و پاکستان درگرفت. گاهی اوقات به این نبرد 13 روزه جنگ مدنی پاکستان هم گفته می شود که ارتباط تنگاتنگی با نبرد آزادیخواهانه بنگلادش داشت که بین رهبران غربی و شرقی پاکستان رخ داد.
سال 1970 بعد از اینکه انتخابات پاکستان به پایان رسید، نتیجه آرا این شد که حزب آوامی از شرق پاکستان از 313 کرسی مجلس، 167 تا 169 کرسی را تصاحب کردند و این به آن معنا بود که اکثریت حاضر در مجلس از شرق پاکستان بودند. همین مسأله باعث شد تا نبردی در مناطق غربی و مرز هندوستان با پاکستانی ها رخ دهد که در آن، ارتش بنگلادش و هندوستان هر دو با هم با پاکستان به جنگ 13 روزه رفتند. این جنگ با استقلال بنگلادش به پایان رسید.
24 روز
جنگ ارمنستان و گرجستان از جنگ های مرزی بود که در سال 1918 بین جمهوری دموکراتیک گرجستان و جمهوری دموکراتیک ارمنستان بر سر مالکیت بخش هایی از استان های مورد بحث لاری، جاواختی آغاز شد. در میان این مناطق نام بور چالو نیز به چشم می خورد. ناحیه ای که دو فرهنگ ارمنی و گرجستانی در آن با هم آمیخته شده بود اما از قرن 19 به بعد بیشتر مردم آن ارمنی بودند. با به پایان رسیدن جنگ جهانی اول، بعضی از این مناطق مورد بحث، تحت سلطه امپراطوری عثمانی درآمد و زمانی که ترک ها این منطقه را به حال خود رها کردند، نزاع بین ارمنستان و گرجستان بر سر مالکیت آن آغاز شد تا اینکه بالأخره در هفتم دسامبر 1918 جنگ مسلحانه بین این دو کشور درگرفت. نبرد همچنان ادامه داشت تا اینکه در 31 دسامبر همان سال و تنها با گذشت 24 روز از آغاز جنگ، با میانجیگری انگلستان، آتش بس بین دو طرف جنگ به امضا رسید. به این ترتیب منطقه بور چالو تحت نظارت دولت مشترک گرجستان و ارمنستان درآمد و این حاکمیت تا سال 1920 ادامه داشت.
14 روز
نبرد بین صربستان و بلغارستان در 14 نوامبر سال 1885 شروع شد و تا 28 نوامبر همان سال ادامه داشت و صلح نهایی در 19 فوریه سال 1886 در بخارست به امضا رسید. در نتیجه این جنگ 14 روزه قدرت های اروپایی با هم متحد شدند و قانون اتحاد بلغارستان را در ششم سپتامبر سال 1885 به تصویب رساندند. در پایان این جنگ 14 روزه، یعنی 28 نوامبر، سفیری از وین در بلگراد به ملاقات سران ارتش بلغارستان رفت و از آنها خواست تا فعالیت های نظامی را متوقف کنند و آنها را تهدید کرد که اگر چنین کاری نکنند، نیروهای بلغارستان مطمئناً با ارتش اتریش و مجارستان رو به رو خواهند شد. به این ترتیب طی 14 روز جنگی که در صورت ادامه به خونریزی های بسیاری منجر می شد، به پایان رسید.
