رسم های مذهبی مردمان قدیم

[τοxικ]

چهار شنبه سوری ازجمله رسم های مذهبی مردمان قدیم آریانا زمین بوده که تا به امروز بعضی ازین رسم ها در دهکده های دور دست افغانستان اجرا می شوند . هرگاه به پیشینه تاریخی این رسم ها مراجعه کنیم به آیین زرتشتی با ظهور حضرت زرتشت در دربار کیانیان بلخی می رسد بسیار زیبا است.

کیانیان بلخ آیین زرتشتی را پذیرفتند و برای ترویج و تبلیغ آن از زرتشت حمایت نمودند .آتش ازجمله معجزه زرتشت بود و آن را پدیده مقدس میدانست . دقیقی یکی از شاعران معروف دوره سامانی که خود پیروی آیین زرتشتی بوده و در آغاز جوانی برای ترویج و ثبت آیین زرتشتی و داستانهای کهن این سر زمین گامی های برداشت درباره زرتشت چنین می گوید :

زرتشت به شاه جهان گفت پیغمبرم
تـرا ســــوی یــزدان هـمــی رهــبـرم
یــكــی مـجــمـــر آتــش بـیــاورد بــاز
بـگـفــت از بهـشـــــت آوریــدم فـــراز
دقیقی بلخی

خود کلمه چهار شنبه سوری مرکب از دوکلمه "چهار شنبه" و "سوری" می باشد .شما می دانید که چهار شنبه در نزد مردم روز نحس و شوم می باشد . و در قدیم برای اینکه بتواند نحسی و شومی این روز را از بین ببرند ، اتش روشن می کردند و از روی آن می پریدند . این پدیده مقدس سبب می شد که نحاست و شومی چهار شنبه را از بین ببرند . درایران امروزی این رسم زنده است و مردم از آن تجلیل می کنند .

چهارشنبه معمولا با نذرات و آتش بازی ها همراه است .درایران این جشن را عموما اخرین هفته ی ماه زمستان و در روزچهارشنبه می گیرند . اما درافغانستان این تاریخ کمی متفاوت است . ایرانی ها روز چهارشنبه اخر سال را با آتش بازی ها جشن می گیرند و سرمای سرد زمستان را پشت سرگذرانده و به پیشواز و استقال از نوروز این برنامه را اجرا می کنند .

یکی از نذرهای که دراین مراسم در افغانستان معمول است پختن "حلوا " است . حلوا را بعداز اینکه پخته شد مقداری از ان را دریک ظرف دیگر گذاشته ودراطرافش شمع روشن می کنند . وقتی شمع ها می سوزند آنان ظروف را که شمع در آن می سوزد بالای سر اعضای فامیل می گذارند و نیت حفظ و سلامتی ، پذیرفتن نذر را در دل خود نیت می کنند . وقتی شمع حلوا کاملا ختم و خاموش شد حلوا را به مهمانان میدهند . پیش از ختم شدن شمع و کامل سوختن آن از دادن حلوا ابا می ورزند و این مساله را نوع رنگ و بوی مذهبی میدهند و به آن معتقدند .