مشاعره (نسخه دوم)

[S H A Y A N]

با مدعی مگویید اسرار عشق و مستی
تا بی خبر بمیرد در درد خودپرستی

[sϻσκε ϐσψ]

یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور        کلبه ی احزان شود روزی گلستان غم مخور

[Nυмв]

رفتم از کوچه که شاید به خیابان برسم
بوی زن دادم و زن داد به موی فشنم
راه رفتم که به بیراهه ی خود مطمئنم ..

[S H A Y A N]

من به بوی سر آن زلف پریشان بروم
دلم از وحشت زندان سکندر بگرفت
رخت بربندم و تا ملک سلیمان بروم

[Nυмв]

ماه من بود و عشق دیوانه
تا که یک دفعه آفتاب امد
ماهی قرمزی که قلبم بود
مرد ارام و روی آب امد

[Ֆℋ£¥∂α]

دل ربودی و بحل کردمت ای جان ،لیکن

به از این دار نگاهش، که مـرا میداری

[S H A Y A N]

یاری اندر کس نمیبینیم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

[Ֆℋ£¥∂α]

در خرابات مغان نور خدا می بینم

وین عجب بین که چه نوری ز کجا می بینم

[S H A Y A N]

من این حروف نوشتم چنانچه غیر ندانست
تو هم ز روی کرامت چنان بخوان که تو دانی

[Nυмв]

یک تیر برق گم شده در اوج تاریکی

در یک شب پوسیده در ظرفی پلاستیکی

زیر زمستان مردن هر خانه‌ای از درد

در فاضلابی یخ زده، در دست‌هایی سرد