45 دقیقه
جنگی که در 27 آگوست سال 1896 بین انگلستان و جزیره زانزیبار در شرق تانزانیا به وقوع پیوست، 45 دقیقه بیشتر به طول نینجامید و این 45 دقیقه، در میان تمام جنگ هایی که تاکنون در طول تاریخ به وقوع پیوسته، رکورددار کوتاه ترین نبرد در جهان است. این نبرد بسیار کوتاه با مرگ سلطان حمید بن توواینی پادشاه جزیره در 25 آگوست سال 1986 آغاز شد؛ چرا که سلطان حمید رابطه خوبی با حکومت انگلستان داشت و بعد از مرگ او، بلافاصله در یک کودتا، خواهرزاده اش «خالد بین برگاش» روی کار آمد. این، دقیقاً بر خلاف میل انگلسی ها بود؛ چرا که آنها شخصی به نام حمید بن محمد را در نظر داشتند و بر این عقیده بودند که ارتباط بر قرار کردن با او بسیار راحت تر است. از این رو به برگاش اولتیماتوم دادند که هر چه زودتر از سلطنت کناره گیری کند. اما شاه کودتایی این پیشنهاد را نپذیرفت و نیروهای خود را به کاخ پادشاهی فرستاد تا آنجا را تصاحب کنند، غافل از اینکه پیش از او ارتش دریایی انگلستان پنج کشتی جنگی را درست رو به روی کاخ در اسکله اعزام کرده و همه کشتی ها کاخ را نشانه رفته بودند. با وجود اینکه برگاش یک نماینده آمریکایی برای صحبت کردن با مقامات ارتش دریایی انگلیس فرستاد، اما ساعت 9 صبح 27 آگوست سال 1896 با به پایان رسیدن فرصت اولتیماتوم دستور آتش به کشتی های جنگی انگلیسی داده شد و آنها کاخ را در یک چشم بر هم زدن، با خاک یکسان کردند. و به این ترتیب این جنگ بعد از 45 دقیقه با پیروزی انگلستان به پایان رسید.
منبع: هفته نامه حوادث و شگفتی ها همشهری سرنخ ش- 85
42 روز
جنگ فالک لندز، در سال1982 بین دو کشور آرژانتین و انگلستان بر سر جزایر فالک لند در گرفت. فالک لند شامل دو بخش اصلی و چندین جزیره کوچک تر است که در جنوب اقیانوس اطلس و شرق آرژانتین واقع شده و از سال های بسیار دور مالکیت و نام آن مورد بحث بود تا اینکه با اشغال جزایر جنوب جرجیا توسط آرژانتین در 19 ماه مارس 1982، اشغال جزایر فالک لندز نیز صورت گرفت. هر چند این جنگ توسط هیچ یک از طرفین به طور رسمی اعلام نشد، اما بهانه آرژانتینی ها برای اشغال این منطقه، پس گرفتن منطقه اشغال شده بود و انگلستان هم به بهانه اینکه حد و حدود مناطق دریای اش توسط قوای بیگانه مورد تجاوز قرار گرفته با آرژانتین وارد جنگ شد.
با آغاز این جنگ، حس میهن دوستی طرفین جنگ حسابی گل کرد. به این ترتیب آرژانتین با قدرت علیه دولت انگلستان به مقابله پرداخت و کشور انگلستان و نخست وزیر آن زمان این کشور (مارگارت تاچر) با قدرت بیشتری قد علم کرد. این نبرد پس از 42 روز با پیروزی انگلستان خاتمه یافت.
32 روز
در دومین نبرد بالکان که سال1913 آغاز شد، بلغارستان در یک سمت و یونان، صربستان، رومانی، مونته نگرو و امپراطوری عثمانی سوی دیگر میدان بودند. در این نبرد 32 روزه، صربستان با امپراطوری روسیه متحد شد و به این ترتیب منطقه قدرتمندی به وجود آمد که زنگ خطری برای اتریش و مجارستان بود. همین موضوع باعث شد تا ناخواسته پایه های جنگ جهانی اول ریخته شود. با وجود اینکه خط مقدم این نبرد در مقدونیه بود- به دلیل بعضی اتفاقات- صلح موقتی در مناطق دورتر از خط مقدم به وجود آمد. رومانی در حمله ای که از 27 جولای تا دهم ژوئن به طول انجامید، موفق شد شمال بلغارستان را به تصرف خود درآورد و امپراطوری عثمانی نیز از موقعیت به وجود آمده سوء استفاده کرد و برخی از نواحی از دست داده خود را مانند آدریاناپول پس گرفت. به این ترتیب در طول 32 روز بلغارستان بیشتر مناطقی را که در جنگ اول بالکان تصاحب کرده بود، از جمله جنوب دوبروجا در رومانی، بیشر مناطق مقدونیه، شهر تراس در امپراطوری عثمانی و... از دست داد. جالب اینجاست پس از پایان این نبرد 32 روزه 10 ماه بیشتر طول نکشید که جنگ جهانی اول به راه افتاد.
