مشاعره (نسخه دوم)

[زینب رهبر]

تا بو که دست در کمرِ او توان زدن

در خونِ دل نشسته چو یاقوت احمریم

[Nυмв]

مرده بودی و کسی در نفس من جآن دآشت

مرده بودی و کسی بآز به تو ایمآن دآشت

کشتمت دم زده در ورطه ی خون رقصیدم

پشت هر میکروفون از فرط جنون رقصیدم

[خخخخ]

مــاه مــن نــیـسـت در ایـن قـافـلـه راهـش نـدهـیـد
کــاروان بــار نــبــنــدد شــب اگـر مـاهـش نـیـسـت

[شایدان]

تا توانی دلی بدست آور
دل شکستن هنر نمیباشد

اه

[زینب رهبر]

در عهد پادشاهِ خطا بخش جرم پوش

حافظ قرابه کَش شد و مفتی پیاله نوش

[خخخخ]

شب تاریک و بیم موج و گردابی چو این حایل

کجا دانند حال ما سبکبالان ساحل ها

[Nυмв]

از گذشته شب تو تآ به هنوزم آمد

مست کردم که نفهمم چه به روزم آمد

به خودم زنگ زدم توی شب پآییزی

دود سیگآر شدم تآ که نبینم چیزی ..

[seied110]

يا رب اين پردة پندار كه در ديدة ماست
باز كن تا كه ببينم همه عالم نور است
كاش در حلقة رندان خبري بود ز دوست
سخن آنجا نه ز ناصر بُود ، از «منصور» است

[خخخخ]

تهمت سرمه به ان چشم سیه عین خطاست

سرمه گردیست که خیزد ز صف مژگانش

[seied110]

شب به سحر رسانده‏ام، ديده به ره نشانده‏ام
گوش به زنگ مانده‏ام، جمعه عهد بسته را
اين دل صاف، كم كمك شده‏ست، سطحى از تَرك
آه! شكسته‏تر مخواه آينه شكسته را