شعری از ترانه سرا «مهدی ایوبی» در وصف شرایط امروز *کارگران معدن

[ⓢⓘⓛⓔⓝⓒⓔ]

.

تا حالا با خودت
رفتی زير پتو؟
ديدی چه حاليه؟
ديدی هوا كه نيست...
يه سال مي گذره...
تو هر يه ثانيه!
.
پيش اومده برات
كه زندگيت يه روز
آوار شه سرت؟
تو مونده باشي و
"معدني" از سكوت...
با عكس دخترت!
.
شده دلت بخواد
فقط يه بار ديگه
صداشو بشنوی؟
اين قصه ي منه
بگو دلت مي خواد...
كجاشو بشنوی؟
.
تاريكه مثل قبر
شبيه زندگيم
اينجا چراغ نيست
تو مرزهاي من
اين سرنوشتمه
اين اتفاق نيست
.
به نفع دوستم
نفس نمي كشم
بس كه هوا كمه!
اين ماه بعد از اين
ارديبهشت نيست
اردی جهنمه
.
وقتي كه كارگر
با بغض و دلهره
زنده به گور شد
كی گفته تا ابد
بايد ادامه داد
بايد صبور شد؟
.
تو پخش زنده ايم
كی واسه درك اين...
فاجعه حاضره!
تو انتخاب كن...
چی ديدنی تره
من يا مناظره؟
.
از برگه های رای
تا معدنی كه ريخت
خاطره دود شد!
انگشت های ما
ايندفه قبلِ رای...
دادن كبود شد!
.
كی تو جهان مثِ
ما جون داده واسه
كشف يه لقمه نون
امشب به ياد من
سی ثانيه فقط
زير پتو بمون
...

مهدی ايوبی