37 روز
هنوز مدت زیادی از استقلال لیتوانی و لهستان نگذشته بود که این دو کشور با یکدیگر وارد جنگ شدند. جنگ بر سر مالکیت اراضی شهرهای ویلنیوس، سووالکی و آگستا در سال 1920 آغاز شد؛ 37 روز بعد لهستان در این جنگ پیروز شد و با نوشتن عهدنامه ای، قرار شد که هر یک از طرفین، جنگ را متوقف کنند. اما هنوز مدت زیادی از این عهدنامه نگذشته بود که لهستان زیر حرفش زد و دولت دست نشانده ای را در مرکز لیتوانی مستقر کرد. تقریباً 18 ماه از استقرار دولت در پایتخت تاریخی گراند داچی می گذشت، اما به هیچ عنوان این دولت از سوی مجامع بین المللی به رسمیت شناخته نشد و همچنان لیتوانی بر بازپس گیری مناطق اشغال شده اش اصرار داشت. سرانجام در 24 مارس سال 1922 انتخابات عمومی در ناحیه اشغال شده توسط لهستان برگزار شد و با توجه به عدم رأی مثبت مردم لیتوانی، لهستان از منطقه عقب نشینی کرد.
30روز
نبردی که در سال 1897 به جنگ سی روزه معروف است، نبرد بین یونان و امپراطوری عثمانی بود. در آن زمان سلطان عبدالحمید، امپراطوری عثمانی را بر عهده داشت. دلیل آغاز این جنگ، نگرانی یونان بر سر موقعیت کریت بود و از آنجایی که در آن زمان امپراطوری عثمانی جمعیت یونان را کنترل می کرد، این مسأله نگرانی یونان را بیش از پیش برانگیخته بود تا اینکه در اواخر سال 1896 شورشیان وارد کریت شدند و در 21 ژانویه سال بعد ارتش یونان هم وارد کریت شد و به یونانی های ساکن در جزیره پیوست. در همین زمان قدرت بین المللی سریع دست به کار شدند و این جزیره را تحت حمایت خود درآوردند. عثمانی ها در مدت دو هفته، یونان را شکست دادند و اگر قدرت های بین الملل مداخله نمی کردند، مطمئناً این جنگ همچنان ادامه داشت. هر چند نبرد متوقف شد اما یونانی ها بهای سنگینی را پرداخت کردند؛ چرا که مجبور به واگذار کردن کریت به عثمانی شدند و پس از 30 روز نبرد بالأخره به پایان رسید.
27 روز
نبرد چین و ویتنام که به آن سومین جنگ هند و چین هم معروف است، نبرد بسیار کوتاه اما خونینی بود که در سال 1979 بین جمهوری سوسیالیست ویتنام درگرفت. جنگ را ویتنام آغاز کرد و چین هم در جواب، یورش بسیار خصمانه ای را آغاز کرد که نتیجه آن پایان دادن به حکومت خمرهای سرخ بود. بعد از این حادثه، حمله به شمال ویتنام انجام شد و سپاه چین مدتی در مناطق شمالی ویتنام مستقر بودند که در کمتر از یک ماه منطقه را ترک کردند. نکته جالب این بود که در پایان 27 روز هر دو طرف جنگ اعلام پیروزی کردند.
13 روز
سال 1971 جنگ سختی بین هند و پاکستان درگرفت. گاهی اوقات به این نبرد 13 روزه جنگ مدنی پاکستان هم گفته می شود که ارتباط تنگاتنگی با نبرد آزادیخواهانه بنگلادش داشت که بین رهبران غربی و شرقی پاکستان رخ داد.
سال 1970 بعد از اینکه انتخابات پاکستان به پایان رسید، نتیجه آرا این شد که حزب آوامی از شرق پاکستان از 313 کرسی مجلس، 167 تا 169 کرسی را تصاحب کردند و این به آن معنا بود که اکثریت حاضر در مجلس از شرق پاکستان بودند. همین مسأله باعث شد تا نبردی در مناطق غربی و مرز هندوستان با پاکستانی ها رخ دهد که در آن، ارتش بنگلادش و هندوستان هر دو با هم با پاکستان به جنگ 13 روزه رفتند. این جنگ با استقلال بنگلادش به پایان رسید.
