مشاعره (نسخه دوم)

[PROOSHAT]

مرا مهر سيه چشمان ز سر بيرون نخواهد شد
قضای آسمان است اين و ديگرگون نخواهد شد..

[Mไ∫∫ ∫MΘKξЯ]

در همان دم که اندوده تاریکی زن خاموش است

زنده یی مرده به راه افتاد

از بر جاده نزذیک او

مرد او استاده

[PROOSHAT]

هزار سلسله مو در پیت به خاک افتد
چو برقفا فکنی موی عنبر آسا را

[Mไ∫∫ ∫MΘKξЯ]

ان یار کز او خانه ما جای پری بود
سرتا قدمش چون پری از عیب بری بود

[PROOSHAT]

دیگر ای گندم نمای جو فروش
با ردای عجب، عیب خود مپوش

[Mไ∫∫ ∫MΘKξЯ]

شکستن صف من کار بی صفایان نیست
که شهریارم و صاحبدلان سپاه منست

[PROOSHAT]

تا دامن کفن نکشم زیر پای خاک
باور مکن که دست زدامان بدارمت

[شهرزاد(شری گرگی)]

تن زنده والا به ورزندگی است             که ورزندگی مایه ی زندگیست
به سختی دهد مرد ازاده تن               که پایان تن پروری بندگی است

[Mไ∫∫ ∫MΘKξЯ]

تو که یی ای زن! و این جا به چه کار؟
در دل شب تاریک که شیطان رجیم
هست افسون و خوانش

[PROOSHAT]

شهریارا گر آئین محبت باشد
جاودان زی که چه دنیای بهشت آئینی