مشاعره

[serpico]

ما را چنین فتاده مبین در طریق عشق / بینم چو عشوه ای ، ز تو ما تیز رو تیرم

[(nasim)]

منم كه شهره شهرم به عشق ورزيدن / منم كه ديده نيالوده ام به بد ديدن.

[serpico]

نه من از هجر رخش دلشده ام در همه عمر / عالمی دیده پر از اشک چو چشم تر من

[(nasim)]

نمي توان غم دل را به خنده بيرون كرد / ز خنده رويي گل تلخي از گلاب نرفت.

[*RANGO*]

تا قیامت سخن اندر کرم و رحمت او / همه گویند و یکی گفته نباید ز هزار

[serpico]

رهرو ان نیست که گه تند و گهی خسته رود / رهرو ان است که اهسته و پیوسته رود

[*RANGO*]

دوش دیدم که ملائک در می خانه زدند /گل آدمی بسرشتند و به پیمانه زدند

[serpico]

دیروز چو گل هایی حافظ داشت میهن / امروز از این گل ها باز خواهد کاشت میهن

[(nasim)]

نابرده رنج گنج ميسر نميشود / مزد آن گرفت جان برادر كه كار كرد.

[*RANGO*]

نعمتت بار خدایا ز عدد بیرون است / شکر انعاک تو هرگز نکند شکر گذار