دآستــآن های طَنز فِلشخورے➣

[ʜɪᴅᴅᴇɴ]

: فرار از فلش  ._.

(یادی از فریـد رومل) 

داستان کوتاه▼

ایــرآن » تهران تابستانِ 94

بیشتر مُدیرای فلش خسته شده بودَن و تو فکر رفتن بودن بعضیام ناز میکردن! اما فریــد رَفت و کِی دوباره برمیگردهـ خدا میدونه احتمالا فُسیل میشیم تا اون موقع :|

تو ایــن هم همه» بعضیـا تا آخر در کنارفلش موندَن تا اوقات بیکاریشون پُر بشه :|||||||

خُب یکم فانتزیش کُنیـم ._.▼

یعضی از مُدیرا میخواستن توظئه کُنن از ایـن رو به سُراغِ اَدمینِ سایت رفتن تا نابودِش کُنن x__x

اَما در ایــن میان مُدیران با شرافتی نیز بودَن جَنگِ سایبری به راه اُفتاد :||||||||||||||||||

مُدیرا همدیگرو  تعلیق میکردنُ اخطار میدادن ناگهان اِژدهای پنهان روح بزرگ بزرگُ العُظـَما (پورمَن) پیداش شُد :|

و با آقا صابر ایـن توطئه رو خُنثی کردن و به کسایی که در مقابلِ کُفارِ فلش ایستاده بودن مدال افتخار دادن ._.

و ایـن دلاوران افتخاری دیگر برای فلش آفریدَند 

تا فیلم های هالیوودی دیگر بِدرود .__.
THE END