21-10-2013، 17:15
آدم ها می آیند...
زندگی می کنند...
می میرند ومی روند...
اما فاجعه زندگی تو جای خالی ات قد خود توست...
بزرگ نیست...
کوچک هم...
که نه هجوم وازدحام اطراف آن را پر می کند...
ونه کوچکتر از تو در آن جای می گیرد...
درست اندازه حضور توست...
آن هنگام آغاز می شود...
که آدمی می رود اما نمی میرد ...
می ماند ونبودنش در بودن تو چنان ته نشین می شود...
که تو می میری در حالی که....
زنده ای...
زندگی می کنند...
می میرند ومی روند...
اما فاجعه زندگی تو جای خالی ات قد خود توست...
بزرگ نیست...
کوچک هم...
که نه هجوم وازدحام اطراف آن را پر می کند...
ونه کوچکتر از تو در آن جای می گیرد...
درست اندازه حضور توست...
آن هنگام آغاز می شود...
که آدمی می رود اما نمی میرد ...
می ماند ونبودنش در بودن تو چنان ته نشین می شود...
که تو می میری در حالی که....
زنده ای...