اعداد و ارقام در تاریخ قدیم

[The moon]

「آپدیت میشه」
Ⅰ:

راستشو بخوانید هیچکس نمیدونه انسان‌ ابتدایی دقیقا چه زمانی شروع کرده به استفاده کردن از اعداد و ارقام... ولی اینو میدونیم که هزاران سال قبل از اینکه بتونه به نوشتن بپردازه توانایی تلکم داشته. به همین ترتیب انسان هزاران سال قبل از اینکه بتونه علامات ریاضی رو به جای کلمات به کار ببره اسم ارقام رو میدونسته.
انسان برای پیشبرد زندگیش به دونستن اعداد محتاج بود و می‌بایستی شمردن رو یاد میگرفت...
شاید این احتیاج وقتی پیدا شد که غارنشینی می‌خواست پلنگی که شکار کرده بود رو با سه نیزه‌ی همسایه‌ش مبادله کنه‌؛ یا وقتی کودک دوازده ساله غارنشینی می‌خواست به خواهر و برادراش بگه چهار فیل پشمالوی بزرگ (ماموت) رو هنگام شکار دیده!
در آغاز انسان ابتدایی برای نشون دادن عدد مورد نظر خودش به ایما و اشاره متوسل میشد؛ مثلا به ببری که کشته و جلوی پاش انداخته یا به سه نیزه‌ی همسایه‌ش اشاره میکرد... یا اینکه از انگشت هاش برای نمودن اعداد استفاده میکرد (مثلا دو انگشت به معنای دو بود.)

انسان نخستین چطور شمرد؟
یعضی از مردم ابتدایی نمیتونستن بیشتر از دو بشمارن و 3 رو برابر خیلی میدونستن! یک، دو،... خیلی!
و هیچ فرقی هم نمیکرد این {خیلی} 3 تا باشد یا 79 تا یا 2000تا!
خوشبختانه بیشتر آدما توانایی اینو داشتن که تا 10 بشمارن (مجموع تعداد انگشتای دستشون) و بعضی هم میتونستن تا 20 بشمرن (مجموع انگشتای دست و پاهاشون).
شاید برای شما فرقی نداشته باشه حین شمارش با انگشتاتون دقیقا از کدوم انگشت شروع کنین... اما باور کنید اون موقع این مسئله اهمیت خاص خودشو داشته!
مثلا زونیها (قبیله‌ای از سرخپوست‌ها) شمردن رو از انگشت کوچک دست چپ شروع میکردن و اتوماک های آفریقای جنوبی این کارو از انگشت شستشون شروع میکردن...
بگذریم؛ خب بالاخره میرسیم به جایی که آدما متمدن تر شدن و تونستن سن بچه‌ی فلک‌زده‌شونو (حتی اگه دو سال رو رد کرد) بیان کنن.
آدمای متمدن از چوب و ترکه و ریگ و گوش‌ماهی برای محاسبات و شمارش استفاده میکردن. اونا سه ترکه یا ریگ رو تو یه ردیف میچیدن که معنی سه رو برسونه یا با ایجاد یه سری بریدگی روی چوب و گره هایی که به تناب میزدن (اهالی پرو بیشتر دومی رو انجام میدادن) منظورشونو از اعداد خاصی که پس کله‌شون بود میرسوندن.

انسان از چه زمانی ارقام رو به کار برد؟
تا اونجا که ما میدونیم مصری ها و اهالی بین‌النحرین در حدود پنج هزار سال پیش علاماتی رو استفاده میکردن که تا حدودی به تصور کنونی از ارقام نزدیکه، این دو گروه با اینکه فاصله‌ی نسبتا دوری از هم داشتن هرکدوم تونستن مستقلا رشته‌ای از ارقام رو ابداع کنن. ارقام ساده‌ی اونا مثل 1، 2 و سه المثنای چوب و چوب‌خط آدمای نخستین بود.
جالب اینجاست در بسیاری از دستگاه های ارقام که از نقاط مختلفی یافت شدن رقم یک به شکل یک خط مقطع (مثل یک چوب) و یا یک نقطه (مثل) ریگ بوده!
مصری های قدیم ارقام رو روی پاپیروس مینوشتن... پاپیروس ها کاغذهایی بودن که نوع خاصی نی تهیه میشدن؛ البته رسم این ارقام روی گلدانها و کورزه ها و یا حتی دیوار های معبدهاشون رایج بوده. معمولا ارقام روی گلدانها از محتویات درونشون سخن میگفتن...