مشاعره (نسخه دوم)

[〤 MÁĤĎĨĔĤ 〤]

یــآ ربــ ایــن نــوگــل خــنــدان کــه ســپــردی بــه منش

می ســپــآرم بــه تــو از چشــم حســـود چمــنـــش

[Mไ∫∫ ∫MΘKξЯ]

شکل زشتی دید هیکلی پنداشت
بانگ زد ای مرگ تیز کن دندان
خانه نزدیک است پشت قبرستان

[Azarbayjanliam]

نه قدر یول گئدیرم دیلده آتا صحبتی وار --- هامیدان چوخ آتامین بو دهریده حؤرمتی وار

[Mไ∫∫ ∫MΘKξЯ]

راز ها گویند پر درد و محن
گوییا هر یک مرا زخمی زنند
گوییا هر یک مرا شیدا کنند

[black devil]

دلها همه در چاه زنخدان انداخت
وآنگه سر چاه را به عنبر بگرفت

[Łost Đλtλ]

 تا چند زنم بروی دریاها خشت

بیزار شدم ز بتپرستان کنشت


خیام که گفت دوزخی خواهد بود

که رفت بدوزخ و که آمد ز بهشت

[〤 MÁĤĎĨĔĤ 〤]

تـــآ تـــو نگــآهــم میکـــنی کـــآر مــن آه کـــردن اســتــــ

ای بــه فـــدآی چشــم تـــو ایـــن چــه نگــآه کـردن استــــ

[Mไ∫∫ ∫MΘKξЯ]

تو ز لحظه های غم انگیز نغمه های خواب اور
می دهی ترکیب
از شبان تیره مدهش که می دانی

[امیررضا*]

یــآ ربــ ایــن نــوگــل خــنــدان کــه ســپــردی بــه منش

می ســپــآرم بــه تــو از چشــم حســـود چمــنـــش

[Mไ∫∫ ∫MΘKξЯ]

شاعران جنگ را به شلوار جین
جبهه را به جردن پیوند می زنند
پهلوانان به مدد پودر های نیروزا
بلوتوث های اهریمنی را دار می زنند
من دردهایم عفونت دارد
من حرفهایم عفونت دارد
و تو جای کبودی لبهایت.