داستان کوتاه(ارزش مادر)

[ملیکاخانم]

شبی پسری نزد مادرش که در اشپزخانه درحال پختن شام بود رفت و یک برگه کاغذ به او داد.مادر دستهایش را با حوله ای تمیز کرد و نوشته ها را باصدای بلند خواند.پسرش با خط بچه گانه نوشته بود:

صورت حساب:
کوتاه کردن چمن باغچه:5دلار
مرتب کردن اتاق خوابم:1دلار
مراقبت از برادر کوچکم:3دلار
بیرون بردن سطل زباله:2دلار
نمره ی ریاضی خوبی که امروز گرفتم:6دلار
جمع بدهی شما به من:17دلار
مادر لحظه ای به چشمان منتظر پسر نگاهی کرد.سپس قلم را برداشت و پشت برگه ی صورت فرزندش،این عبارت را نوشت:

بابت سختی9ماه بارداری که در وجودم رشد کردی:هیچ
بابت تمام شب هایی که بر بالینت نشستم و دعا کردم:هیچ
برای تمام زحماتی که در این سال ها کشیدم تا تو بزرگ شوی:هیچ
بابت غذا،نظافت تو و اسباب بازیهایت:هیچ
و اگر همه این ها را جمع بزنی،خواهی دید که هزینه عشق به تو هیچ است.وقتی که پسر ان چه را که مادرش نوشته بود خواند،چشمانش پراز اشک شد و درحالی که به چشمان مادرش نگاه میکرد،گفت"مامان دوستت دارم"ان گاه قلم را برداشت و زیر صورت حساب نوشت:قبلا به طور کامل پرداخت شده!
پس من همیشه به مادرم بدهکار خواهم ماند.
.
.
.
.
.
.
.
.
.سپاس یادتون نره

[*نفرین به دنیا*]

ممنون

[یاسی@_@]

می شه بگی تو چه کتابی خوندی چون من تو کتاب تو توئی خوندم اما اخرش می شه 11 دلار ولی میگه 12 دلار داشته سر مامانه کلاه می ذاشته ولی مر30

[ملیکاخانم]

نه اسم کتابش این نیست

[نگین کاف]

می شه بگی تو چه کتابی خوندی چون من تو کتاب تو توئی خوندم اما اخرش می شه 11 دلار ولی میگه 12 دلار داشته سر مامانه کلاه می ذاشته ولی مر30

منم هری پاتر رو دوست دارم این همه نقش خوب چرا پروفسور اسلیب

[ملیکاخانم]

دیگه...

[بغض ابر]

ای جاااااان

[ملیکاخانم]

نظر بدید دیگه

[ایریا]

[عاشق عشق {دختر}]

:crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying:​:crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying:​:crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying:​:crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying:​:crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying:​:crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying:​:crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying:​:crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying:​:crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying:​:crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying:​:crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying:​:crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying:​:crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying:​:crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::c

---

:crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying::crying:​

:crying::crying::crying: