مُـشـاعِـرِه نُـسـخِـه [ 3 ]

[sober]

وقتی گریبان عدم با دست خلقت می درید

وقتی ابد چشم تو را پیش از ازل می آفرید

وقتی زمین ناز تو را در آسمانها می کشید

وقتی عطش طعم تو را با اشکهایم می چشید

من عاشق چشمت شدم ، نه عقل بود و نه دلی

چیزی نمیدانم از این دیوانگی و عاقلی

یک آن شد این عاشق شدن دنیا همان یک لحظه بود

آن دم که چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود

[☆єℓαнєн✮]

دانی که چرا سر نهان با تونگویم؟             طوطی صفتی طاقت اسرار نداری

[Ɗєя_Mσηɗ]

یادم آمد که شبی با هم از آن کوچه گذشتیم..
پر گشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیم
ساعتی بر لب آن جوی نشستیم..
تو، همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت..
من همه، محو تماشای نگاهت..

[Medusa]

تا که چه دید دوش او یا که چه کرد نوش او
کز بن بامداد او ناله زار می‌کند ..

[Ɗєя_Mσηɗ]

دارم از زلف سياهش گله چندان كه مپرس
كه چنان زو شده ام بي سر و سامان كه مپرس..

[Medusa]

سماع صوفیان می درنگیرد
که آتش هیزمی را تر نگیرد ..

[Ɗєя_Mσηɗ]

درازنای شب از چشم دردمندان پرس
تو قدر آب چه دانی که بر لب جویی..

[sober]

یاد جوی مولیان آید همی
یاد یار مهربان آید همی

[Medusa]

یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور
کلبه ی احزان شود روزی گلستان غم مخور ..

[ρσєѕɪ]

رند عالم سوز را با مصلحت بینی چه کار

کار ملک است آنکه تدبیر و تامل بایدش