24 روز
جنگ ارمنستان و گرجستان از جنگ های مرزی بود که در سال 1918 بین جمهوری دموکراتیک گرجستان و جمهوری دموکراتیک ارمنستان بر سر مالکیت بخش هایی از استان های مورد بحث لاری، جاواختی آغاز شد. در میان این مناطق نام بور چالو نیز به چشم می خورد. ناحیه ای که دو فرهنگ ارمنی و گرجستانی در آن با هم آمیخته شده بود اما از قرن 19 به بعد بیشتر مردم آن ارمنی بودند. با به پایان رسیدن جنگ جهانی اول، بعضی از این مناطق مورد بحث، تحت سلطه امپراطوری عثمانی درآمد و زمانی که ترک ها این منطقه را به حال خود رها کردند، نزاع بین ارمنستان و گرجستان بر سر مالکیت آن آغاز شد تا اینکه بالأخره در هفتم دسامبر 1918 جنگ مسلحانه بین این دو کشور درگرفت. نبرد همچنان ادامه داشت تا اینکه در 31 دسامبر همان سال و تنها با گذشت 24 روز از آغاز جنگ، با میانجیگری انگلستان، آتش بس بین دو طرف جنگ به امضا رسید. به این ترتیب منطقه بور چالو تحت نظارت دولت مشترک گرجستان و ارمنستان درآمد و این حاکمیت تا سال 1920 ادامه داشت.
14 روز
نبرد بین صربستان و بلغارستان در 14 نوامبر سال 1885 شروع شد و تا 28 نوامبر همان سال ادامه داشت و صلح نهایی در 19 فوریه سال 1886 در بخارست به امضا رسید. در نتیجه این جنگ 14 روزه قدرت های اروپایی با هم متحد شدند و قانون اتحاد بلغارستان را در ششم سپتامبر سال 1885 به تصویب رساندند. در پایان این جنگ 14 روزه، یعنی 28 نوامبر، سفیری از وین در بلگراد به ملاقات سران ارتش بلغارستان رفت و از آنها خواست تا فعالیت های نظامی را متوقف کنند و آنها را تهدید کرد که اگر چنین کاری نکنند، نیروهای بلغارستان مطمئناً با ارتش اتریش و مجارستان رو به رو خواهند شد. به این ترتیب طی 14 روز جنگی که در صورت ادامه به خونریزی های بسیاری منجر می شد، به پایان رسید.
45 دقیقه
جنگی که در 27 آگوست سال 1896 بین انگلستان و جزیره زانزیبار در شرق تانزانیا به وقوع پیوست، 45 دقیقه بیشتر به طول نینجامید و این 45 دقیقه، در میان تمام جنگ هایی که تاکنون در طول تاریخ به وقوع پیوسته، رکورددار کوتاه ترین نبرد در جهان است. این نبرد بسیار کوتاه با مرگ سلطان حمید بن توواینی پادشاه جزیره در 25 آگوست سال 1986 آغاز شد؛ چرا که سلطان حمید رابطه خوبی با حکومت انگلستان داشت و بعد از مرگ او، بلافاصله در یک کودتا، خواهرزاده اش «خالد بین برگاش» روی کار آمد. این، دقیقاً بر خلاف میل انگلسی ها بود؛ چرا که آنها شخصی به نام حمید بن محمد را در نظر داشتند و بر این عقیده بودند که ارتباط بر قرار کردن با او بسیار راحت تر است. از این رو به برگاش اولتیماتوم دادند که هر چه زودتر از سلطنت کناره گیری کند. اما شاه کودتایی این پیشنهاد را نپذیرفت و نیروهای خود را به کاخ پادشاهی فرستاد تا آنجا را تصاحب کنند، غافل از اینکه پیش از او ارتش دریایی انگلستان پنج کشتی جنگی را درست رو به روی کاخ در اسکله اعزام کرده و همه کشتی ها کاخ را نشانه رفته بودند. با وجود اینکه برگاش یک نماینده آمریکایی برای صحبت کردن با مقامات ارتش دریایی انگلیس فرستاد، اما ساعت 9 صبح 27 آگوست سال 1896 با به پایان رسیدن فرصت اولتیماتوم دستور آتش به کشتی های جنگی انگلیسی داده شد و آنها کاخ را در یک چشم بر هم زدن، با خاک یکسان کردند. و به این ترتیب این جنگ بعد از 45 دقیقه با پیروزی انگلستان به پایان رسید.
منبع: هفته نامه حوادث و شگفتی ها همشهری سرنخ ش- 85
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
