دختر زیبای و وفادار هالیوود درگذشت

[( lιεβ )]

فونتین یکشنبه به دلایل طبیعی در منزل خود در کارمل در کالیفرنیا درگذشت. او 96 ساله بود.فونتین در اوایل دهه 1940 با نقش‌آفرینی‌های به‌یاد‌ماندنی در دو فیلم آلفرد هیچکاک، «سوءظن» (1941) که به خاطر آن برنده اسکار شد و «ربکا» (1940) که اولین نامزدی اسکار را برایش به همراه داشت، جایگاه یک ستاره را پیدا کرد.او برای بازی در فیلم «دختر وفادار» (1943) برای سومین بار نامزد اسکار شد.

حضور در نقش قهرمان فیلم «جین ایر» (1944) در مقابل اورسن ولز، بازی در تریلر رمانتیک «ماجرای سپتامبر» (1950) روبروی جوزف کاتن، بازی در فیلم تاریخی «آیوانهو» (1952) با رابرت تیلور و حضور در نقش زنی اشرافی در فیلم «جزیره‌ای در خورشید» (1957) مقابل هری بلافونته، از دیگر فعالیت‌های سینمایی درخور توجه فونتین است.

جون فونتین و کری گرانت در صحنه‌ای از فیلم «سوءظن»

هیچکاک در «ربکا» که اولین فیلم آمریکایی او بود، نقش همسر دوم ماکسیم دی وینتر (با بازی لارنس اولیویر) را به فونتین سپرد. حضور او در نقش همسر جدید مردی که یاد و خاطره همسر اولش بر زندگی او سایه انداخته، مورد توجه قرار گرفت.

یک سال بعد، هیچکاک در فیلم «سوءظن» فونتین را مقابل کری گرانت قرار گرفت. فونتین برای بازی در نقش یک زن انگلیسی خجالتی که به همسر جدیدش مشکوک می‌شود و حس می‌کند او قصد کشتنش را دارد، برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر زن شد. فونتین تنها بازیگری است که برای یک فیلم از هیچکاک اسکار گرفته است.

یکی از کسانی که در جوایز اسکار 1942 در بخش بهترین بازیگر زن با فونتین رقابت کرد، خواهر بزرگش اولیویا دو هاویلند بود که برای فیلم «سحر را عقب بینداز» نامزد شده بود. چارلز هایمن نویسنده زندگی‌نامه فونتین نوشت وقتی او به طرف سن حرکت می‌کرد تا جایزه‌اش را دریافت کند، خواهرش سعی کرد او را در آغوش بکشد، اما فونتین خود را کنار کشید که این کار باعث دلخوری دوهاویلند شد.

سال 1947 وقتی دوهاویلند برای فیلم «هر کس مال خودش» اولین جایزه اسکار خود را برد، اتفاقی مشابه افتاد. این دو خواهر از دوران کودکی هیچ‌وقت واقعا با هم خوب نبودند و بالاخره از اواسط دهه 1970 دیگر با هم حرف نزدند. دوهاویلند که بیش از همه برای بازی در نقش ملانی در فیلم «بربادرفته» شهرت دارد، اکنون 97 سال دارد و در پاریس زندگی می‌کند.

جون فونتین با نام اصلی جون دوبووآر دوهاویلند 22 اکتبر 1917 از والدین بریتانیایی در توکیو به دنیا آمد. پدر فونتین که یک وکیل بود برای کار به ژاپن رفته بود. از آنکه که جون و خواهرش اولیویا بچه‌های ضعیفی بودند و دائم مریض می شدند، مادرشان لیلیان با آن‌ها به کالیفرنیا نقل مکان کرد و وادارشان کرد وارد دنیای بازیگری شوند.

در حالی که دوهاویلند بازیگری را دنبال می‌کرد، فونتین به توکیو برگشت و در یک مدرسه آمریکایی شرکت کرد. در نهایت، پدر و مادر آن‌ها از هم جدا شدند و فونتین در 17 سالگی به آمریکا بازگشت و در سن خوزه در کالیفرنیا مستقر شد. در آن زمان دوهاویلند به عنوان بازیگر در چند کار موفق ظاهر شده بود. فونتین به یک گروه تئاتری محلی پیوست و به لس آنجلس رفت.

او اواسط دهه 1930 برای شرکت مترو گلدوین مه‌یر تست بازیگری داد و با نام جون برفیلد نقش کوچکی در فیلم «خانم‌های دیگری نیستند» (1935) به دست آورد. فونتین بعد از این فیلم نام فامیلی خود را به فونتین - که نام فامیل ناپدری‌اش جرج فونتین بود - تغییر داد تا کسی او را با خواهرش اشتباه نگیرد.او سپس با شرکت آر‌کی‌او قرارداد بست و در چند فیلم مانند «زنان» و «گونگا دین» که هر دو سال 1939 اکران شدند، نقش‌های کوتاه ایفاء کرد.

جون فونتین و اورسن ولز در صحنه‌ای از فیلم «جین ایر»

فونتین متاثر از نقش‌های احساسی خود در دو فیلم در «ربکا» و «سوءظن» در چند فیلم رمانتیک دیگر دهه 1940 مانند «دختر وفادار»، «رودخانه مرد فرانسوی» (1944)،  «ماجراهای سوزان» (1945)، «از این روز به بعد» (1945) و «آیوی» (1947) بازی کرد. او آخرین بار سال 1966 در فیلم «جادوگران» مقابل دوربین رفت.

او در تلویزیون هم حضوری فعال داشت و در 1980 برای بازی در سریال «امید رایان» نامزد جایزه امی شد. فونتین در 1982 رئیس داوران جشنواره فیلم برلین بود.فونتین در 1978 کتاب زندگی‌نامه خود را با عنوان «No Bed of Roses» منتشر کرد که در آن به تفصیل درباره اختلافاتش با دوهاویلند توضیح داده است. او در زندگی شخصی یک خلبان دارای مجوز، یک طراح دکور ماهر و آشپزی توانا بود. او چهار بار ازدواج کرد و طلاق گرفت.

[ჯ Simón BóLIvaЯჯ]

ببینم این دوبرابر سن ننه ی ننه بزرگ منو داشته اونوقت بهش میگن دختر

[رومیناخویی زاده]

چه قدربازیگرای آمریکایی میمیرن.یه بازیگر40ساله هم مرد.فکرکنم ایرانیانفرین کردن